'Rebecca' (1940) - Last night I dreamt I went to Manderley again

 ‘Last night I dreamt I went to Manderley again…’ esaldi ospetsu horrekin hasten da ‘Rebecca’ film luzea, Alfred Hitchcockek AEBetan zuzendu zuen lehen pelikula. Suspensearen maisuarentzat ‘Rebecca’ pelikula nahiko arrunta zen, bere hitzetan geroago zuzendutako pelikulen estilotik aldenduta zegoen. Hitchcocken ustez, ‘Rebecca’ pelikulan umorea falta zen. Baliteke zuzendariaren gustukoa ez izatea, hori bai, pelikulak denboraren igarotzea primeran jasan duela ezin daiteke ukatu. ‘Rebecca’ drama psikologiko bat dela esan daiteke. Pelikulan jorratzen diren gaien artean, iraganaren pisua eta oroitzapenen garrantzia topa ditzakegu, besteak beste. Pelikula ona, atmosfera ez-eroso bat eraikitzen duena, eta sorpresaz betetakoa.

'The lone ranger' (2013) - Johnny Depp, indiarra

Gero eta ohikoagoa da hype hitza entzutea, pelikula askok sortzen duten sentsazioa baita. Estreinu batekiko interesa edo pelikula zehatz bat ikusteko irrika. Promozio modu itzela da, baina alde negatibo nabari bat du, espektatibak gero eta handiagoak direnean, dezepzioa gero eta handiagoa izango da. Kasu honetan, guztiz kontrakoa gertatu zait. Ez nuen ‘The lone ranger’ ikusteko gogo handirik, bere egunean pelikularen trailerrak nire arreta deitu ez zuelako. Baina, azkenean ikusi dut, eta nire sorpresarako, zenbait hutsune dituen arren, entretenigarria iruditu zait. Ongi pasatu dut pelikula ikusten.

'Zombieland' (2009) - Zombie eta Twinkieak

Zombiez betatako mundu batean gutxi dira bizirautea lortu duten gizakiak. Horien artean Columbus (Jesse Eisenberg) dago: mutiko nahiko asoziala, lotsatia eta oso beldurtia. Columbusek zombien otordu bihurtzea ekiditeko bete beharreko arauak apuntatzen doa. Ez ditugu arau guztiak ezagutzen, baina gutxienez “bizirauteko arauen zerrenda” 32 arauez osatuta dago. Mota guztietako arauak topa ditzakegu bertan, adibidez “Hil eta errematatu” edota “Segurtasun-uhala jar ezazu”.

Columbusen bizitza errutinarioa hankaz gora jarriko da Florida (Woody Harrelson),  “zombie hiltzaileen” trebeen artean trebeena, ezagutzen duenean. Baldintza berriak direla medio, eta beste gizon bitxi bat bere abenturara batu dela kontuan hartuta, Columbusek pixkanaka lehenago aipatutako “bizirauteko arau zerrendaren” arauak moldatzen joango da. Florida ez da izango zombie-hiltzaile familia kurioso honen kide berri bakarra. Bidean, bikoteak Litte Rock (Abigail Breslin) eta Wichitarekin (Emma Stone) topo egingo dutelako. Bi ahizpa borrokalari eta batere inuxenteak, bizirauteko edozer egiteko prest daudenak. Inorengan konfidatu daitekeen usteldutako mundu batean... Bizirautea lortuko ote dute?

'The Seven Year Itch' (1955) - Marilyn Monroe, zinemaren ikono

Erlazionatutako edukia: Billy Wilderren monografikoa

 Aii... zentzura!! 'The seven year itch' pelikularen amaierako muntaketan eragin zuzena izan zuen garaiko zentsurak eta azken emaitza Wilderri ez zitzaion gehiegi gustatu. 50ko hamarkadan zegoen zentsura oraindik zorrotza zen, eta zentsura horrek baldintzatuta, pelikulan ezin zen "adulteriorik" egon. Eszena inozenteena ere, adibidez ohean ahaztutako urkila baten irudia, ausartegia zen zentsoreentzat. Baina, pelikulak zerbait irabaziko luke esplizituagoa izan balitz? Ez dut uste.

Une gatazkatsuenetan sortzaile onen zorroztasuna eta trebetasuna ageri da, eta zentsura saihesteko jokoa hasten da. Billy Wilder ondo aritzen zen joko horretan, maisu eta erreferente ezin hobea zuelako: Ernst Lubitsch zuzendaria (zentsura saihesterako orduan, errege). Zentsuraren kontua alde batera utzita, bazen Wilderren gustukoa ez zen beste gauza bat: Tom Ewell aktorea. Billy Wilderrentzat Walter Matthau zen Richar Shermanen pertsonaia gorpuzteko aktore aproposena, baina Fox ekoiztetxeak pertsonaia hori Tom Ewellentzta izan behar zela inposatu zuen. Hala eta guztiz ere, karisma apur bat falta zitzaion arren, Tom Ewellek ez zuen lan txarra egin. Hori bai, pelikularen izar distiratsuenaren aurrean, Ewellek ez zuen zer egiterik: Marilyn Monroe da pelikularen erregina.