tag:blogger.com,1999:blog-45427783242233563312024-03-13T04:11:26.999+01:00Wilderrek egingo lukeen bezalaUnknownnoreply@blogger.comBlogger181125tag:blogger.com,1999:blog-4542778324223356331.post-23449325881266265702014-03-07T13:35:00.004+01:002014-03-07T13:35:58.828+01:00Aldaketa!Kaixo zinemazale!<br />
<br />
Bi urte igaro dira<b> 'Wilderrek egingo lukeen bezala' </b>bloga idazten hasi nintzenetik, eta orain aldatzeko unea heldu da, jauzi bat eman eta mugitzeko unea. Blogspot-eko URL-a momentuz ez da desagertuko, hainbat esteka jarrita daude eta horiek aldatzen ibiltzea korapilatsua izango litzateke. Gaurtik aurrera, <a href="http://www.ttalaka.org/" target="_blank">Ttalaka</a>-n izango duzue bloga irakurgai. Kritikak, soinu bandak, albistetxoak... Eduki berriak eta desberdinak idazten saiatuko naiz bertan. Zinemaz aparte, beste zenbait blog tematiko topa ditzakezue webgune berrian.<br />
<br />
Hemen duzue URL berria:<a href="http://www.ttalaka.org/blogak/wilderrekegingolukeenbezala/" target="_blank"> 'Wilderrek egingo lukeen bezala'</a><br />
<br />
NaiaraUnknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4542778324223356331.post-9785750175271372952014-02-24T17:15:00.003+01:002014-02-24T17:16:47.502+01:00'Her' (2013)<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEggfXClJhOdO1LWQsY9E36fnyk4Lt9Le4jNuD6dQJ7umtFS8r47ZeCS3YmeJKrL95Jp_616Vij8WB739tjLUChfwUnnbMIrUUqgGVv-NUFfi0hQ5FD8BOx7mza0RG0B_RnzpSxKI5ekGrW3/s1600/her2.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEggfXClJhOdO1LWQsY9E36fnyk4Lt9Le4jNuD6dQJ7umtFS8r47ZeCS3YmeJKrL95Jp_616Vij8WB739tjLUChfwUnnbMIrUUqgGVv-NUFfi0hQ5FD8BOx7mza0RG0B_RnzpSxKI5ekGrW3/s1600/her2.JPG" height="356" width="640" /></a></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="background: white; margin-bottom: 6.0pt; margin-left: 0cm; margin-right: 3.75pt; margin-top: 6.0pt; mso-line-height-alt: 13.5pt; text-align: center;">
<b><span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"><span style="color: #0b5394; font-size: x-large;">Harremanak eta teknologia</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></span></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 13.5pt; margin-bottom: 6.0pt; margin-left: 0cm; margin-right: 3.75pt; margin-top: 6.0pt;">
<b><span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">Ondorengo
kritikak spoilerrak izan ditzake<o:p></o:p></span></span></b><br />
<b><span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 13.5pt; margin-bottom: 6.0pt; margin-left: 0cm; margin-right: 3.75pt; margin-top: 6.0pt;">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">Internet,
sare sozialak, unetxo batez huts egiteagatik kaosa sortaraz dezaketen
aplikazioen erabilpena… Teknologiaren menpe bizi garela nahiko argi dago, bai
erabilpen pribaturako bai profesionalerako. Horregatik, aurrerapen horiek gure
harremanetan modu batean ala bestean eragitea nahiko logikoa suerta daiteke. Spike
Jonzeren <b>‘Her’ </b>pelikulak pausu bat
haratago doa, eta etorkizun hurbil batean kokatzen gaitu. Horretan “bizitza
propioa” duten sistema operatiboak existitzen dira. <o:p></o:p></span></span><br />
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 13.5pt; margin-bottom: 6.0pt; margin-left: 0cm; margin-right: 3.75pt; margin-top: 6.0pt;">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">Produktuaz
erakarrita, <b>Theodorek </b>(Joaquin
Phoenix) sistema operatibo bat erosten du. Bere sistema operatiboaren izena, <b>Samantha </b>da. Theodore idazlea da,
herritar arrunt bat, anbizio berezirik gabekoa. Gizon bakartia da, bizitza
sozialetik urrun mantentzen dena. Lanean, bezeroen izenean sinatutako gutun
pertsonalizatuak idazten ditu. Hau da, bezeroek bizpahiru datu ematen dizkiote
eta datu horietatik abiatuz sentsazio-sentimendu bat imajinatzen eta “intepretatzen”
du, diktatuz, inprimatuz eta gero gutuna bidaliz. Samantharen pareko “lan
dinamika” jarraitzen duela esan genezake: sistema operatiboak datu ugari
pilatzen ditu, bezeroen sentsazio eta sentimendu ugari (kasu honetan
Theodorenak), gero sentimendu horiek interpretatzen ditu bezeroari erantzun
egokiena emateko.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 13.5pt; margin-bottom: 6.0pt; margin-left: 0cm; margin-right: 3.75pt; margin-top: 6.0pt;">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 13.5pt; margin-bottom: 6.0pt; margin-left: 0cm; margin-right: 3.75pt; margin-top: 6.0pt;">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"></span></span></div>
<a name='more'></a><span style="background-color: white; font-family: inherit; line-height: 13.5pt;">Theodore
dibortziatzear dago. Triste dago, bete beharreko hutsune bat du. Beldur da.
Bere bizitza monotonoan harrapatuta bizi da, harreman interesgarri eta berezi
bat izango du Samantharekin. Idazleak bere beldurrak, kezkak zein sekretuak
kontatzen dizkio Samanthari, elkar ongi ulertzen dute. Sistema operatiboak
erakusten duen kuriositate eta bizigura txundigarria da Theodorentzat. Aurrera
egiten du, eta sistema operatiboarekin “eguneratzen” doa. Biek bidean ikasten
dute. Baina noski, </span><b style="background-color: white; font-family: inherit; line-height: 13.5pt;">erreala al da duten
harremana? Theodorek sentitzen duen hori?</b><br />
<b style="background-color: white; font-family: inherit; line-height: 13.5pt;"><br /></b>
<div class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 13.5pt; margin-bottom: 6.0pt; margin-left: 0cm; margin-right: 3.75pt; margin-top: 6.0pt;">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">Laguna,
konfidente, bikotekide… Theodore ideia batean murgiltzen da eta zerotik hasten
saiatzen da. Ongi sentitzen da. Lankideek eta Amy (Amy Adams), bere auzokideak,
Theodoreren eta Samantharen harremana laster onartzen dute, aurreiritzirik
gabe. Oraindik bere ematea den horrek, Catharinek (Rooney Marak), kontran,
Theodoreren maitasun-istorio horretan euren harremanak izandako gatazka eta
akats berberak ikusten ditu.<o:p></o:p></span></span><br />
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 13.5pt; margin-bottom: 6.0pt; margin-left: 0cm; margin-right: 3.75pt; margin-top: 6.0pt;">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">Baina… nor
da “her”? Norekin hitz egiten ari da Theodore, interpretazio desberdinak egon
daitezke ideia horren arabera. Samantha, Catharine eta Amy Theodoren bizitzaren
emakume protagonistak direlako.<o:p></o:p></span></span><br />
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 13.5pt; margin-bottom: 6.0pt; margin-left: 0cm; margin-right: 3.75pt; margin-top: 6.0pt;">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">Harremanak
zailak direla esatean ez dugu ezer berririk aipatzen, baina ideia hori lantzen
du pelikulak zientzia fikziozko ukitu bat gaineratuz. Arazoen aurrean
pertsonaiak ezin dira izkutatu, aurre egin behar dizkiete, eta egindako
akatsetatik ikasi. <b>‘Her’ </b>pelikulan
baita laguntasuna, bakardadea eta zoriontasuna bezalako gaiak lantzen dira.</span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjT4p0MHaWC_XusHc2wLtsX2A2OTzTV4jI4X-Wq5mj4M2leZjX8OTaAcSKCPyQc9Xiq1k9onVgiXmZrs5QetjsY8M6N5I4EzSoc7mSumfsSIDzicSf6YqGXH-POmhaV9oCqDNPOd_AMRwFl/s1600/her3.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjT4p0MHaWC_XusHc2wLtsX2A2OTzTV4jI4X-Wq5mj4M2leZjX8OTaAcSKCPyQc9Xiq1k9onVgiXmZrs5QetjsY8M6N5I4EzSoc7mSumfsSIDzicSf6YqGXH-POmhaV9oCqDNPOd_AMRwFl/s1600/her3.JPG" height="356" width="640" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 13.5pt; margin-bottom: 6.0pt; margin-left: 0cm; margin-right: 3.75pt; margin-top: 6.0pt;">
<span style="font-family: inherit; line-height: 13.5pt;">Bada
bereziki gustatu zaidan pertsonaia bat: </span><b style="font-family: inherit; line-height: 13.5pt;">Amy</b><span style="font-family: inherit; line-height: 13.5pt;">. Theodoreren auzokide eta laguna.
Bi pertsonaiak nahiko antzekoak dira, izaerari eta bizitzen ari diren egoera
sentimentalari dagokionez. Biek bere berezitasunak dituzte, bakartiak dira,
sortzaileak. Theodorek bere aisialdia bideo-jokoetara jolasten igarotzen du,
nahiz eta jokoan nola aurrera egin ez jakin. Amyk, aldiz, bere aspirazioekin
lotura gutxi duten bideo-jokoak sortzen lan egiten du. Bien arteko komunikazio
ez berbala euren sintonia ezin hobearen adibide nabariena da.</span><br />
<span style="font-family: inherit; line-height: 13.5pt;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 13.5pt; margin-bottom: 6.0pt; margin-left: 0cm; margin-right: 3.75pt; margin-top: 6.0pt;">
<span style="font-family: inherit;"><b><span lang="EU"> ‘Her’ </span></b><span lang="EU">pelikula ona iruditu zait, erraza da pertsonaiekin
identifikatzea. Theodoreren irribarrea kutsagarria da, eta hunkitzen denean
bere mina senti dezakegu. Theodoreren pertsonaia, eta bigarren mailakoen
pertsonaiak ere, ez dira perfektuak. Theodore atsegina da, maitagarria une
askotan, baina baita alde ilun bat du, adibidez, Samanthak modu independenteago
batean jokatzen duenean, bere alde kontrolatzailea agerian geratzen da.<o:p></o:p></span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span lang="EU"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 13.5pt; margin-bottom: 6.0pt; margin-left: 0cm; margin-right: 3.75pt; margin-top: 6.0pt;">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">Samantha
beste pertsonaia arrunt bat da, eta horrela tratatzen du zuzendariak. Pixkanaka
harrapatzen gaitu, atsegina eta jatorra da. Informazioa biltzen du etengabe eta
jasotako datu horien arabera eboluzionatzen doa, gero eta sistema
independenteagoa izanez. Kezkak ditu, beldurrak. <b>Spike Jonzek </b>Samantharen mundua xehetasun txikiekin erakusten digu,
plano subjektiboekin, kamisa batean poltsikoan jarritako kateorratz batekin…</span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8Smp_MCVgn71DdlnN4nbnvjRwIvKKlZ1Fhwp2Yz7G8hC0s78NqWCa4vYHpKx2_86LPHEzdQUINX6SQpTCkWDeSNRaepLmgrChkK8Cr7Ap2jzZNgDRVjtG-jhyaXRN0hTDb6qdviIFclfl/s1600/her1.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8Smp_MCVgn71DdlnN4nbnvjRwIvKKlZ1Fhwp2Yz7G8hC0s78NqWCa4vYHpKx2_86LPHEzdQUINX6SQpTCkWDeSNRaepLmgrChkK8Cr7Ap2jzZNgDRVjtG-jhyaXRN0hTDb6qdviIFclfl/s1600/her1.JPG" height="254" width="640" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 13.5pt; margin-bottom: 6.0pt; margin-left: 0cm; margin-right: 3.75pt; margin-top: 6.0pt;">
<span style="font-family: inherit; line-height: 13.5pt;">Spike Jonzek
presarik gabe kontatzen digu istorioa. Lehen planoak eta elkarrizketak dira
nagusi. Pelikularen argazki lana ederra da, hurbila, kolore epelak dira nagusi
(bai espazio bai jantzietan), eta horrek gizartearen hoztasunarekin eta
pertsonaien bakardadearekin talka egiten du. Arcade Fire taldeak soinu banda
konposatu du.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 13.5pt; margin-bottom: 6.0pt; margin-left: 0cm; margin-right: 3.75pt; margin-top: 6.0pt;">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">Laburtuz, <b>‘Her’ </b>istorio gazi-gozo bat da, hurbila
eta hunkigarria. Pertsonaiak ez dira perfektuak, okertzen dira, baina azkenean
bilatzen dutena zoriontasuna da, ongi sentitzea. Amaiera polita. </span><span style="font-size: x-small; font-style: italic;"><o:p></o:p></span></span></div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4542778324223356331.post-41909856050090381782014-02-22T14:38:00.001+01:002014-02-22T14:47:18.303+01:00'Submarine' (2010)<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgN6GCrrNIlYCSvqVAYIq-SkA1GGinRvyzHruQyU2dVQ-qW8Mzjf6zY17bE7LfnsINhM81cmsiwI6vlYO8W4mcJ-Nt4_OwobHoyWiHhs4qud8A4VxNazwKOYL05CAh7oyBxQ8h_Omm-u-nB/s1600/submarine.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgN6GCrrNIlYCSvqVAYIq-SkA1GGinRvyzHruQyU2dVQ-qW8Mzjf6zY17bE7LfnsINhM81cmsiwI6vlYO8W4mcJ-Nt4_OwobHoyWiHhs4qud8A4VxNazwKOYL05CAh7oyBxQ8h_Omm-u-nB/s1600/submarine.JPG" height="366" width="640" /></a></div>
<b style="line-height: 39.9466667175293px;"><span style="color: #0b5394; font-size: xx-small;"><br /></span></b>
<b style="font-size: 37px; line-height: 39.9466667175293px;"><span style="color: #0b5394;">Ur azpian</span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<b style="font-family: inherit;"><span lang="EU" style="line-height: 107%;"><br /></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<b style="font-family: inherit;"><span lang="EU" style="line-height: 107%;">‘Submarine’ </span></b><span lang="EU" style="font-family: inherit; line-height: 107%;">nerabeen
kezketan eta arazoetan oinarritzen diren pelikulen multzoan sartzen da (multzo
hori berez azpigenero bat dela esan genezake). <b>Richard Ayoadek </b>zuzendu du pelikula eta Joe Dunthornen eleberri
homonimoa hartzen du oinarritzat. Orokorrean, <b>‘Submarine’ </b>pelikula interesgarria iruditu zait. Istorioaren
protagonista <b>Oliver Tate </b>(Craig
Roberts) da, 15 urteko gazte bat. Oliverrek gazte gehienek dituzten kezka eta
zalantzak ditu, baina bi arazok garrantzia gehiago izango dute gaztearentzat.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span lang="EU" style="font-family: inherit; line-height: 107%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU" style="line-height: 107%;"><span style="font-family: inherit;">Pelikula atal desberdinetan egituratuta dago. Bi bloke
nagusiek arazo bana lantzen dute. Lehenengoak identitate bilaketarekin
harremana du, hau da, “nor naiz ni?” galdera ditxosoaren erantzunarekin. Oliver
gazte konplexua da; batzuetan berekoia eta maltzurra izan daiteke, besteetan
atsegina eta erromantiko-idealista bat. Bidean, Oliverrek <b>Jordana</b>rekin (Yasmin Paige) topo egingo du, bere lehen amodioa.
Neska bitxia, misteriotsua, ezin daiteke bere jokabidea aurreikusi. Jordanak
mutilaren atentzio edota interesarekin jokatuko du. Oliverrentzat Jordana neska
berezia da, onena. Idealizatu egin du, eta horregatik Oliverrek Jordanak kezkak
eta beldurrak dituen neska ere dela ikusten duenean, Jordanak bere ahuleziak
erakusten dituenean, Oliverrek ihes egingo du.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU" style="line-height: 107%;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU" style="line-height: 107%;"><span style="font-family: inherit;"></span></span></div>
<a name='more'></a><span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU" style="line-height: 107%;"><span style="font-family: inherit;">Horretaz gain, Oliver oso behatzailea da. Behatze
horretatik bere istorioaren narrazioa sortuko da. Hau da, gazteak bere istorioa
off ahotsean narratuko du, bere sentimenduak agerian utziz eta inguruan
gertatzen diren gauzak interpretatuz. Noski, interpretazio hori subjektiboa
izango da (behin baino gehiagotan gehiegizkoa eta fantasiatsua,
errealitatearekin talka eginez). Oliverrek aldaketaren beldur da, hau da, ez du
bere bizitzaren “ordena” apurtzea nahi. Orden hori mantentzeko edozer egingo
du, gainontzekoen sentimenduak kontuan hartu gabe.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU" style="line-height: 107%;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU" style="line-height: 107%;"><span style="font-family: inherit;">Bigarren arazoa aurreko idearekin erlazionatuta dago.
Oliverren gurasoen arteko komunikazioa desagertu egin da, estatuak dirudite, interakziorik gabe. Desleialtasun posible bat ekiditea izango da
Oliverren helburuetako bat.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU" style="line-height: 107%;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span lang="EU" style="line-height: 107%;"><span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: large;">Urdina eta gorria, ura eta sua</span><o:p></o:p></span></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span lang="EU" style="line-height: 107%;"><span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></span></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEinG0wZmBMTfFLThyClfSf3qK3EXdJ5sw1khmn0_OQVaiwa3eKiRuSEVK5KnXe_gOy_2FlqwG0uDK9tFUXt6n0xXdnVYTyXfN1ynedScyNYp4elN210mSvQ0FbkVL3xzNYPyrnswHy2BXql/s1600/submarine+1.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEinG0wZmBMTfFLThyClfSf3qK3EXdJ5sw1khmn0_OQVaiwa3eKiRuSEVK5KnXe_gOy_2FlqwG0uDK9tFUXt6n0xXdnVYTyXfN1ynedScyNYp4elN210mSvQ0FbkVL3xzNYPyrnswHy2BXql/s1600/submarine+1.JPG" height="412" width="640" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span lang="EU" style="line-height: 107%;"><span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit; line-height: 107%;">Zuzendariak garrantzia edo tratamendu berezia ematen die
bi koloreei: urdina eta gorriari konkretuki. Urdina Oliverren kolorea izango da
eta gorria Jordanarena. Ez hori bakarrik, Jordana suarekin lotuta egongo da
ere, suarekin jokatzea “gustuko” du, eta Jordanaren elementua sua bada,
Oliverrenena ura izango da. Oliverren pertsonaia “ur azpitik” atera behar da.
Ur azpian babestuta sentitzen da, ezer aldatzen ez delako. Heldutasunera jauzia
emateko kanpora atera behar da, olatuen (eta bizitzaren) kolpeak jasoz aurrera
egin ahal izateko.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU" style="line-height: 107%;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBFTaPTNAg5XgMHPTklROTv7J1CxYTuzpqatNkZYPL_qw_87Rj3LdhgG2cI1-p5xgHhK9JfoD89KdAK015SpHt296PQ22JssigECgSLm-GFUkHygZuDuoJqWZisKae5UXH6KudZ9g1aUkG/s1600/submarine+4.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBFTaPTNAg5XgMHPTklROTv7J1CxYTuzpqatNkZYPL_qw_87Rj3LdhgG2cI1-p5xgHhK9JfoD89KdAK015SpHt296PQ22JssigECgSLm-GFUkHygZuDuoJqWZisKae5UXH6KudZ9g1aUkG/s1600/submarine+4.JPG" height="338" width="640" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU" style="line-height: 107%;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU" style="line-height: 107%;"><span style="font-family: inherit;">Aspektu meta-filmiko bat du pelikulak, protagonistaren
narrazioarekin lotuta. Narrazio horretan Oliverrek formatuak aipatu eta
nahasten ditu, eszena batean bere pelikula propioa amesten du, kreditu eta
guzti.<o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU" style="line-height: 107%;"><span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;">Komedia, drama eta amodioa. </span><b>‘Submarine’</b> pelikulan ukitu malenkoniatsua da nagusi. Zuzendariak
hiru genero horiek orekatzen ditu, nahiz eta batzuetan, pelikulari estetika
berezi bat ematearen desira horretaz baldintzatuta, nahasketa hori traketsa izan.
Argiztapen naturala, soinu banda paregabea (Alex Turnerrek, Arctic Monkeys
taldearen abeslariak, konposatutako abestiez osatuta), eta protagonista bera
dira pelikularen elementu interesgarrienetako batzuk. Nerabezaroaren kezkei
emandako beste bira bat. </span></span><br />
<div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 17.1200008392334px;"><br /></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 17.1200008392334px;"><br /></span></div>
</div>
<div style="text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="//www.youtube.com/embed/dN0HEj3FCbU" width="610"></iframe></div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4542778324223356331.post-57937625809014927792014-02-10T15:13:00.002+01:002014-02-10T15:13:23.543+01:00'Nebraska' (2013)<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjjAX7Zn-g_xai01Y5-2J1aabyd3ogykZx0sMK2GYd_Ih_w36Uuyw6n9SSZzG5llCx_B0lGtn422kQgRVgGEPkr0TT-8kbKf1KimcSIbgFHCxG4f3w7JBVLUMBhWYaF5-LhdzOKBpeRznnZ/s1600/nebraska+1.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjjAX7Zn-g_xai01Y5-2J1aabyd3ogykZx0sMK2GYd_Ih_w36Uuyw6n9SSZzG5llCx_B0lGtn422kQgRVgGEPkr0TT-8kbKf1KimcSIbgFHCxG4f3w7JBVLUMBhWYaF5-LhdzOKBpeRznnZ/s1600/nebraska+1.JPG" height="340" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 12.0pt; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: 787.5pt; margin-right: 0cm; margin-top: .75pt; text-align: right;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b><span style="line-height: 107%;"><span style="font-family: inherit;"><span style="color: #0b5394; font-size: x-large;">Zauriak ixten</span><o:p></o:p></span></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><b>Erlazionatutako edukia:</b> <a href="http://wilderrekegingolukeenbezala.blogspot.com.es/2012/02/descendants-2011-bizitzaren.html" target="_blank">'The descendants' (2011)</a></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><b><span lang="EU">Alexander Payne</span></b><span lang="EU">n azken
lana espero nuen baino gehiago gustatu zait. <b>Woody Grant </b>(Bruce Dern) dugu <b>‘Nebraska’</b>ren
protagonista nagusia. Milioi dolar bat irabazi duela uste du eta Nebraskaraino
joango da saria kobratzera, horretarako etxetik ihes egin behar badu ere.
Dementzia sintoma horiek, saria jasotzeko bidaiarekin batera Grant eta semearen
arteko harreman korapilatsua erakusteko eta ezagutzeko aitzakia perfektuak
izango dira.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><span lang="EU"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><b><span lang="EU">Woody</span></b><span lang="EU">ren
herrian ez da ezer interesgarririk gertatzen. <b>David </b>(Will Forte) musika-ekipoak saltzen lan egiten du,
bikotekidearekin apurtu berri du eta galtzaile bat izatetik oso gertu dago
(anaia kontran, gizon nahiko arrakastatsua da). <b>David</b>ek aitaren “jokoa”, “ilusioa” jarraitzea erabaki du eta Nebraskaraino
joango da berarekin. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><span lang="EU"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><span lang="EU"></span></span></div>
<a name='more'></a><br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><b><span lang="EU">Alexander Paynek
</span></b><span lang="EU">sentimentalismorik gabe grabatu du istorioa. Egunerokotasuna, errutina eta
pertsonaia nagusien izaerak dira pelikularen indarguneak. Esaten dioten guztia
sinesten du Woodyk, eta beti besteak laguntzeko prest dago. Woody ez da aitarik
onena izan, ezta senarrik onena ere. Gainera alkoholismo arazoak ditu. <b><o:p></o:p></b></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><span lang="EU"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><b><span lang="EU">‘Nebraska’ </span></b><span lang="EU">hitz
gutxiko pelikula da, apaindutako diskurtsorik gabekoa. Esan bezala, kontatzen
duen istorioa gazi-gozoa da, baikorra eta tristea aldi berean, polita
orokorrean. <b>Paynek </b>era bikainean
maneiatzen ditu isiluneak eta egoera ez-erosoak. Woodyren “lagunek” eta
senideek albiste onaren berri dutenean ahaztuta ziruditen zorrak ordaintzen
diote. Faltsutasuna da nagusi.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><span lang="EU"><br /></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXlhYZE2mWFFICcmKzzcdCtv6hPTAgwGhvs-XCIW8MqvzWy5X2BkL9dmoz7CgyN2YuI7MlGYkGiBAkH_HmDyO8YVgJ9SXA0DheFHoMireLPn1rfJosvMu1EUItOwTGMC9UQaKP3C_0Gwqw/s1600/nebraska.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXlhYZE2mWFFICcmKzzcdCtv6hPTAgwGhvs-XCIW8MqvzWy5X2BkL9dmoz7CgyN2YuI7MlGYkGiBAkH_HmDyO8YVgJ9SXA0DheFHoMireLPn1rfJosvMu1EUItOwTGMC9UQaKP3C_0Gwqw/s1600/nebraska.JPG" height="384" width="640" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><span lang="EU"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><b><span lang="EU">Woody Grant</span></b><span lang="EU">ek beti
aurrera egiten du bere helburua lortzeko oinez ala autoz, berdin dio. Oztopoak
nola edo hala gaindituko ditu bere familiari esker. Beti aurrera, atzera
begiratu gabe. Grantentzat zerbait irabazi izanaren sentsazioa paregabea da,
pozik dago jaso duen sariagatik. Emaztearekin maitasun-gorroto erlazio “zoragarri”
bat du, emaztearen pertsonaiak pelikulari espero ez nuen ukitu komikoa
gaineratzen dio.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><span lang="EU"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><b><span lang="EU">‘Nebraskak’ </span></b><span lang="EU">ez du
diskurtsoen beharrik, hitzek baino askoz gehiago adierazten duten begiradak
ditugulako. Adibidez, amaierako eszena batean: Woody semeari begira dago harrituta,
eskertuta bizi duten “abenturagatik”. Davidek gero begirada bueltatzen dio,
irribarre erdi batekin. Pelikulak ilusioarekin nola jokatzen duen ere gustatu
zait, protagonistaren ilusioa eta itxaropena kutsagarria da.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><span lang="EU"><br /></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">Pelikularen argazkia, pertsonaia bitxiak batzuk
maitagarriak besteak guztiz gorrotagarriak, gidoia eta istorioaren garapena…
Horiek dira harrapatu nauten hainbat elementu. Zauriak ixteko bidai bat. <b>‘Nebraska’</b> gainera, une komiko nahiko
onak ditu, batzuk itzelak. Komedia dramatiko oso ona iruditu zait.
Gomendagarria.</span><span style="font-family: Vrinda, sans-serif;"><o:p></o:p></span></span></div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4542778324223356331.post-42708682325077300292014-02-07T11:31:00.001+01:002014-02-07T11:39:34.802+01:00'Saving Mr. Banks' (2013)<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8sWCgzGKdd6VozWEu7WICviAJuu7A82KrPysjnandTjd00MxD73u781wKo4GzDz83I_gzq3XCDUvk3tsJYVoRGpZEzzNaUB_wuMJrLrQqAS91_gYE9f9Z7PFxV1G8zOiek0g2D7EkwImk/s1600/al-encuentro-de-mr-banks.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8sWCgzGKdd6VozWEu7WICviAJuu7A82KrPysjnandTjd00MxD73u781wKo4GzDz83I_gzq3XCDUvk3tsJYVoRGpZEzzNaUB_wuMJrLrQqAS91_gYE9f9Z7PFxV1G8zOiek0g2D7EkwImk/s1600/al-encuentro-de-mr-banks.JPG" height="384" width="640" /></a></div>
<br />
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b><span lang="EN-US" style="font-family: "Tw Cen MT","sans-serif"; font-size: 24.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;"><span style="color: #0b5394;">“Spoon full of sugar…”</span><o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span lang="EU" style="font-family: "Tw Cen MT","sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EU;"><br /></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><b><span lang="EU" style="line-height: 107%;">Walt Disneyk </span></b><span lang="EU" style="line-height: 107%;">Mary Poppinsen istorioak maite zituen, <b>P.L.
Travers</b>ek sortutako pertsonaia zoragarri eta magikoaren istorioak. Alabei
promesa bat egin zien Disney jaunak, eleberriaren eskubide zinematografikoak
lortzeko edozer egingo zuen. Negoziaketa, noski, arazotsua izan zen. Disney
jaunak urteak zeramatzan Travers andrearen atzetik, eleberrien eskubideak lortu
nahian, baina beti ezezko erantzuna jasotzen zuen. Ideia behin eta berriz ukatu
arren, arrazoi ekonomikoak direla medio, Travers andrea Los Angelesera joango
da, behingoz. Bertan, Disney jaunaren sormen taldearen proposamenak entzun eta
errefusatuko ditu nekatu arte. Istorioa benetako gertaera batean inspiratuta
dago.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><span lang="EU" style="line-height: 107%;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><span lang="EU" style="line-height: 107%;"></span></span></div>
<a name='more'></a><br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><b><span lang="EU" style="line-height: 107%;">‘Saving Mr. Banks’ </span></b><span lang="EU" style="line-height: 107%;">polita iruditu zait; pertsonaia nagusia interesgarria da
oso eta pelikulak nostalgiarekin ondo jokatzen daki. <b>Pamela
Travers </b>andrea emakume nahiko bitxia da: burugogorra, pentsamendu
zurrunekoa eta pixka bat jasangaitza ere bada. Bere izaera hotzak eta serioak
Disney jaunaren hurbiltasunarekin talka egiten du. Waltek eskubideak nola edo
hala lortu behar ditu, eta negoziaketan ez du amore emango. <b>Mary Poppins </b>pelikularen aurre
produkzio lana da pelikularen oinarria: pelikularen storyboardak, jantzi
diseinuak, kasting aukeraketa… keinuz betetako pelikula da. Prozesu zinematografikoak
bete-betean sartzen gara.<o:p></o:p></span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span lang="EU" style="line-height: 107%;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><b><span lang="EU" style="line-height: 107%;">Mary Poppins</span></b><span lang="EU" style="line-height: 107%;">en istorioa idazlearen iragan triste eta mingarriaren isla da.
Horregatik Disneyk egin nahi duen moldaketa zinematografiko alai eta musikalaren
proposamena Travers andreari ez zaio batere gustatzen. Idazleak bere bizitzaren
parte garrantzitsu bat ikusgai jartzearen beldur da. Disneyrentzat Mickey Mouse
bere familiaren parte baldin bada, Mary Poppins eta Banks familia Travers
andrearen familia izango dira.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><span lang="EU" style="line-height: 107%;"><br /></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZy_Dw1q4XmQjxs8x6JlN1fJSMgxRPMazP4TC7aVFTAy952Wmzs1XVASaLVzMLjpCMhUDOmz7gf-IDVYMUbsKEsD5rTVsp4TC_cPO4TdDXuqMS84Cr8OKwT6-KIc4H7f-xLrnJ4HTFv-2l/s1600/al-encuentro-de-mr-banks-emma-thompson.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZy_Dw1q4XmQjxs8x6JlN1fJSMgxRPMazP4TC7aVFTAy952Wmzs1XVASaLVzMLjpCMhUDOmz7gf-IDVYMUbsKEsD5rTVsp4TC_cPO4TdDXuqMS84Cr8OKwT6-KIc4H7f-xLrnJ4HTFv-2l/s1600/al-encuentro-de-mr-banks-emma-thompson.JPG" height="370" width="640" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><span lang="EU" style="line-height: 107%;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><b><span lang="EU" style="line-height: 107%;">Flashback</span></b><span lang="EU" style="line-height: 107%;">en
bitartez Mary Poppinsen eta Travers andrearen istorioaren arteko konexioa
egiten da. Idazleak bere bizitzan klabe izan ziren elementu oro erakusten ditu
bere testuan, bere inspirazio iturriak. Hala ere, konexio gisa funtzionatzen
badute ere, <b>flashback gehiegi </b>daude
pelikulan. Batzuetan ez dira beharrezkoak, errepikakorrak dira eta gauza berri gutxi gaineratzen diote istorio nagusiari.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><span lang="EU" style="line-height: 107%;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU" style="line-height: 107%;"><span style="font-family: inherit;">Travers andreak bi “bidai”
egiten dituela esan genezake. Lehenengoa flashbacketan ikusten duguna:
haurtzarotik heldutasunera, gertaera tragiko baten ondorioez behartuta. Bestea
orainaldian ematen dena, alderantzizkoa; hau da, heldutasunetik haurtzarora.
Ilusioa berreskuratuz.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU" style="line-height: 107%;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU" style="line-height: 107%;"><span style="font-family: inherit;">Amaiera aldera
kokatzen den eszena batean zera adierazten dio Disneyk idazleari: narrazio edo
istorioen kontaketaren bidez iragana berreraikitzeko ahalmena dute. Errealitateko
amaiera triste bat, amaiera literario zoriontsu eta itxaropentsu bat izan
daiteke. Biek istorioak kontatzea maite dute, eta pelikulari esker, Travers
andreak behingoz bere burua barkatuko du. <o:p></o:p></span></span><br />
<span lang="EU" style="line-height: 107%;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span>
<span lang="EU" style="line-height: 107%;"><span style="font-family: inherit;">Laburtuz, flashbackaren errekurtsoa gehiegi erabiltzen duten arren 'Saving Mr. Banks' pelikula polita da, hunkigarria eta gazi-goza; 1964ko klasikoek irudiek eta melodiek ukitu nostalgiko (eta mesedegarri) bat gaineratzen diote pelikulari.</span></span></div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4542778324223356331.post-53468246662284122092014-02-04T16:44:00.003+01:002014-02-04T16:44:37.821+01:00'American Hustle' (2013) <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi23YqMNtZh4Xhci6_lfRninOJvS_5tWxQ4VwBXvzWMOk3z3_026-XPl_leUgvZ8hsZhjwh5XYAHClRPxpe8Rr8h3ZY7RsSm3i7uhS3OFcoQokvOo_0px4-dBZpDV1epSE3KCbh2NIMt5o2/s1600/american+hustle.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi23YqMNtZh4Xhci6_lfRninOJvS_5tWxQ4VwBXvzWMOk3z3_026-XPl_leUgvZ8hsZhjwh5XYAHClRPxpe8Rr8h3ZY7RsSm3i7uhS3OFcoQokvOo_0px4-dBZpDV1epSE3KCbh2NIMt5o2/s1600/american+hustle.JPG" height="398" width="640" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: center;">
<b style="line-height: 115%;"><span lang="EU" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;"><span style="color: #0b5394; font-size: x-large;">Nor da maisua? Margolaria ala faltsutzailea?</span></span></span></b></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%;">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">Erlazionatutako edukia: <a href="http://wilderrekegingolukeenbezala.blogspot.com.es/2013/01/silver-linings-playbook-2012-jennifer.html#more" target="_blank">'Silver linings playbook' </a>,<a href="http://wilderrekegingolukeenbezala.blogspot.com.es/2012/07/the-fighter-christian-bale-mark-wahlberg.html" target="_blank"> 'The fighter'</a></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%;">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%;">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">Iruzurra, pare bat tramiteen truke jasotako komisio
ilegalak, faltsutzeak, korrupzioa, baita festa eta maitasun pixka bat ere… Hori
da <b>David O. Russell</b>en azken
pelikulak eskaintzen duena. <b>O. Russell </b>Hollywoodeko
akademikoen “zuzendari mimatuaren” etiketa irabazi du, nahigabe izan bada ere. <b>‘American Hustle’ </b>pelikulak Oscar
sarietan 10 izendapen ditu. Iaz, <b>‘Silver
linings playbook’ </b>pelikulak 8 izendapen izan zituen, eta 2010ean <b>‘The fighter’ </b>filmarekin beste 7 izendapen
izan zituen O. Russellek. Aipatutako hiru pelikulek istorio interesgarriak
kontatzen dituzte, baina bere arrakastaren funtsa pertsonaietan topatzen dugu.
O. Russellen pertsonaiak nahiko bitxiak dira, hurbilak, atseginak oro har,
erraza da era batean ala besteak horiekin identifikatzea. Hainbeste izendapen
ikusita normala da zuzendariaren pelikularen aurrean espektatiba handiak izatea
(desengainatzeko aukera gehiago ere).<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%;">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%;">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"></span></span></div>
<a name='more'></a><br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%;">
<span style="font-family: inherit;"><b><span lang="EU">Irving Rosenfeld </span></b><span lang="EU">(Christian Bale) faltsutzeen negozioan nahiko ongi
mugitzen da, nola jokatu behar duen badaki. Mafia eta korrupzio politikotik
aldentzen saiatzen da, mundu hori ez zaio batere gustatzen. <b>Rosalyn </b>(Jennifer Lawrence) Irvingen
emaztea da. Ezinezkoa da emakume horrek zer egingo duen aurreikustea, nahiko “berezia”
da. Irvingek egiten duen guztia semenaren onurarako egiten du. Rosalynek urteak
daramatza isilik, senarraren itzalean izkutatuta bere negozioak kritikatu gabe;
baina orain negozioan beste emakume bat sartu dela ikusita, jokoaren parte
izatea erabaki du.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%;">
<span style="font-family: inherit;"><span lang="EU"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%;">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">Irvingen konplizea <b>Sydney
Prosser </b>(Amy Adams) da, baita bere maitalea ere. <b>Richie DiMaso </b>(Bradley Cooper) bikotea atxilotuko duen FBIko agentea
da. Agenteak akordio interesgarri bat proposatuko die Irving eta Sydneyri.
Korrupzio politikoarekin harremana duten New Jerseyko lau politikari atxilotzen
laguntzen badiote, aske izango dira. Beraz, gorrotatzen duen mundu batean sartu
behar bada ere, Irvingek akordioa onartuko du. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%;">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjR_zFPEgnySQEYMk7PpU0thIB_uINeajs1S6JQm33ae36C9Z1vSvFlSoP-PLAJOlntSJFeDjHt4TOPULMhq-xxZihXWkmjNKKvNW2oj_3wHpTKp2a_v-u8o6jKUCDA35qhtDf4WJid8LhN/s1600/american+hustle+2.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjR_zFPEgnySQEYMk7PpU0thIB_uINeajs1S6JQm33ae36C9Z1vSvFlSoP-PLAJOlntSJFeDjHt4TOPULMhq-xxZihXWkmjNKKvNW2oj_3wHpTKp2a_v-u8o6jKUCDA35qhtDf4WJid8LhN/s1600/american+hustle+2.JPG" height="384" width="640" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%;">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%;">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">Pelikularen elementu erakargarriena aktore taldea da.
David O. Russell aktore zuzendari nahiko ona dela pentsatzen dut. <b>Christian Bale, Amy Adams, Bradley Cooper,
Jennifer Lawrence </b>eta <b>Jeremy Renner </b>dira
70ko hamarkadan girotutako komedia honen protagonistak. Amy Adams pelikularen
erregina da. Irvingekin bizitza berri bat hasi nahi duen maitalea. Identitate
berri bat asmatu behar izan du konplize lana egiteko, nekagarria izan daitekeen
ardura da hori. Itxuran emakume sendoa dirudi. Badaki FBIko agentea nola
maneiatu eta “berotu”. Gero, Bradley Cooper lan ona egiten du. Bere pertsonaia
energiaz beteta dago, anbizio handiko agentea da. Antolatu duen misioa dela
eta, faltsutzaileen artean infiltratuko da. Hori kontuan izanda, pertsonaietan
aldaketa interesgarri edota bitxi bat ematen da. FBIko agentea gustura dago
faltsutzailearen papera antzezten; baina Christian Balen pertsonaia aldiz,
ahalik eta zuzenen portatzen saiatzen da; arazo handiago eta larriagotan ez
sartzeko. Christian Bale aktoreari buruz esateko gutxi dago, ez da bere
filmografiako lanik onena, baina ongi betetzen du bere papera (aldaketa
fisikoaz aparte). Amaitzeko, Jennifer Lawrence dugu, zenbait une bikainen
protagonista, nahiz eta bigarren maila batean egon.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%;">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%;">
<b><span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">‘American hustle’ </span></span></b><span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">entretenigarriagoa izatea espero nuen, indarra falta zaio
istorioari. Bere ahulezia nagusia gidoia da, badira luzeegiak egiten diren
zenbait eszena. David O. Russellen zuzendaritza lana sinplea da, beraz aktoreak
dira pelikularen pisua jasaten dutenak. <b>‘American
hustle’ </b>interesgarria den arren, garapenean galtzen da.</span><span style="font-family: Arial, sans-serif; font-style: italic;"><o:p></o:p></span></span></div>
<!-- Blogger automated replacement: "https://images-blogger-opensocial.googleusercontent.com/gadgets/proxy?url=http%3A%2F%2F1.bp.blogspot.com%2F-anpPgPxpfLg%2FUvEKN7QYegI%2FAAAAAAAADhI%2FVDHKQUYC3No%2Fs1600%2Famerican%2Bhustle.JPG&container=blogger&gadget=a&rewriteMime=image%2F*" with "https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi23YqMNtZh4Xhci6_lfRninOJvS_5tWxQ4VwBXvzWMOk3z3_026-XPl_leUgvZ8hsZhjwh5XYAHClRPxpe8Rr8h3ZY7RsSm3i7uhS3OFcoQokvOo_0px4-dBZpDV1epSE3KCbh2NIMt5o2/s1600/american+hustle.JPG" -->Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4542778324223356331.post-3139706044430779912014-02-03T11:48:00.002+01:002014-02-03T11:58:49.211+01:00'Captain Phillips' (2013)<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhD_OvMResufNzlV-6nmOjJJZvkUI81SePhaQOC8GF6II8TLHbev2Himd9TwLhIOAiCj4KlEXXgaDJcU3wbFWVE895GgQTDU5Aou5oFmxMTCS_XsLcZIJnyc3QRnEDlPzkvkmNSpgME-M8S/s1600/capitan-phillips-tom-hanks.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhD_OvMResufNzlV-6nmOjJJZvkUI81SePhaQOC8GF6II8TLHbev2Himd9TwLhIOAiCj4KlEXXgaDJcU3wbFWVE895GgQTDU5Aou5oFmxMTCS_XsLcZIJnyc3QRnEDlPzkvkmNSpgME-M8S/s1600/capitan-phillips-tom-hanks.JPG" height="326" width="640" /></a></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b><span lang="EU" style="line-height: 107%;"><span style="font-family: inherit;"><span style="color: #0b5394; font-size: x-large;">Kapitainen arteko duelua </span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></span></span></b></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b><span lang="EU" style="line-height: 107%;"><span style="font-family: inherit;"><span style="color: #0b5394; font-size: x-large;"><br /></span></span></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%;">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"><b>Erlazionatutako edukia: </b><a href="http://azpitituluak.com/euskaraz/1389858078" target="_blank">Azpitituluak euskaraz</a></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%;">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%;">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">2009ko benetan gertatutako bahiketa
oinarritzat hartuta, <b>‘Captain Phillips’ </b>pelikulak
<i>Maersk Alabama </i>izeneko karga-ontzi
estatubatuarraren bahiketa kontatzen du. Horretan, pirata somaliar talde txiki
batek ontzia abordatu eta Richard Phillips (Tom Hanks) kapitaina bahitu zuen,
kapitainaren truke 10 milioi dolarreko erreskatea eskatuz.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%;">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%;">
<span style="font-family: inherit;"><b><span lang="EU">Greengrass</span></b><span lang="EU">ek kamera gainean “jantzita”, tentsio handiko zenbait une
dituen abentura pelikula ona egin du. Kameraren etengabeko mugimenduak beti
alde onak eta alde txarrak ditu: batetik hurbiltasun eta urduritasun sentsazio
bat sortarazten du, pelikulari ukitu dokumental bat gaineratuz. Kontra,
etengabeko mugimendu horrek zuzendariaren eskua agerian uzteaz aparte, nahasmen
sentsazio bat sor dezake zenbait eszenetan.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%;">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">Kasu honetan, “mugimendu” horrek Tom
Hanksen itxurazko lasaitasunarekin talka egiten du. Hanks beldurra, segurtasuna
zein lasaitasuna erakutsi dezake hitzen eta gehiegizko keinurik egin gabe.
Phillips kapitaina beti firme ageri da, egoera kontrolpean mantentzen saiatuz.
Kapitain bezala, bere tripulazioa babesteko edozer egiteko prest egongo da.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%;">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%;">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"></span></span></div>
<a name='more'></a><span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9fHaLGwftGAEGXsg_trtzeskcQi7o8hpUEZnTFgxMV4LUj9RER0VBcbulo7DQadt8eyJ6XnyhuXZIqxHsUK8Yf9qNxm81TqeQXcnNeAf5td7vJg52D37WR53TWEYLSZWp6IRPkE7Asnl-/s1600/capitan-phillips-piratas.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9fHaLGwftGAEGXsg_trtzeskcQi7o8hpUEZnTFgxMV4LUj9RER0VBcbulo7DQadt8eyJ6XnyhuXZIqxHsUK8Yf9qNxm81TqeQXcnNeAf5td7vJg52D37WR53TWEYLSZWp6IRPkE7Asnl-/s1600/capitan-phillips-piratas.JPG" height="326" width="640" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%;">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%;">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">Greengrassen pelikularen elementu
aipagarrienen artean muntaketa, abordaje eszenetan lortzen duen tentsio
atmosfera eta Tom Hanks eta Barlchad Abdi aktoreen arteko duelu interpretatiboa
ditugu. Bi aktoreen lana oso ona iruditu zait. Egoerak ez du inoiz kapitainaren
borrokatzeko gogoa gainditzen; are gehiago, bere jarrera bahitzaileekiko
hurbila da, laguntza eskaintzen die adibidez zauriak zaintzeko. Abdik <b>Muse </b>pirataren papera interpretatzen
du. Muse baita segurtasun handiko pirata dela dirudi, beldurrik ez duen gizon
bat. Baina badira zalantzagarri ageri den zenbait une. Kartzelatuta dagoela
dirudi, hau da, nagusien aginduak bete behar ditu. Aurreko bahiketa batean sei
milioiko erreskatea lortu bazuen ere, diru mordo horretatik zentaborik ikusi ez
duela jaso pentsa dezakegu.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%;">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%;">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">Bestetik, <b>‘Captain Phillips’ </b>pelikulak akzioa, abentura eta drama nahasten
ditu; baina nire ustez ez du generoen arteko oreka bat lortzen. Hau da, akzio
eszena ikusgarriek drama bigarren plano batean uzten dute (azkeneko partean
izan ezik). Kapitainen arteko duelua, aurrez aurre, interes eta indar dramatiko
nahikoa du emaitza interesgarriagoak lortzeko. Adibidez, pertsonaien egoera
pertsonalean eta euren motibazioetan gehiago sakonduz, batez ere pirataren
kasuan. Zentsu horretan, Greengrass gainazalean geratzen da.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%;">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%;">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">Pelikula estreinatu zenean <i>Maersk Alabama </i>ontziko tripulazioak
filma kritikatu omen zuten, Richard Phillipsen irudia errealitatearekin guztiz
bat egiten ez duelako. <b>‘Captain Phillips’
</b>pelikula entretenigarria da, bizpahiru tentsio egoera dituena, nahiko ondo
zuzendutakoak; baita soinu eta edizio lana ona iruditu zait. Pertsonaien
motibazioen inguruan apur bat gehiago sakondu izan balu, hobe. Pelikulak Oscar
sarietarako sei izendapen ditu.</span></span><span lang="EU" style="font-family: "Century","serif"; mso-ansi-language: EU;"><o:p></o:p></span></div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4542778324223356331.post-79211436333320514302014-01-20T17:10:00.001+01:002014-01-20T17:10:38.144+01:00'The wolf of Wall Street' (2013)<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivoB6NogHU0TvOZhoV8c4VMygDCbBswCKD8wtfRtju5yjFH1KAzh1Yquem8S1ruq5fU9cxM7BreU9gxpok3fKboDtowAIYJb8lQ0sVXlBsy31Q_dcbpqcJ08zfKFOUMqtAmfq21ERHTkPv/s1600/el+lobo+de+wall+street.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivoB6NogHU0TvOZhoV8c4VMygDCbBswCKD8wtfRtju5yjFH1KAzh1Yquem8S1ruq5fU9cxM7BreU9gxpok3fKboDtowAIYJb8lQ0sVXlBsy31Q_dcbpqcJ08zfKFOUMqtAmfq21ERHTkPv/s1600/el+lobo+de+wall+street.JPG" height="320" width="640" /></a></div>
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 107%;"><br clear="all" style="mso-special-character: line-break; page-break-before: always;" />
</span>
</span><br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="color: #073763; font-size: x-large;"><span style="font-family: inherit;"> </span><b style="line-height: 115%; text-align: center;"><span lang="EU" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;">Sexua, drogak, arrakasta eta Wall Street</span></span></b></span></div>
<div class="MsoNormal">
<b style="line-height: 115%; text-align: center;"><span lang="EU" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%;">
<span style="font-family: inherit;"><b><span lang="EU">Martin Scorsese</span></b><span lang="EU">ren azken pelikula energiaz eta gehiegikeriaz beteta
dago. Zalantzagarria den negozio forma baten inguruan idatzitako komedia beltza
dugu hau. <b>‘The Wolf of Wall Street’ </b>Jordan
Belfort <i>broker-</i>rak idatzitako
biografia hartzen du oinarri bezala, egun batetik bestera akzioen
salerosketetatik lortutako komisioei esker dirutza izugarria lortu zuen
gaztearen istorioa. Noski, egiten ari zena hori legala ote zen? Bistan denez,
ez.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%;">
<span style="font-family: inherit;"><span lang="EU"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%;">
<span style="font-family: inherit;"><b><span lang="EU">Jordan Belfortek </span></b><span lang="EU">(baliteke hau Leonardo DiCapriok egindako lan ausartena
izatea), argi uzten du <i>amets amerikarra </i>delakoa
lortzeko zenbait gauza alde batera utzi behar direla, horien artean lehena: <b>morala. </b>Esan bezala, protagonista
gehiegikeriaz inguratuta dago: nahi beste kokaina, alkohol eta dirua (diru
asko). Azken hau egungo gizartearen “droga” adiktibo eta preziatuena izanik. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%;">
<span style="font-family: inherit;"><span lang="EU"></span></span></div>
<a name='more'></a><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0zSUS8y48kp93cSJyrOY7ply6UqBGoxR_wPux-r0jwlAKTAdpuSev5OgMz3rBQ-SKTtBD1jBLcraI7B3SJXI6tLhLOiy0MlE2-Mnj_9sbXItApL5tk_MCTbPoeQjU7hXxJyv4uwtpFpdb/s1600/el+lobo+de+wall+street+2.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0zSUS8y48kp93cSJyrOY7ply6UqBGoxR_wPux-r0jwlAKTAdpuSev5OgMz3rBQ-SKTtBD1jBLcraI7B3SJXI6tLhLOiy0MlE2-Mnj_9sbXItApL5tk_MCTbPoeQjU7hXxJyv4uwtpFpdb/s1600/el+lobo+de+wall+street+2.JPG" height="384" width="640" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%;">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%;">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">Belfortek dirutza ikaragarria biltzen hasten da <b>Mark Hannaren </b>(Matthew McConaughey), bere nagusia izandakoaren,
aholkuak praktikan jarriz. Belfortek hitz-jario bikaina du, karisma eta
inguruak konbentzitzeko erraztasunaz aparte. Diskurtso perfektua sortu du bere
amets amerikarra egia bihurtzeko. Lortutako arrakasta dela eta “Wall Streeteko
otsoa” ezizena jarriko diote, bere onurarako “lapurtzen” duen Robin Hooda.
Belfortek aberatsak zein pobreak engainatzen ditu, soilik etekinetan pentsatzen
du. Egiten duen horretan ona da, oso. FBIa bere atzetik dabil, “otsoa”
harrapatzeko akats baten zain. Belfortek lortu nahi zuen dirutza baino askoz
gehiago duenean… zergatik ez da konformatzen? Zergatik lortu duen guztia
galtzera arriskatu?<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%;">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%;">
<span style="font-family: inherit;"><b><span lang="EU">‘The wolf of Wall Street’ </span></b><span lang="EU">pelikularen egitura ‘<b>Goodgellas’
</b>pelikularen parekoa da, Scorseseren lan handienetako bat. Bi pelikulen
estruktura narratiboak patroi berbera jarraitzen du, eta pertsonaia nagusien
garapen eta erabakiak pareko xamarrak dira. Jordan Belfort Wall Streeteko Henry
Hill izango da. Biek suarekin jolasten dute, erre arte. Gorrotoa eta
sinpatiaren arteko mugan kokatzen diren bi pertsonaia dira.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%;">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">Protagonistak bere tirabirak off ahotsean kontatzen dizkigu, fikzioa eta
ikuslea banatzen dituen laugarren horma apurtuz. Kasu honetan off ahotsak pelikulari
erritmoa ematen dio, baina badira zenbait momentu non erredundanteegia den.
Soinu banda beti dago presente, eta abestien aukeraketa nahiko bitxia iruditu
zait, eraginkorra komikotasuna zenbait uneetan gaineratuz.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%;">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglmeRJ6RqYQNCYUi3nqXDx5lI9Jx8OncTFMRde0_Kjjc1FIqFS4xTilgV-juhJtHiU7RMqIvao6D3BCpPVbs0e1RZCLzsyJXk97E4sXm0rh4gKjpKD9aB8ITPTLA3Fy9B6IKN23saSGz83/s1600/el+lobo+de+wall+street+1.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglmeRJ6RqYQNCYUi3nqXDx5lI9Jx8OncTFMRde0_Kjjc1FIqFS4xTilgV-juhJtHiU7RMqIvao6D3BCpPVbs0e1RZCLzsyJXk97E4sXm0rh4gKjpKD9aB8ITPTLA3Fy9B6IKN23saSGz83/s1600/el+lobo+de+wall+street+1.JPG" height="328" width="640" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%;">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%;">
<b style="font-family: inherit; line-height: 115%;"><span lang="EU">‘The wolf of Wall Street’ </span></b><span lang="EU" style="font-family: inherit; line-height: 115%;">hiru bloketan bana dezakegu: igoera, gehiegikeria eta
jaitsiera (?). Barre-algarak egiten duen eszenak ditugu. Dicaprio izkutatuta
zuen alde komikoa agerian uzten du pelikula honetan. Horren adibide, kotxearen
eta telefono deiaren eszena dugu, itzela.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%;">
<span style="font-family: inherit;"><span lang="EU"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%;">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">Gero, badira zenbait eszena non akzioa eteten den, hau da batzuetan
pelikula bere gehiegikerietan galtzen dela dirudi, erritmoa motelduz. Pelikulak
hiru orduko iraupena du, baina hori Martin Scorseseren filmografian adierazgarrietako
bat da.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%;">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%;">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">Komedia ugari dago, baita drama apur bat ere. Pelikularen amaieran, Belfortek
aurrera egitea lortu du ala irtenbiderik gabeko zirkulu batean sartuta dago?<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%;">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%;">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">Jordan Belforten diskurtso kartsua kutsagarria da. Bezero askori gertatzen
zaien bezala, ez da beharrezkoa burtsaren inguruan gehiegi jakitea edo aditu
bat izatea, protagonistak berak esaten digu: merkatuan gertatzen den hori
ulertzea bigarren mailako zerbait da. Azken finean, <b>‘The wolf of Wall Street’</b>ek erakusten duenez iruzurra, fraudea…
onartzea, horregatik zigortua izatea, ala lege eta printzipio moral ororen
gainetik egotea pentsatzeak ez du axola. Arrakastaren aurrean, <b>moralak ez du tokirik. </b>Argi geratzen da
gainera “ongiaren” taldean egoteak ez duela ez arrakastarik ekartzen (FBIko
agentearen azken planoa tristea da); baina maltzurren taldean jokatzeak aldiz, saria
izango du.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%;">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%;">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">Scorsesek guztira Oscar sarietarako 5 izendapen lortu ditu: pelikula,
zuzendaritza, aktore, bigarren mailako aktore eta moldatutako gidoiaren
kategorietan.</span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><o:p></o:p></span></span></div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4542778324223356331.post-67967519726586328722014-01-13T15:38:00.005+01:002014-01-13T21:16:15.358+01:00'August: Osage County' (2013)<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj2n7a-6muQ3-ZXKhIGYcGkk3cueh6ycenvqkzq3hP4SGVUKlA_VJFChqhCa-LNPFm4f0wFBMeWspuMlPZGwiSHLXMzDPGV651GhRHd5IiJpAQv18Hd0HO5i7m8UblxKKSep5OR7ogMG81f/s1600/august+2.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="350" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj2n7a-6muQ3-ZXKhIGYcGkk3cueh6ycenvqkzq3hP4SGVUKlA_VJFChqhCa-LNPFm4f0wFBMeWspuMlPZGwiSHLXMzDPGV651GhRHd5IiJpAQv18Hd0HO5i7m8UblxKKSep5OR7ogMG81f/s640/august+2.JPG" width="640" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b><span lang="EU" style="color: #1f4e79; line-height: 107%;"><span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: x-large;">Weston familiaren sekretuak</span><o:p></o:p></span></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span lang="EU" style="color: #1f4e79; line-height: 107%;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">Hipokresia, irainak, min egiten
duten egiak, sekretuak, gezurrak, mespretxua… <b>‘August: Osage County’ </b>pelikularen trailerra ikusita familia
gatazkei buruzko komedia atsegin baten aurrean gaudela dirudi, baina
errealitatetik ezin urrunago egon, pelikula komediara baino dramara gehiago
hurbiltzen delako. Are gehiago, erakusten duen egoera deprimitzekoa izan
daiteke. <b>‘August: Osage County’ </b>Tracy
Lettsek idatzitako antzezlanean oinarritutako pelikula da. Kasu honetan, Letts
bera arduratu da bere testuaren moldaketa zinematografikoaz. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">Weston familia, itxuran, nahiko
familia arrunta da. Aita (Sam Shepard) desagertu egin da; hori dela eta,
familiaren kide guztiak elkartuko dira. Bilera horretan, hasieran erakutsitako
errespetua eta politikoki zuzena den hori alde batera uzten joango dira,
etengabeko irain trukaketari bide emanez.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"></span></span></div>
<a name='more'></a><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8glvhcRKIl2M66tZSySgHKtkyB5rUhUFtEXl1KBbMnM2LEGvehI3LeUdKg9X8mU_80_w7El65MfgU0ROo73fvoe7YJiaZW0is2H1FJLU5a4IrClRlJGbge7TzeH5TahDwbwhHSkBjpT3P/s1600/august+1.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="370" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8glvhcRKIl2M66tZSySgHKtkyB5rUhUFtEXl1KBbMnM2LEGvehI3LeUdKg9X8mU_80_w7El65MfgU0ROo73fvoe7YJiaZW0is2H1FJLU5a4IrClRlJGbge7TzeH5TahDwbwhHSkBjpT3P/s640/august+1.JPG" width="640" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: inherit;"><b><span lang="EU"><br /></span></b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: inherit;"><b><span lang="EU">‘August: Osage County’ </span></b><span lang="EU">pelikulan komedia eta ironia dago, baina baita gorroto
asko ere. Abuztua da, tenperatura altuek eta eztabaidek familiaren etxea “piztu”
eta infernu bat bihurtuko dute. Pelikularen pertsonaia guztiek kolperen bat
jaso dute, osasun arrazoiengatik ala arrazoi sentimentalengatik. Baina oraindik
kolpe mingarriena erortzear dago: <b>egia. <o:p></o:p></b></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: inherit;"><span lang="EU"><b><br /></b></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">Zuzendariaren lana nahiko arrunta
da, artifiziorik gabekoa, arriskatu gabe. Pelikularen indarra gidoian eta
aktore taldearen lanean topatzen dugu (aurpegi ezagun ugari dituen aktore talde
paregabea). Pelikulak gainera Julia Roberts eta Meryl Streepen arteko “ego”
borroka eskaintzen digu. Izaera sendoa duten bi emakume.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">Pelikulak jatorrizko obraren izaera
teatrala mantentzen du (onera ala txarrerako). Elkarrizketa luzeak dira nagusi
eta ia lokalizazio bakarrean oinarritzen dela kontan hartuz, espazioaren
erabilpen egokia ikus dezakegu ere. Gero, eszena onenetako bat (ala onena) aipatzea
merezi du: <b>familia afariaren eszena. </b>Pertsonaia
oro mahai baten inguruan eserita. Modu zorrotzean idatzitako eszena eta modu
sinplean grabatutakoa, “mala letxe” eta umorez betetako esaldiekin. Komediatik
dramara doan eszena. Pixkanaka eszena honetan sekretuak argira aterako dira.
Melodrama-“kulebroi” honek indar izugarria lortzen du hemendik aurrera. Amaiera
zoriontsuarentzat tokirik egongo ez dela dirudi.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: inherit;"><b><span lang="EU">‘August: Osage County’ </span></b><span lang="EU">sari banaketa garrantzitsuenetan izendapen ugari izateko
osagai nahikoak biltzen dituen pelikula da, baina John Wellsek zuzendutako
pelikulak “lasterketan” indarra galtzen joan da. Hala ere, bigarren mailako
zerbait dela uste dut.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: inherit;"><span lang="EU"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span lang="EU" style="color: #1f4e79; line-height: 107%;"><span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: large;">Nor da nor Weston familian? </span><o:p></o:p></span></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span lang="EU" style="color: #1f4e79; line-height: 107%;"><span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">Familia harremanetan oinarritzen den
pelikula dela kontuan izanda, familia “bitxi” honen pertsonaia garrantzitsuenei
begirada bat botatzea merezi duela uste dut:<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFhfqqgY5ImcOrRp93VHpPPcWp1GraclQC1Q03W0GfTWz0fQXi8cdt8ZovpSBVI1_RNJ5splio1rxWtm-mKGZSsl9lnBfkqahffZwwod_kNCPrauZLDHORHrBTFCyCgyAyO0vS8mLiyYAQ/s1600/august+6.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="302" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFhfqqgY5ImcOrRp93VHpPPcWp1GraclQC1Q03W0GfTWz0fQXi8cdt8ZovpSBVI1_RNJ5splio1rxWtm-mKGZSsl9lnBfkqahffZwwod_kNCPrauZLDHORHrBTFCyCgyAyO0vS8mLiyYAQ/s640/august+6.JPG" width="640" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: inherit;"><b><span lang="EU">Beverly Weston </span></b><span lang="EU">(Sam Shepard), <b>aita:
</b>idazle eta alkoholikoa. Egoera gehiago ezin duela jasan dirudi, nekatuta
dago. Emaztearekin maitasun-gorroto moduko erlazio bat du.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: inherit;"><span lang="EU"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: inherit;"><b><span lang="EU">Violet Weston </span></b><span lang="EU">(Meryl Streep), <b>ama:
</b>aho minbizia du (aukera bitxia idazlearen partetik). Jasangaitza da,
histerikoa, lotsagabea, gehiegizkoa, berari
gertatzen zaion guztiaren errua ingurukoei leporatzen die. Lasaigarriak hartzen
ditu etengabe, eta asko erretzen du. Desesperatuta, desengainatua… ia zoro.
Itzela Meryl Streep.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: inherit;"><span lang="EU"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: inherit;"><b><span lang="EU">Alabak: Karen </span></b><span lang="EU">(Juliette Lewis), “zoroena”, gazteena eta
arduragabetsuena, pozik bizi dela dirudi, etengabe makillatuta, gona motzak
darama beti… Gero, <b>Ivy </b>(Julianne
Nicholson) dugu; alaba isil, lotsati eta bakartiena. Nahiko zalantzagarria den
erlazio bat sekretuan mantentzen du. Baina bere zoriontasunak sekulako kolpea
jasoko du, gainditzeko zaila izango dena. Azkenik <b>Barbara </b>(Julia Roberts) dugu. </span></span><span style="font-family: inherit; line-height: 150%;">Faboritoa. Amaren antza gehien duen
pertsonaia dela esan daiteke, izaerari dagokionez. Emakume gogorra, ez die
eztabaidei ezta irainei beldur. Ez naiz Julia Robertsen jarraitzaile sutsua,
baina oraingoan asko gustatu zait bere lana.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: inherit; line-height: 150%;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7C1d9NM9BGvP7aV6n4P4kkkbW2UCNhkSy_MvggGHF4t4SWirta1XpZTAwNsmuomUmfrC7YI4q4fQo46ByfdApSZcbkG2C3GrMzTdtr8dQBtSQeGebPvaD4_uBm-E_Q6DfUrncOyXhhAE7/s1600/august+5.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="296" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7C1d9NM9BGvP7aV6n4P4kkkbW2UCNhkSy_MvggGHF4t4SWirta1XpZTAwNsmuomUmfrC7YI4q4fQo46ByfdApSZcbkG2C3GrMzTdtr8dQBtSQeGebPvaD4_uBm-E_Q6DfUrncOyXhhAE7/s640/august+5.JPG" width="640" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: inherit; line-height: 150%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">Bigarren baila batean <b>Mattie Fae Aiken </b>(Margo Martindale)
dugu, Violenten ahizpa. Itxuran Violet baino alaiagoa den emakumea,
errealitatean errudun sentimendu ikaragarria duen emakume bat da. Semearekin
zerikusia duen sekretu bat gordetzen du; hori dela eta jasaten duen
desesperazioa bere semearekin ordaintzen du, mespretxatuz. Senarra, <b>Charlie Aiken </b>(Chris Cooper), guztien
artean zuzenena da, atsegin eta lasaiena. Zirkulua ixteko <b>Charlie “semea” </b>(Benedict Cumberbatch) dugu. Pertsonaia guztien
artean traketsena eta agian “maitagarriena”. Baztertuta sentitzen da. Bere
amarentzat “tentel” bat baino ez da. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">Beno, pelikularen pertsonaia
interesgarriak direla kontuan hartuta, pelikula hasieratik eta amaiera arte
entretenigarria iruditu zait. Erritmo bizia duen pelikula da, harrapatzen zaitu
guztiz. Pertsonaia ugari bai, baino nahiko ongi definitutakoak. Guztiek zeozer
dute esateko, nahiz eta paper txikia izan. Ez nuen gehiegi espero, baina sorpresa
on bat izan da. </span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoListParagraph">
<br /></div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4542778324223356331.post-12665058313570889032014-01-09T14:20:00.001+01:002014-01-09T14:27:40.143+01:00'Inside Llewyn Davis' (2013)<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_o2c5RrxxdIY-RevY8afLoP5GXWv3cD8QP0ztLC5KSkuH6edcT5UWJOmV6PIoKlhuXvJCX2oRbHCSoV3eCYpxSES-MzCr9vsrNFbxAjy7frCDIrBLJ0xvl_Qa5T8TSzGntdUNvz8O9fjL/s1600/llewyn-davis-gato-ulises-oscar-isaac.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_o2c5RrxxdIY-RevY8afLoP5GXWv3cD8QP0ztLC5KSkuH6edcT5UWJOmV6PIoKlhuXvJCX2oRbHCSoV3eCYpxSES-MzCr9vsrNFbxAjy7frCDIrBLJ0xvl_Qa5T8TSzGntdUNvz8O9fjL/s1600/llewyn-davis-gato-ulises-oscar-isaac.JPG" height="352" width="640" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b><span lang="EU" style="line-height: 107%;"><span style="font-family: inherit;"><span style="color: #0b5394; font-size: x-large;">Arrakasta eta porrotari buruz</span><o:p></o:p></span></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><b><span lang="EU"><br /></span></b></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><b><span lang="EU">‘Inside
Llewyn Davis’ </span></b><span lang="EU">Coen anaien azken pelikula da. Istorioa 60ko hamarkadako
New Yorken girotuta dago, Greenwich Villagen zehazki, garai hartako bohemia eta
artearen jaiolekua. Istorioaren protagonista <b>Llewyn Davis </b>(Oscar Isaac) da, arrakasta lortu nahi duen folk
musikari gaztea. Hori bai, bidean ez dago bere burua ala bere identitatea “saltzeko”
prest. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><span lang="EU"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><b><span lang="EU">Llewyn
</span></b><span lang="EU">galtzaile bat da, ez da oso atsegina, bakartia da… Diru
gutxi, etxerik ez, nahiko grisa da bere bizitza. Bere taldekidearen heriotza ez
du gainditu oraindik. Folka “berpiztear” zegoen garai hartan, lehen pausuak
berriz ematen hasi zen. Noski, bidean gutxi izan ziren arrakasta lortu zuten
horiek. Eta pelikulak ideia hori argi uzten du, musikari trebe eta ona izateak
ez dizu arrakasta ziurtatzen. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><span lang="EU"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><span lang="EU"></span></span></div>
<a name='more'></a><br />
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">Abeslariak Bud Grossman (F. Murray Abraham) musika
handikiaren aurrean audizio bat egiteko aukera izango du, audizio horretan ‘Queen
Jane’ abestia abestuko du bere talentua erakusteko. Iraganean oinarritutako
istorio triste eta malenkoniatsu bat kontatzen duen abesti bat. Eszena sinple
bat, non Oscar Isaacen zuzeneko ahotsa nahikoa den. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">Pelikularen protagonistak ez du berak hartutako erabakiek
izan ditzaketen ondorioetan pentsatzen. Inguruan dituen horiek era batean ala
bestean “zaurituko” ditu Llewynek. Ez da gehiegi konprometitzen. Ez ditu
arazorik nahi. Arrakasta bilatzen du, musika da bere bizitza, ez du beste
ofiziorik nahi. Sofa batetik bestera, lagunen karitateari esker bizirauten du.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">Izan ere, arrakasta lortzea ez da batere erraza, eta
batzuetan porrota onartzea da aukera bakarra, amets amerikarra existitzen ez
dela onartzea. <b>Llewyn Davis </b>bere
odisea propioa biziko du, berea ez den katu bat izango da bere bidai-laguna.
Protagonistak hartzen dituen erabakiak okerrak izan ohi dira,
egozentriko zamarra da. Katuak zentsua emango dio bere bidaiari. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">Llewynek ez du etorkizunean asko pentsatzen, ahal duen bezala bizirauten du
eta esan bezala, ia beti bere onurari begira hartzen ditu erabakiak. Bere
odisean, bere bidaian, soilik aurrera begiratuko du, aukera eta konpromiso
pertsonal asko atzean utziz.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjsgZz9d3-bWw3YWQ-fDatsgqw0udlDFAPFUITKyyuigfSZ4Ygnt5MP1RFUUkNfv7yaw39wiNihtp8xkiTQEDL7vO4Kto-VtVDkxfKjFCLb8l206Ay-2QAqUD3WrLQkrdovAgHzbeLxRQQo/s1600/llewyn-davis-bar-cancion-oscar-isaac.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjsgZz9d3-bWw3YWQ-fDatsgqw0udlDFAPFUITKyyuigfSZ4Ygnt5MP1RFUUkNfv7yaw39wiNihtp8xkiTQEDL7vO4Kto-VtVDkxfKjFCLb8l206Ay-2QAqUD3WrLQkrdovAgHzbeLxRQQo/s1600/llewyn-davis-bar-cancion-oscar-isaac.JPG" height="360" width="640" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">Bi izan dira gehien gustatu zaizkidan elementuak: bata
protagonista, tristea, malenkoniatsua, nekatuta, berekoia eta egozentrikoa.
Pertsonaia gris bat. Zentsu horretan argazki lan bikaina aipatu beharra dago.
Eta hori da gustatu zaidan bigarren gauza, argazki lana. Pelikulan kolore
ilunak eta grisak nabarmenak dira, pertsonaiaren izaerarekin eta egoerarekin
bat eginez. Kolore puntu bakarra, katuak gaineratzen du. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><b><span lang="EU">‘Inside
Llewyn Davis’ </span></b><span lang="EU">gehiegikeriarik gabeko pelikula da, drama umore
beltzarekin nahasten dute Coen anaiek. Erreferentzia kulturalak topa ditzakegu,
eta amaiera aldera asko gustatu zaidan erreferentzia musikal bat. Eragozpenen bat
jartzearren, pelikularen egitura zirkularrak ustekabean harrapatu nau, eta
pelikulatik atera nau pixka bat. Baina beno, istorioa, orokorrean, txunditu nau.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><span lang="EU"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">Coen anaien azken lanek nahiko hots utzi zidaten (ez naiz
anaien jarraitzaile sutsua), baina kasu honetan ez da hala izan. <b>‘Inside Llewyn Davis’ </b>asko gustatu
zait. Esan bezala, argazki lan bikaina, soinu banda paregabea eta Oscar Isaac
aktorearen lan oso osona (baita bigarren mailako aktoreen lana ere). Gitarra
bat, katu bat eta errepidea. Zure tokia aurkitzeko bidai baten hasiera, zure
etxera bueltatzeko odisea bat.</span></span></div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4542778324223356331.post-85815848519657058932014-01-02T19:59:00.002+01:002014-01-02T19:59:55.380+01:00'The secret life of Walter Mitty' (2013)<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjVmWhc9F95Tqc4PHVZJz5GAyw0bG1rNfqtFJDWMqef1O4-q_utEwAF8xaY6EhzbNR5Xu-IJHvJoSdu3BYR9KFVZq7Bvt-5udURpdkBSBFniutuTx6rUWWkdymF_nxCLbLMiqQ8h-8ZH5RH/s1600/wm1.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="357" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjVmWhc9F95Tqc4PHVZJz5GAyw0bG1rNfqtFJDWMqef1O4-q_utEwAF8xaY6EhzbNR5Xu-IJHvJoSdu3BYR9KFVZq7Bvt-5udURpdkBSBFniutuTx6rUWWkdymF_nxCLbLMiqQ8h-8ZH5RH/s640/wm1.JPG" width="640" /></a></div>
<br />
<div style="background: #099BDD; border: solid #099BDD 3.0pt; mso-background-themecolor: text2; mso-border-themecolor: text2; mso-element: para-border-div; padding: 0cm 0cm 0cm 0cm;">
<h1 style="text-align: center;">
<span lang="EU" style="color: white; mso-ansi-language: EU; mso-ascii-font-family: Corbel; mso-hansi-font-family: Corbel;">Ametsak alde batera utzi eta bizitzen
hasi</span><span lang="EU"><o:p></o:p></span></h1>
</div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin: 6pt 3.75pt 0.0001pt;">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"><b>Erlazionatutako edukia</b>:<a href="http://bit.ly/GGEaud" target="_blank"> 'Reality Bites' (1994)</a></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin: 6pt 3.75pt 0.0001pt;">
<span style="font-family: inherit;">Hona hemen </span><b style="font-family: inherit;">Walter
Mitty</b><span style="font-family: inherit;">ren (Ben Stiller) bizitzari buruzko istorio bat, gizon arrunt eta
langile bat istorioa. Bere bizitza errutinan oinarritzen dela pentsa dezakegu,
gorabehera gutxi ditu, bizitza umila azken finean. Ez ditu abentura
zirraragarririk edota ingurukoekin partekatzea merezi duen esperientzia
berezirik bizi. Bakartia, barnerakoia eta lotsatia. Zein da beraz bere
berezitasun aipagarriena? </span><b style="font-family: inherit;">Esna amets
egitea. </b><span style="font-family: inherit;">Ideia batean murgiltzen da maiz, pentsamendu batean galtzen da non
edozer gerta daitekeen. Amets horietan, errealitate hobeago bat amesten du, non
bera heroia den; eta ez zer kontatzerik ez duen galtzaile bat. Hori da </span><b style="font-family: inherit;">Walter Mitty.</b></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin: 6pt 3.75pt 0.0001pt;">
<b style="font-family: inherit;"><br /></b></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin: 6pt 3.75pt 0.0001pt;">
</div>
<a name='more'></a><br />
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin: 6pt 3.75pt 0.0001pt;">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">Mittyk <b>‘Life’ </b>aldizkarian
lan egiten du, argazkiak errebelatzen. Aldizkariaren paperezko edizioaren azken
alea argitaratuko du, nagusiek aro digitalera jauzia emateko erabakia hartu
dutelako. Mittyren ardura aldizkariaren azken alearen azala izango den argazkia
errebelatzea izango da. Zein da arazoa? Eskatutako argazkia jasotako
materialaren artean ez dagoela.</span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin: 6pt 3.75pt 0.0001pt;">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhVAzZpt3sUtsAhYLUWIMdFuoJ4_aUXAALdVKbaPK92_N84Yfty6XygkjSY7ZzpJqjEu0k3BUjg6ciFstn_oJI9aKa4Ulod_9mimUQLLFKRw4ghhcUIhtume3d_wb0TfiehKbJ29SInjH14/s1600/wm2.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="342" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhVAzZpt3sUtsAhYLUWIMdFuoJ4_aUXAALdVKbaPK92_N84Yfty6XygkjSY7ZzpJqjEu0k3BUjg6ciFstn_oJI9aKa4Ulod_9mimUQLLFKRw4ghhcUIhtume3d_wb0TfiehKbJ29SInjH14/s640/wm2.JPG" width="640" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin: 6pt 3.75pt 0.0001pt;">
<b style="font-family: inherit;"><span lang="EU">Cheryl </span></b><span lang="EU" style="font-family: inherit;">(Kristen Wiig)
lankidearen gomendioa jarraituz argazkiaren bila joango da. Modu horretan
Mittyk inoiz bizitako abentura bati hasiera emango dio. Errealitatea ala
ametsa? Mittyk bere bizitzan inoiz emandako jauzirik garrantzitsuena emango du,
eta ikusleak berarekin batera salto egingo du (Mittyren garapenari begira
nahiko esanguratsua da ondorengo planoa).</span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin: 6pt 3.75pt 0.0001pt;">
<span lang="EU" style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_HsGa2Qeu3FViAznEwXwJtw_VsqcWnnqWEGdy2Jw0N5XwDrPETcoKsPcwd1yPVhueu61dlGJE_A-9JNPdl1sjUckNsgSy8Llcfu82dQnsNmBdop-B2wrFVa_2Y459Ka47j5JM7ZokDBtB/s1600/wm5.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="392" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_HsGa2Qeu3FViAznEwXwJtw_VsqcWnnqWEGdy2Jw0N5XwDrPETcoKsPcwd1yPVhueu61dlGJE_A-9JNPdl1sjUckNsgSy8Llcfu82dQnsNmBdop-B2wrFVa_2Y459Ka47j5JM7ZokDBtB/s640/wm5.JPG" width="640" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin: 6pt 3.75pt 0.0001pt;">
<b style="font-family: inherit;"><span lang="EU">‘The secret life of
Walter Mitty’ </span></b><i style="font-family: inherit;"><span lang="EU">remake </span></i><span lang="EU" style="font-family: inherit;">bat dugu. Ben
Stillerren bertsioa pelikula dibertigarria da, une gazi-goxoak dituena.
Orokorrean istorio polita da. Soinu banda oso ona iruditu zait. Pelikularen
abesti nagusia David Bowieren <b>‘Space
Oddity’ </b>dela esan daiteke, une hunkigarrienetako baten protagonista da
abestia. Abestiez aparte, soinu bandaren alde instrumentalenak “epikotasuna”
gaineratzen dio hainbat eszenei. Mittyk ausarta ala koldarra izango den erabaki
beharko du. Aldaketei aurre egin beharko die, eta bizitzan eskaini dion abentura
honetan beldurrik gabe parte hartu beharko du.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin: 6pt 3.75pt 0.0001pt;">
<span style="font-family: inherit;"><b><span lang="EU">Ametsak alde batera
utzi eta bizitzen hasi. </span></b><span lang="EU">Argazkien negatiboez ahaztu, eta horren ordez, argazkien
protagonista bihurtu. Walter Mitty errealitate zati txikiekin lan egiten du,
baina errealitate hori bizitzen hasteko momentua heldu da. Horregatik, <b>‘Life’ </b>(bizitza) aldizkarian lan egitea
ez da kasualitatea.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin: 6pt 3.75pt 0.0001pt;">
<span style="font-family: inherit;"><b><span lang="EU">‘The secret life of Walter
Mitty’ </span></b><span lang="EU">pelikulan generoen nahasketa interesgarri bat ikusten dugu: komedia,
komedia erromantikoa, akzioa, abenturak, une musikalak, eta intriga apur bat.
Nahasketak funtzionatu egiten du. Aktore taldea zuzena iruditu zait,
zuzendaritza lana egokia eta argazki lana txundigarria. Pelikulan beste zenbait
pelikulei egindako keinuak aurki ditzakegu, adibidez: (literalena) ‘The curious
case of Benjamin Button’ pelikulari egindakoa, eta zeharka ‘Forrest Gump’
pelikulari egindakoa. Erreferente horietako batzuk protagonistaren “ametsen”
parte dira, baina ez al da zinema ametsen fabrika? Walter agian bere ametsa
biziko du. <b>‘The secret life of Walter
Mitty’ </b>baikortasunaren alde egiten duen pelikula da, protagonistaren izaera
grisean gehiegi sakondu gabe.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin: 6pt 3.75pt 0.0001pt;">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">Bestetik, pelikularen elementu zalantzagarriena eszenen
arteko denboraren tratamendua dela uste dut, protagonistaren arteko bidaien
arteko denbora zehazki. Batzuetan ikusten ari garen hori errealitate ala ametsa
den galdetu dezakegulako. Gero zenbait elementu eta akzio erraz aurreikus
ditzakegu, baina beno. Elementu horiek alde batera utziz, pelikulak irabazi
nau. Hasieratik amaierara arte goza daitekeen pelikula da. Istorio polita, eta
hunkigarria pare bat momentutan.</span><span style="font-family: Comic Sans MS;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin: 6pt 3.75pt 0.0001pt;">
<br /></div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4542778324223356331.post-17266075800815757842013-12-15T15:33:00.001+01:002013-12-15T15:33:53.095+01:00'12 years a slave' (2013)<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZQJVD4sRHPVxjWEYdPnwnONHUGjnpXioS9aRh8k6B95UbtDSi132gWQYG31KlHdVZ0-SKWXtueiKw3PhK_uxBVLo41oF_85BqtB6p0jBRxeJWC-bd6dX6skmr2UWVxlMHsQDqIlV8FTLY/s1600/12yas2.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="416" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZQJVD4sRHPVxjWEYdPnwnONHUGjnpXioS9aRh8k6B95UbtDSi132gWQYG31KlHdVZ0-SKWXtueiKw3PhK_uxBVLo41oF_85BqtB6p0jBRxeJWC-bd6dX6skmr2UWVxlMHsQDqIlV8FTLY/s640/12yas2.JPG" width="640" /></a></div>
<br />
<div style="background: #099BDD; border: solid #099BDD 3.0pt; mso-background-themecolor: text2; mso-border-themecolor: text2; mso-element: para-border-div; padding: 0cm 0cm 0cm 0cm;">
<h1 style="text-align: center;">
<span lang="EN-US" style="color: white; mso-ansi-language: EN-US; mso-ascii-font-family: Corbel; mso-hansi-font-family: Corbel; mso-no-proof: yes;">Gizon askea
izatetik esklabu izatera</span><span lang="EN-US"><o:p></o:p></span></h1>
</div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><b><br /></b></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><b>Erlazionatutako edukia:</b><a href="http://bit.ly/zxUUuZ" target="_blank"> 'Shame' (2011)</a></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><b><br /></b></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><b>'12 years a slave'</b> Steve
McQueen zuzendari britainiarrak zuzendutako hirugarren film luzea da. Benetako
gertaera batean oinarritzen da istorioa, <b>Solomon
Northup</b> (Chiwetel Ejiofor) musikari beltz eta askearen bizitzan konkretuki.
Somolon familiarekin bizi da New Yorken eta lan bila dabil. Bi gazte zirku
baten parte izatea eskaintzen diote, eurek antolatutako espektakuluaren izarra.
Bi ezezagunen proposamen erakargarri hori onartzen du Solomonek. Aukera okerra.
Egun hartatik aurrera bere bizitza infernu bat izango delako. Bi ezezagunek
Solomonen edarian droga botatzen dute, eta inkontziente dagoela esklabu gisa
saltzen dute. Diru apur batengatik <b>Solomoni
</b>askatasuna kentzen diote, kondenatzen dute.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"></span></div>
<a name='more'></a><br />
<div class="MsoNormal">
Solomonen indar fisiko eta,
batez ere, indar psikologiko handia izan beharko du aurrera egiteko. Hasieran
euren askatasuna berreskuratzeko borrokatzeko prest egongo da. Baina gizon aske
bat dela adierazten duen dokumentaziorik gainean ez damanez, ez du aukerarik
izango. Louisianako kotoi plantazio batean lan egingo du. Hemendik aurrera
Solomonen infernurako jaitsiera hasten da, gizon libre bat izatetik esklabu
izatera igaroko da, nahiz eta onartu ez. Istorioak ez du talde-masa borrokarik
erakusten ezta borroka heroikorik ere, borroka indibiduala da. Gainera
esklabuen bizi baldintza latzak erakusten ditu zuzendariak, jabeentzat gizakiak
baino ondasunak ziren. Esklabuek jabeei dieten beldurra ikaragarria da,
horregatik keinu edo akzio txikiena ere ausardia bat izan daiteke, adibidez,
hitz pare bat partekatzea ala ur trago bat eskaintzea. Bortizkeria ez da soilik
fisikoa, psikologikoa ere bada.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgdjrb-ei5GUlIraoTi8I0__tqw6yrRc8DKZSNrL5pKS8gGiGRnmXsVBDIOdng6qZ7dHBi9xKWI1y4EONFf8xLzE93e6XW4qqvbdVLld3GVoCVLzWhOfpLkyylBOWBdEtNF1y1If1p2iA58/s1600/12yas8.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="398" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgdjrb-ei5GUlIraoTi8I0__tqw6yrRc8DKZSNrL5pKS8gGiGRnmXsVBDIOdng6qZ7dHBi9xKWI1y4EONFf8xLzE93e6XW4qqvbdVLld3GVoCVLzWhOfpLkyylBOWBdEtNF1y1If1p2iA58/s640/12yas8.JPG" width="640" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
Zuzendariaren aurreko
pelikuletan gertatzen den bezala, drama ez dago diskurtso epikoekin apainduta,
istorioa berez indar dramatiko nahikoa du. Errealitate tragiko bat erakutsi
nahi digu eta modu gogor eta zuzen batean egiten du. Bere estiloa oso efektiboa
da, eraginkorra eta ez-erosoa. ’<b>12 years
a slave’ </b>pelikularen lehenengo erdian narrazio ez lineal baten alde egiten
du, eta bigarren atalean narrazio nahiko konbentzional baten alde. Bere
filmografian ohikoak diren plano sekuentziak alde batera uzten ditu, baina
plano zehatz luzeak mantentzen ditu. Eszena askotan ez dago elkarrizketen
beharrik, ikusleak badaki zer gertatzen ari den une oro, eta istorioaren krudeltasunaz
jabetzen da.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU">McQueen istorioak kontatzeko
modu nahiko definituta duen zuzendaria dela iruditzen zait. Egiten dituen
aukerak bikainak izan ohi dira: plano konposaketari dagokionez, argazki lanari
dagokionez, aktore taldearen zuzendaritzari dagokionez, girotzea, arropak,
zenbait objektuei ematen dien garrantzi narratiboa… Neurri handiago ala
txikiago batean zuzendariaren pelikulak inpaktu handia dute niregan. ‘<b>Hunger’</b>en gatazka modu oso zuzenean
garatzen du, <b>‘Shame’ </b>pelikula oso
konplexua da eta ez-erosoa, eta azken hau, <b>’12
years a slave’ </b>baliteke gaur arte bere pelikula osoena izatea. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="150" src="//www.youtube.com/embed/rJ0FQovU0Ws" width="630"></iframe>
<span lang="EU"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br />
Irudiaren tratamenduaz
aparte, soinu tratamendua aipatzea merezi du ere. Soinuaren tratamendua
interesgarria eta oso ona iruditu zait. Trumoi soinu mehatxagarriak,
itsasontziaren soinua uraren kontra kolpatzerakoan (Solomonek jasotako kolpeen
soinuaren parekoa). Soinu banda, Hans Zimmerrek konposatutakoa, musikalariaren
beste lan batzuk burura ekar ditzake, baina eszenei indarra gaineratzen dio.
Esan bezala, soinu lanketa interesgarria.<br />
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span lang="EU" style="font-size: 16.0pt; line-height: 110%; mso-ansi-language: EU; mso-ascii-font-family: Corbel; mso-hansi-font-family: Corbel;">Askatasunetik esklabutzara,
Solomon Northupetik Plattera<o:p></o:p></span></b><br />
<b><span lang="EU" style="font-size: 16.0pt; line-height: 110%; mso-ansi-language: EU; mso-ascii-font-family: Corbel; mso-hansi-font-family: Corbel;"><br /></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span lang="EU">Atal honek spoilerrak ditu<o:p></o:p></span></b><br />
<b><span lang="EU"><br /></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU">Pelikulak Solomonen
ezinegona nola erakusten duen gustatu zait, nola pasatzen den “biziraun” nahi
izatetik, “bizitzearekin” konformatzera. <o:p></o:p></span><br />
<span lang="EU"><br /></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjyB9p1khudDndkLoTqNfnybqUJdiwKAqYkIx7ZMMWa-37boBfUL2Q7gffZ_UXsPiriEppfRvauEdQwQ4ZYMJ10P8mK5SHjwuwkSlLcP3ZPyhhuMQBP6VYDRMrHtGZFxvZrLuyD1mOldEbd/s1600/12yas5.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="396" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjyB9p1khudDndkLoTqNfnybqUJdiwKAqYkIx7ZMMWa-37boBfUL2Q7gffZ_UXsPiriEppfRvauEdQwQ4ZYMJ10P8mK5SHjwuwkSlLcP3ZPyhhuMQBP6VYDRMrHtGZFxvZrLuyD1mOldEbd/s640/12yas5.JPG" width="640" /></a></div>
<span lang="EU"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU">Lehenengo umiliazioa bere
izenarekin lotuta egongo da, saltzen duten unetik ez da Solomon Northup izango,
bere esklabu izena <b>Platt</b> izango da.
Jabe desberdinak izango ditu, batzuk besteak baino atseginagoak. <b>Ford </b>(Benedict Cumberbatch) “atseginena”
izango da, eta <b>Edwin Epps </b>(Michael
Fassbender) sadikoena. Bigarren mailako pertsonaiak ongi garatuta daude eta
pertsonalitate zehatzak dituzte. Esan bezala, Ford Solomenekin atsegina da,
biolina jotzeko duen trebezia miresten du. Solomonek berdina izango balira
bezala tratatzen duela pentsatzen du, euren iritziei kasu egiten die,
zoriontzen du… Baina errealitatea ez da Solomonek uste duen bezain “erosoa”.<o:p></o:p></span><br />
<span lang="EU"><br /></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3Q-W59IvgC5dMbbeFF8rqEmA86kiuza0vw2MC3aXOfrKo5N3_evg0hyphenhyphenOj6fVxF43jbMsnDxKpmvwy91a15dy2CuZEN1iIBLJl2tNkAcuAK1qFj162AkCQdjb0sBtrGy9O4DSO1gCLyfvq/s1600/12yas9.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="350" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3Q-W59IvgC5dMbbeFF8rqEmA86kiuza0vw2MC3aXOfrKo5N3_evg0hyphenhyphenOj6fVxF43jbMsnDxKpmvwy91a15dy2CuZEN1iIBLJl2tNkAcuAK1qFj162AkCQdjb0sBtrGy9O4DSO1gCLyfvq/s640/12yas9.JPG" width="640" /></a></div>
<span lang="EU"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span lang="EU">Biolina. </span></b><span lang="EU">Solomonen garapenari begira
esanguratsua iruditzen zaidan objektua da biolina. Noizbait aske izan zela
gogorarazten dio biolinak, familia baita ere. Solomon ikasketak dituen gizona
da, musikari ona. Orain bere jarrera aldatzera behartuta dago, bere ezagutzak
izkutatu behar ditu zigortua ez izateko. Pelikularen hasieran biolina afinatzen
du, amaieratik gertu forman parekoa den eszena bat ikusten dugu, baina
oraingoan biolinaren kordak apurtzen dira, eta Solomonek biolin osoa apurtzen
du. Bere askatasuna desagertu egin da, esklabu izatera kondenatuta dago, eta
dirudienez, onartzen hasi da.<o:p></o:p></span><br />
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU">Gero, badago beste bi pareko
eszena. Bi dantza. Lehenengoan Solomon New Yorken dago musika jotzen
lagunartean. Bigarrenean aldiz, Solomon jende Louisianako nagusientzat jotzen
ari da, baina oraingoan mozorrotuta daude. Iparraldeko gizartea hegoaldeko
gizartearen kontra, dantza berbera. Solomon nekatuta dago. Lehenengoan
gizartean integratuta dago, bigarrenean ez. Bi eszenak partekatuz oraindik
gauzak aldatzeko, integrazioa lortzeko lan asko egin behar dela uler dezakegu,
integrazioa oraindik errealitatea baino “antzerkia” zen. <o:p></o:p></span><br />
<span lang="EU"><br /></span><iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="//www.youtube.com/embed/aXnwpVLuEyU" width="630"></iframe>
<span lang="EU"><br /></span>
<span lang="EU"><br /></span><span lang="EU">Biolina Solomonentzat,
txerriak Michael Fassbender pertsonaia gorrotagarriarentzat. Hau da, ondoko
eszenak idea hori islatzen duela pentsatzen dut. Edwin Solomonen atzetik dabil,
esklabua zigortu nahian, baina esklabuak txerriak inguratzen dituen bitartean,
bere jabea barrura sartzen da, erortzen da, zikintzen da, beste txerri bat
baino ez da. Esan bezala, espazioen aukeraketa ona eta aktore zuzendaritza
bikaina.</span><br />
<span lang="EU"><br /></span>
Dekadentzia, Solomonek
esperantza mantentzen saiatzen da baina gero eta fede gutxiago du, eta hori ‘Roll
Jordan Roll’ abesten duen eszenan ageri da. Solomon gizon aske bat dela ez du
ahaztu nahi, indar guztiak jartzen du horretan, noizbait bere bizitza
berreskuratuko duela pentsatzen jarraitzen du, baina eszena honen badirudi bere
esklabu kondizioa onartzen duela lehen aldiz. Ordurarte beti aparte mantendu
da, orain lehen aldiz, abestira batuko da. Eszena esanguratsu eta hunkigarria,
Solomonek hondoa jo du. Hemendik aurrera, jabearen aginduak beteko ditu,
erresistentzia erakutsi gabe.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="150" src="//www.youtube.com/embed/5yAgA4YFRcY" width="630"></iframe>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4542778324223356331.post-14358745078573405622013-12-11T12:17:00.003+01:002013-12-11T12:18:23.947+01:00'Liberal arts' (2012)<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgjwYixSvFK9XW0HngNMPRgqQ7MInYNDRCyY4-enX-U9wZK65PhtzyYmrCvHkcWm3l_2FTVIMYJsi0HFMbK9oPelZcseRIkm1w2p9yp_RsC9tEXSZKaHjuNREsICSITemo3R58TL_Bq2Iac/s1600/amor+y+letras+1.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="292" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgjwYixSvFK9XW0HngNMPRgqQ7MInYNDRCyY4-enX-U9wZK65PhtzyYmrCvHkcWm3l_2FTVIMYJsi0HFMbK9oPelZcseRIkm1w2p9yp_RsC9tEXSZKaHjuNREsICSITemo3R58TL_Bq2Iac/s640/amor+y+letras+1.JPG" width="640" /></a></div>
<div class="MsoTitle">
<br /></div>
<div style="background: #099BDD; border: solid #099BDD 3.0pt; mso-background-themecolor: text2; mso-border-themecolor: text2; mso-element: para-border-div; padding: 0cm 0cm 0cm 0cm;">
<h1 style="text-align: center;">
<span lang="EU" style="color: white; mso-ansi-language: EU; mso-ascii-font-family: Corbel; mso-hansi-font-family: Corbel;">Begirada nostalgiko bat</span></h1>
</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span lang="EU">Erlazionatutako edukia: <a href="http://wilderrekegingolukeenbezala.blogspot.com.es/2013/10/happythankyoumoreplease-2010.html#more" target="_blank">'Happythankyoumoreplease' (2010)</a></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span lang="EU"><br /></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span lang="EU"> ‘Liberal Arts’ </span></b><span lang="EU">Josh Radnor aktoreak zuzendutako bigarren film luzea
dugu. Pelikulak, begirada atzera botatzen du, protagonistaren unibertsitate
garaira konkretuki. <b>Jesse </b>(Josh
Radnor) literatura maite duen irakasle gazte bat da, artea oro har. Bere “bigarren”
irakasle faboritoa erretiratuko da, eta bere omenez antolatu duten ekitaldia
dela eta, unibertsitatera bueltatuko da protagonista.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU">Pelikularen protagonistaren
antzera, guztiok bereziki gustatzen zaigun liburu/pelikula/disko bat dugu,
berdin du zein den arrazoia. Jesse egunero liburutegira doa, gustukoen duen
liburuaren azken hiru orrialdeak irakurtzera. Errutina hori pelikularen
amaieran esanguratsuagoa izango da. Esan bezala, pelikulan protagonista
unibertsitatera bueltatzen da bisitan. Behin ikasle izandakoak miresmen
handiarekin gogoratzen ditu bertan igarotako egunak eta nolabait bere izaeran
eragina izan zuten literatura klaseak. Erraz identifika gaitezke bere begirada
nostalgikoarekin.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"></span></div>
<a name='more'></a><br />
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU">Unibertsitatean igarotzen
dituen egun horietan <b>Zibby </b>(Elisabeth
Olsen) ezagutuko du, 19 urte dituen ikasle bat, nola ez, berehala maitemintzen
da. Bien artean elkarrizketa mamitsuetan eta komunean dituzten interesetan
oinarritutako erlazio bat emango da, eta noski, letrak nahiko garrantzia izango
dute erlazio horretan. Adibidez, bikotekidea gutunen bidez komunikatuko da. Nahiko
idealizatuta dagoen harremana da pertsonaiek bizi dutena. Adin desberdintasuna
arazo bat izango da.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgPj-r8W8MI7pxSs_okLHRQoq1Kp1eMpfD4lIynylb4s1wXXmQTa_1T8Y7TpW5gEFayJJ2EETciWsO8uxQ-QUex11sWYTUC6bniFefZ5nKgVjCxTkM-lo_phapHSuXMHqmroG5Q1_0mFGgg/s1600/amor+y+letras.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="346" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgPj-r8W8MI7pxSs_okLHRQoq1Kp1eMpfD4lIynylb4s1wXXmQTa_1T8Y7TpW5gEFayJJ2EETciWsO8uxQ-QUex11sWYTUC6bniFefZ5nKgVjCxTkM-lo_phapHSuXMHqmroG5Q1_0mFGgg/s640/amor+y+letras.JPG" width="640" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU">Idealizazio kutsu hori
ederra da neurri batean, baina bere garapenean, indarra galtzen du. <b>Jesse </b>zalantzak ditu, ez daki zer egin
nahi, behar ala ahal duen. Zibbyrekin egiten ari dena gaizki dagoela pentsatzen
du, etikoa ez dela. Baina laster kontraesanetan erortzen da. <b>‘Happythankyoumoreplease’ </b>pelikularen
hainbat pertsonaiekin gertatzen den bezala, protagonista pixka bat hipokrita
da.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU">Nostalgia eta gauzen
idealizazioa, gauza guztiak bezala, bere alde onak eta bere alde txarrak ditu.
Hasieran dena perfektua badirudi ere, ondorengo dezepzioa handiagoa izan
daiteke. Gainera, <b>Jessek </b>denboraren
igarotzea onartu behar du, eta iragana, oroitzapenak, galtzen joango dira. Hau
da, behin izandako unibertsitario horren aztarnak desagertzen joango dira.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span lang="EU">‘Happythankyoumoreplease’ </span></b><span lang="EU">pelikulan gertatzen
den bezala, Josh Radnorek oraindik gizakien ontasunean sinesten du. Honetan
antzeko zerbait ikusten dugu, Jessek beti laguntza eskaintzen duelako.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span lang="EU">‘Liberal Arts’ </span></b><span lang="EU">Radnoren estiloa
identifikatzeko balio duen pelikula da: pareko hasierak, patroi berbera
jarraitzen duten pertsonaiak, arteen presentzia (margolaritza, argazkigintza,
literatura, musika…) eta New York hiriarekiko miresmena. Pelikularen
zuzendaritza sinplea da, indarra gidoian eta pertsonaietan islatzen saiatzen da
Radnor, emaitza hobeago ala txarragoekin. <b>‘Liberal
Arts’ </b>pelikula polita da, atsegina, baina bere garapenean arruntegia.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4542778324223356331.post-66618144601508943592013-12-04T11:37:00.001+01:002013-12-04T11:38:50.877+01:00'The hunger games: Catching fire' (2013)<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjjZw4nHOg45jpEoHPd6q5OLB3v7c7ma0HSHV0JDcT5Ft6N_p5movQWdcsjVFkwlNan6BsjL8jr4Nf7hmXxl8Wq0xWsv7OExsQ26_ERqTXAZePu606q_XbQV-jho9fACXutXvHD2t96Zp-e/s1600/catching+fire.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="394" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjjZw4nHOg45jpEoHPd6q5OLB3v7c7ma0HSHV0JDcT5Ft6N_p5movQWdcsjVFkwlNan6BsjL8jr4Nf7hmXxl8Wq0xWsv7OExsQ26_ERqTXAZePu606q_XbQV-jho9fACXutXvHD2t96Zp-e/s640/catching+fire.JPG" width="640" /></a></div>
<br />
<div style="background: #099BDD; border: solid #099BDD 3.0pt; mso-background-themecolor: text2; mso-border-themecolor: text2; mso-element: para-border-div; padding: 0cm 0cm 0cm 0cm;">
<h1 style="text-align: center;">
<span style="color: white; mso-ascii-font-family: Corbel; mso-hansi-font-family: Corbel; mso-no-proof: yes;">Katniss, sinboloa eta itxaropena</span><o:p></o:p></h1>
</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b>Erlazionatutako edukia: </b><a href="http://bit.ly/IunO5O" target="_blank">The Hunger Games (2012)</a></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Bigarren atalak beti txarrak direla diote… Ala ez? Kasu
gehienetan pelikulen bigarren, hirugarren, laugarren… atalak lehen pelikulak
lortutako arrakasta ahalik eta gehien luzatzeko aitzakiarekin egindako
pelikulak direla dirudite, formula etengabe errepikatuz. Gero, badira
berrikuntza ekartzen duten hainbat kasu, bigarren atala istorioa hobeto
garatzeko edota istorio konplexuago bat erakusteko aprobetxatzen duten horiek,
hau da, aldez aurretik ikusitakoa ongi osatzen duten horiek. Azkenik, <b>saga literarioen moldaketa
zinematografikoak </b>ditugu. Azken kasu honetan liburu bakoitzeko pelikula
bana egitea beharrezkoa dela dirudi (nahiz eta askotan liburuak nahi bezala “banatzeko”
askatasu guztia hartu, adibidez, liburu bakar batetik bi pelikula eginez nahiz
eta guztiz beharrezkoa izan ez: Harry Potter, The Hobbit… eta noski, ‘The
Hunger Games’ sagarekin gauza bera egingo dute).<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span lang="EN-US">‘The hunger games: Catching fire’ </span></b><span lang="EN-US">jarraipen ona iruditu zait, jauzi
kualitatibo nabarmena egin baitu. Francis Lawrencek Gary Ross ordezkatu du
zuzendaritzan, aurrekontu altuago bat izan dute eta ikusizko efektuak askoz
hobeagoak dira lehenengo atalarekin konparatuz gero. </span>Bigarren atal honetan istorioa jokoetatik haratago doa. Lehenengo atalak <b>aurpezpen funtzioa </b>betetzen zuen, protagonistak
ezagutu genituen eta nahiko argi utzi ziguten zeintzuk ziren onak eta zeintzuk
txarrak. Eta nola ez, lehen aldiz “jokoak” ikusi genituen.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<a name='more'></a><br />
<div class="MsoNormal">
Duela urte asko, Panemeko hiritarrak Capitolioari
aurre egin zioten, eta horregatik zigortu zituzten. Urtero ‘The Hunger Games’
jokoak ospatzen dituzte. Distritu bakoitzak (12 guztira) 12 eta 18 urte
bitarteko neska eta mutil bana bidali behar dituzte hil ala bizi borrokatzera.
Soilik irabazle bat egon daiteke, baina… <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixhEGg5U3-S6azZPPdeNxdUzyX20oclzeO5w9F3A4RXHGIL74p2QlH6PA6r93qhgWbHUNlsUkVgXcHNk5nwtSiA7CUq20dN4DN3-c-sSScIdzCdQccP77TJBMZltKODSTkh9_E2M9UrlVA/s1600/catching+fire+3.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="282" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixhEGg5U3-S6azZPPdeNxdUzyX20oclzeO5w9F3A4RXHGIL74p2QlH6PA6r93qhgWbHUNlsUkVgXcHNk5nwtSiA7CUq20dN4DN3-c-sSScIdzCdQccP77TJBMZltKODSTkh9_E2M9UrlVA/s640/catching+fire+3.JPG" width="640" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Baina azken edizioan gauzak aldatu ziren, <b>bi irabazle </b>egon zirelako: <b>Katniss </b>(Jennifer Lawrence) eta <b>Peeta </b>(Josh Hutcherson). Biek
Capitolioari aurre egin zioten, telebistan igorritako suizidio batekin
mehatxatuz. Une horretan ez zuten euren ekintzak izan zezakeen garrantziaz
jabetu. Katnissentzat bizirauteko eta laguna salbatzeko (biak ala inor ez)
estrategia bat baino ez zena, Panemeko distrituen hiritar askorentzat <b>iraultzarako dei argi bat izan zen. </b>Capitolio
menperatzaileari eta Snow Presidenteari aurre egiteko dei bat. <o:p></o:p><br />
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Peetak eta Katnissek, euren garaipen polemikoaren
ostean, <b>garaipenaren gira </b>egin behar
dute. Horretan distritu guztiak bisitatuko dituzte eta hitzalditxo bat eman
bakoitzean. Orain behar duten guztia dute, behar duten baino diru gehiago.
Peeta eta Katniss ondoko distrituen errealitate tristearen berri izango dute,
12 distrituan bezala, Panemeko hiritarren bizi baldintzat oso kaskarrak
direlako. Lehen aldiz, hiritarrak Capitolioko poliziaren erasoei aurre egingo
dizkiete, euren eskubideak defendatuz. Katnissek lehenengo atalean txinpartak piztu
zituen nahigabe, baina orain Snow presidentearen mehatxupean horiek
kontrolatzeko gai izan behar da.Katniss Capitolioaren txotxongiloa izango da,
beraientzat maitasun istorio “faltsu” bat antzeztuz. Capitolioarentzat
txotxongilo, baina baita Panementzat ere. Kontrolatzeko gai ez den iraultza
baten sinbolo bihurtu dutelako.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Aurten jokoak bereziak izango dira, 75.edizioa da, “hogeita
bosten basailutza”. Joko desberdinak, non ezta aurreko irabazleak ere ez daude
babestuta. Joko hauetatik aurrera, dena aldatuko da.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6iliuUOu6gbzV5C1Z2qISJXpD19tI5LggHFY2i7-fJ5oZ-A3_9sP1f4KUebEgL2pA_3N20zIH6xyiOfoDRFJVEbrcv383IpqE7jNtOdEsX9bQ-v93fHXT6E5xlDq7528AD5Yu1U94wbnY/s1600/catching+fire+2.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="338" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6iliuUOu6gbzV5C1Z2qISJXpD19tI5LggHFY2i7-fJ5oZ-A3_9sP1f4KUebEgL2pA_3N20zIH6xyiOfoDRFJVEbrcv383IpqE7jNtOdEsX9bQ-v93fHXT6E5xlDq7528AD5Yu1U94wbnY/s640/catching+fire+2.JPG" width="640" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Maitasun istorioa presente dago, norekin geratuko da
Katniss, Peeta ala Galerekin? Dilema hori bigarren mailako gatazka gisa
aurkezten dute, eta horrek istorioari mesede egiten dio. Garrantzitsuena “sutan”
dagoen neska da, sinboloaren sorrera eta iraultzaren hasiera. Katnissek
zigortutako herri bati itxaropena eman dio; esklabuak ziren, Capitolioaren
menpe. Eta pelikulan dioten bezala, <b>beldurra
baino boteretsuagoa den elementu bakarra itxaropena da.</b></div>
<div class="MsoNormal">
<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<b><br /></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b>‘The Hunger Games: Catching Fire’ </b>pelikula liburuarekin
konparatuz gero aldaketa txiki batzuk aurki ditzakegu, baina orokorrean Suzanne
Collinsen liburuari nahiko fidela da. Atal garrantzitsu eta esanguratsuenak
pelikulan ageri dira, erloju bat bezala funtzionatzen duen pelikula da, erritmo
konstantea du, atseden gutxirekin. Pertsonaien ekintzak ulertzeko beharrezkoa
den <b>informazio justua </b>ematen digute,
eta hurrengo atalean garrantzia gehiago izango duten gatazka pertsonal batzuk
aurkezten dizkigute. Zuzendaritza lana garbia da, akzioa bezala. Zentsu
horretan, baliteke lehenengo atala baino kontserbakorragoa izatea, Francis
Lawrencek Gary Ross baino gutxiago arriskatzen duelako, baina nire ustez puntu “kaotiko”
hori galtzea aldaketa ona izan da.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Istorioa, esan bezala, ez da soilik jokoetara
mugatzen. <span lang="EN-US">Panem
hobeto ezagutzeko momentua da, hiritarren bizi baldintza latzak eta
Capitolioaren hiritarren gehiegizko nabarmenkeria. <b>‘The hunger games: catching fire’ </b>pelikulan une gogorrak daude,
akzioa noski, baita zenbait momentu hunkigarri ere, batez ere euren eskubideak
defendatzeko prest ageri diren herritarren batasuna erakusten duten uneak. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EN-US"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJzTh0fBuwa1xZ9FXX9F1fERNxh2McpqCg_nsMFyEo5I917wcrVwUCjcTmBaSEFXe5quf3TNyV18BlWariBFJM1QeJEo3AyBPhGex5Mwo0ZxkIRQ4AMQYDn0k6YQeeuRxjP9LIzPNKIbWm/s1600/catching+fire+1.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJzTh0fBuwa1xZ9FXX9F1fERNxh2McpqCg_nsMFyEo5I917wcrVwUCjcTmBaSEFXe5quf3TNyV18BlWariBFJM1QeJEo3AyBPhGex5Mwo0ZxkIRQ4AMQYDn0k6YQeeuRxjP9LIzPNKIbWm/s640/catching+fire+1.JPG" width="640" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EN-US"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
Aurrekoa baino pelikula ilunagoa da, gaiari dagokionez
eta literalki ere (argiztapena ia naturala da, hori dela eta badira zenbait
eszena non gutxi ikusten dugun). Baita pertsonaia berriekin topo egiten dugu,
adibidez <b>Finnick </b>(Sam Clafin) jokoak
irabazi zituen mutiko guapo eta Capitolioan jarraitzaile ugari dituena.
Finnickek Capitolioaren jokora jokatzen ikasi du azken urteotan, hori dela eta
dirua baino garrantzitsuagoak <b>sekretuak </b>direla
daki. Bestetik <b>Johanna </b>(Jena Malone)
dugu, Capitolioaz nazkatuta dagoen beste irabazle bat. Inkorporazio berrien
artean, aipagarrienetakoa <b>Plutarch
Heavensbee </b>(Philip Seymour Hoffman) zaintzaile nagusi berriarena da.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Pelikulak ia bi ordu eta erdiko iraupena du, baina ez
da astuna egiten. Entretenigarria iruditu zait. Maitasuna, beldurra, mendekua,
izkutatutako planak, itxaropena, iraultza… jokoetara bueltatzen gara, baina
berriak dirudite. Arauak aldatu dira. Irabazleak zigortuak izango dira.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Ez nuen gehiegi espero, hau da, espektatiba gutxi
nituen, aurreko pelikularen eskema jarraituko zuela espero nuen. Istorio bera,
baina aldi berean desberdina. Aurrerapauso bat. Gatazka konplexuagoa da,
interesgarriagoa oro har. Joko gutxiago daude. Lehenengoan txinparta piztu zen,
orain sugarrak kontrolik gabe hedatzen hasi dira. Protagonista emakume
borrokalari bat da, bere ingurukoak babesteko bere esku dagoen guztia egingo
duena. Bere sinbolo rola onartu behar du, ez du beste aukerarik. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Hori bai, gutxien gustatu zaidana amaiera izan da,
arinegi gertatzen baita (liburuan ere). Noski, hurrengo atalari hasiera emango
dion kakoa baino ez da, baina azken plano edo eszena ez da batere originala. Katniss
aldatu egin da, ez dago beldurrik. Ez dago gaizki. </div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4542778324223356331.post-87848427508317209492013-11-27T15:08:00.003+01:002013-11-27T15:08:29.115+01:00'Brief encounter' (1945)<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg93Bg1eBEtxTy0qGsNL8q-9tRuKzNNeQOHRGuiTgE7Ageb9icbbhhaUKY_Hk6cozB4IEAjLyFf2Qwt1KUTK9zfzSaKZ-_fshNL2KeX0pAVhgcOFXMuiKLa2sRB84WRLv5fn7EEBh1_gQiA/s1600/breve+encuentro.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="350" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg93Bg1eBEtxTy0qGsNL8q-9tRuKzNNeQOHRGuiTgE7Ageb9icbbhhaUKY_Hk6cozB4IEAjLyFf2Qwt1KUTK9zfzSaKZ-_fshNL2KeX0pAVhgcOFXMuiKLa2sRB84WRLv5fn7EEBh1_gQiA/s640/breve+encuentro.JPG" width="640" /></a></div>
<br />
<div style="background: #099BDD; border: solid #099BDD 3.0pt; mso-background-themecolor: text2; mso-border-themecolor: text2; mso-element: para-border-div; padding: 0cm 0cm 0cm 0cm;">
<h1 style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;"><span lang="EU" style="color: white; mso-ansi-language: EU; mso-ascii-font-family: Corbel; mso-hansi-font-family: Corbel;">Keinu sinple bat</span><span lang="EU"><o:p></o:p></span></span></h1>
</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"><b>Erlazionatutako edukia:</b><a href="http://wilderrekegingolukeenbezala.blogspot.com.es/2013/10/lawrence-of-arabia-1962.html" target="_blank"> 'Lawrence of Arabia' (1962)</a></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">Bizitza arrunt bat bizi
dezakezu, egunero errutina berbera jarraituz: lanera joan, inguruan dituzun
horiek zaindu… Gorabeherarik gabeko bizitza bat, non zoriontsu ez izateko aitzakia
posiblerik ez dagoen. Baina, zer egingo zenuke, ezkonduta egon arren, beste pertsona
batez erakarrita sentitzen bazara?<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<b style="font-family: inherit;"><span lang="EU">‘Brief encounter’ </span></b><span lang="EU" style="font-family: inherit;">zine britaniarraren
ale ederra da. <b>David Lean</b>ek
zuzendutako pelikula da. Pelikularen protagonistak <b>Laura Jesson </b>(Celia Johnson) eta <b>Alec Halvey </b>(Trevor Howard) dira. Laura ezkonduta egon arren, Alec
Halveyz doktoreaz maiteminduko da (medikua ezkonduta dago ere). Biek bizitza
egonkor bat dute, baina kasualitatez tren geltokiko tabernan topo egingo dute. Bien
artean adiskidetasun polit bat sortuko da, baina pixkanaka adiskidetasun hori
maitasun istorio debekatu batean bilakatuko da.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU" style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU" style="font-family: inherit;"></span></div>
<a name='more'></a><br />
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">David Leanen pelikula asko
gustatu zait. Tristea da, erromantikoa, gazi-gozoa. Pelikularen egitura
narratiboa eta flashbacken bidez egindako informazioaren banaketa gustatu zait,
eraginkorra da. <b>Laura</b>, bere etxeko
egongelan dago, senarra alboan duela. Protagonistak zalantza ugari ditu,
egindako zerbaitengatik lotsatzen dela dirudi, baina oraindik ez dakigu
zergatik. Laurak zalantzak ditu, senarrari Alec-ekin izandako maitasun abentura
kontatu ala ez kontatu. Besaulkian eserita dagoela, senarrari bizitako
esperientzia kontatzeko “diskurtsoa” eraikitzen hasten da, guzti hori off
ahotsean. Modu horretan, Laura, senarrarekin istorioa partekatu aurretik (ala
ez), ikuslearekin soilik partekatzen du bere sekretua. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;">Laura eta Alec batera
ikusten dugun lehen aldian, protagonistaren ezagun batek euren “unea” mozten
du. Hasieran emakume kuxkuxero eta astun bat da, baina amaieran, eszena berdin
horretara bueltatzen garenean, gorrotagarria izango da.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_hb2htQO8J3P0YaHDsi6iJqBXY2GWWtxXVSy7U5_1NGxjhXfDf9bMEkoJJ8A5mc4RLHYDOKZNnNjgjqWBJp7WjO5IPJwAqNlumBFcYf0P_YxEZVh53DFP5L0_OndIA35ef98XkRPL2JVU/s1600/breve+encuentro+1.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="368" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_hb2htQO8J3P0YaHDsi6iJqBXY2GWWtxXVSy7U5_1NGxjhXfDf9bMEkoJJ8A5mc4RLHYDOKZNnNjgjqWBJp7WjO5IPJwAqNlumBFcYf0P_YxEZVh53DFP5L0_OndIA35ef98XkRPL2JVU/s640/breve+encuentro+1.JPG" width="640" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">Alec eta Lauraren arteko
maitasun istorioa ez da guztiz zoriontsua izango. Euren topagunea tren geltoki
ilun bat da. Batera dauden minutu bakoitza azkena izan liteke, une bakoitza
aprobetxatu behar dute. Trenak igarotzen dira, bizitza eta denbora ez dira
gelditzen. Protagonistentzat soilik <b>oraina
</b>existitzen da.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><b><span lang="EU">‘Brief encounter’</span></b><span lang="EU"> pelikulan ez daude
ez on eta gaiztorik, ez ditugu krisian dauden senar-emazterik. Soilik euren
arteko erakarpena saihestu ezin dezaketen bi pertsona. Bat egiten duten bi
patu. Baina pelikularen izenburuak dioen bezala, euren topaketa motza izango
da. Oroitzapenetara kondenatuta egongo den amets bezalako bat izango da euren
maitasun istorioa. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><span lang="EU"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">Izan ere, Laura eta
Alecentzat ez dago musika erromantikorik, beraientzat musika desafinatuta
egongo da… Baina eurek hori badakite, eta barre egiten dute. Euren maitasuna
bat-batekoa da, ustekabekoa. Laura zoriontsu da, baina zurrumurrurik ez pizteko
zoriontasun hori izkutatu beharko du. Laurak bizi duen gatazka hori baita plano
konposaketarekin eta pelikularen argazki lan itzelean islatuta ikus dezakegu.
Lekuz kanpo sentitzen den une horietan, bera da erdigunea, bere begirada
pentsamenduetan galtzen da, bere ingurua iluntzen da. Nahiz eta inguruan jendea
egon, bera bakarrik dago une horretan. Isolatuta, baita formalki ere.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWZDGht3ZGcg-53aGCrSXtJB5nrvlvGWE3Q6V72RyPaHNHOcBvTQ_zOUz6uxMLkHuNgzebGNjJyGjWcNhw8wIDEuy_sX72x6oERlW-G2afjN-I2wfVwiTalB6lMcYqDvIvtP2AILO56rVO/s1600/breve+encuentro+-+dreamvsreality.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="406" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWZDGht3ZGcg-53aGCrSXtJB5nrvlvGWE3Q6V72RyPaHNHOcBvTQ_zOUz6uxMLkHuNgzebGNjJyGjWcNhw8wIDEuy_sX72x6oERlW-G2afjN-I2wfVwiTalB6lMcYqDvIvtP2AILO56rVO/s640/breve+encuentro+-+dreamvsreality.JPG" width="640" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">Bada Lauraren sentimendua
islatzen duen plano bikain bat. Tren bagoiaren barruko plano bat. Bertan,
leihoan Lauraren isla ikusten dugu, pozik, zoriontsu, irribarre eta guzti. Hori
da bere istorioa, ilusio bat, erreflexu bat. Errealitatean bere irribarre maitekor
hori izkutatu behar du. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">Aktore taldearen lana,
espezialki Celia Johnsonena, nahiko ona da. Esan bezala, pelikularen egitura
ikaragarri gustatu zait, argazki lana eta iraupenarekin batera. Maitasun
istorio triste bat da, xehetasunez betetakoa. Begiradek hitzen baino gehiago
esaten duten istorio horietako bat, non keinu sinple batek edozein diskurtso
erromantiko baino adierazkorragoa den. Oso gomendagarria.</span><o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4542778324223356331.post-33147747664661318882013-11-21T15:09:00.000+01:002013-11-21T15:18:57.082+01:00'Persona' (1966)<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhjJVg3H78qE7o2qJdRVpcQnfWXyc_v4kOIKeqHOsn5WQ5PMD7Jyt6-3KY7TowbmCBEO7qcp_BSIBn92OK6-h5u_KlsrTAqL-9D4YDF5djXWMLX51P6Yu7L0H7zZKizytzkHHSNBE_mnJnW/s1600/persona+4.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="450" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhjJVg3H78qE7o2qJdRVpcQnfWXyc_v4kOIKeqHOsn5WQ5PMD7Jyt6-3KY7TowbmCBEO7qcp_BSIBn92OK6-h5u_KlsrTAqL-9D4YDF5djXWMLX51P6Yu7L0H7zZKizytzkHHSNBE_mnJnW/s640/persona+4.JPG" width="640" /></a></div>
<br />
<div style="background: #099BDD; border: solid #099BDD 3.0pt; mso-background-themecolor: text2; mso-border-themecolor: text2; mso-element: para-border-div; padding: 0cm 0cm 0cm 0cm;">
<h1 style="text-align: center;">
<span lang="EU" style="color: white; mso-ansi-language: EU; mso-ascii-font-family: Corbel; mso-hansi-font-family: Corbel;">Kontzientzia eta identitatea</span><span lang="EU"><o:p></o:p></span></h1>
</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span lang="EU">Ingmar Bergman </span></b><span lang="EU">zuzendari pertsonala dela
esan genezake. Bere pelikuletan zeharka bada ere bere bizitza erakusten digu, berarentzat
esanguratsuak izan ziren gertaera biografikoak, modu horretan bere izaera
erakutsiz (“autobiografikoa naiz, noski” baieztatu zuen noizbait zuzendari
suediarrak).<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span lang="EU">‘Persona’ </span></b><span lang="EU">pelikula zuzendariak
ospitale batetan izandako esperientziarekin lotuta dago. Bergmanek ia sei ordu
eman zituen konorterik gabe anestesiaren efektua zela eta. Denbora horretan,
Bergman ez zen erreala zena eta ez zena desberdintzeko gai. Existentzia eta
existentzia ezaren arteko sentsazio hori, kontzientzia eta kontzientzia ezaren
artekoa zoragarria izan zen zuzendariarentzat. Zuzendariak, sentimendu horretan
inspiratuta pelikula bikain eta konplexu hau egin zuen.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"></span></div>
<a name='more'></a><br />
<div class="MsoNormal">
<b><span lang="EU">‘Persona’ </span></b><span lang="EU">harrapatzen zaituen pelikula
da, hasiera poetiko bat duena, loturarik ez duten irudiak erakusten dizkigu
Bergmanek, baina esanguratsuak dira bere osotasunean. Eszenatxo horien artean
garrantzia berezia edo esanahi berezia izango duen bat ageri da: logela batean
Elisabethen irudi lausoa ikusten dagoen ume baten irudia.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9CAo8uNDkInI_QRYkIzQh7hzIov5v4FwqFAVBQJhhNRxM-EQMBiEIBFmVqYhl0md79QbI9u1qFKAVMgnUClp3BdA0XWdEWCIf5MFoq65z5rhHh3lO7j3vkf9eGEez6CQz37vGAX9fKjwd/s1600/persona+5.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="386" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9CAo8uNDkInI_QRYkIzQh7hzIov5v4FwqFAVBQJhhNRxM-EQMBiEIBFmVqYhl0md79QbI9u1qFKAVMgnUClp3BdA0XWdEWCIf5MFoq65z5rhHh3lO7j3vkf9eGEez6CQz37vGAX9fKjwd/s640/persona+5.JPG" width="640" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span lang="EU"><span style="font-size: large;">Pertsona bat, ala bi?</span><o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span lang="EU"><br /></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU">Bibi Andersson eta Liv
Ullman pelikularen protagonistak dira. Liv Ullmann <b>Elisabeth </b>da, antzerki aktore ospetsu bat, “Electra” antzezten
zegoenean ahotsa galdu zuen, mutu gelditu zen. Gertakari arraro horren ostean
ospitalera eraman zuten. Denbora igaro da, ongi sentitzen da, baina oraindik ez
du ahotsa berreskuratu. Bibi Andersson <b>Alma
</b>da, erizaina. Elisabeth ez bezala, Alma
ez da inoiz isiltzen.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU">Elisabeth eta Almaren arteko
harremana hasieran ez da erraza izango, baina denborarekin lagun onak izango
dira. Bien arteko konexioa oso sendoa da, gutxienez Almarentzat.
Erizainarentzat Elisabeth eredu bat da, bere burua aktorean islatuta ikusten du.
Bere mina uler dezakeen pertsona bat aurkitu du.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZWVka4U7C2VJsr5yltDB1xs4bj2ZbbhSZItipscLqXHwWN7fwDMXy5zUWbSaMwwjD8WBl8FX2kGxKNA1XWYWBjfEo3HPDc4w49k8WaraMTQ2G4BYAaoUyZ-tNEWiHL3bpfPwCZogtHGRB/s1600/persona+6.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="396" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZWVka4U7C2VJsr5yltDB1xs4bj2ZbbhSZItipscLqXHwWN7fwDMXy5zUWbSaMwwjD8WBl8FX2kGxKNA1XWYWBjfEo3HPDc4w49k8WaraMTQ2G4BYAaoUyZ-tNEWiHL3bpfPwCZogtHGRB/s640/persona+6.JPG" width="640" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
Horregatik, erizaina
aktorearentzat analisi objektu bat baino ez dela konturatzen denean, euren
erlazioa aldatuko da. Aldaketa bitxi bat ematen da, une batez rolak aldatzen
dituztela dirudi. Erizainak gaixoa zaintzen du, baina gaixoak baita erizaina
zaintzen du. Almak bere sekretu ilunenak kontatu dizkio aktoresari, bere
aurrean “biluztu” egin da. Fusionatzen doaz pixkanaka. Elisabethek Alma
zainduko du, Alma antzezten hasiko da.</div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU">Zer da egia eta zer gezurra?
Nor da Elisabeth eta nor Alma? Almak kontzientzia galtzen doala pentsatzen
hasten da, errealitatea ametsekin nahasten ditu, kontrola galtzen hasten da.
Bere <b>identitatea </b>galdu duela dirudi.
Hondartza ondoan duten etxean ez daude mozorrorik, soilik Elisabeth eta Alma.
Makillaje gabeko aktoresa eta uniforme gabeko erizaina.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4RJ0tLGzTOx2FOFDpwKEKQPLde6-wjkeOg9aoBBFqPol7LODZdnyDxrJvP3-D1jswJ_ETkyKUaDACtmfnxW7wJkcxQ4yQeM3Lu6iz_b5jtcnmkHmJ9aWYbpr20wxQCN4xtL_pCd5Vvzhv/s1600/persona.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="450" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4RJ0tLGzTOx2FOFDpwKEKQPLde6-wjkeOg9aoBBFqPol7LODZdnyDxrJvP3-D1jswJ_ETkyKUaDACtmfnxW7wJkcxQ4yQeM3Lu6iz_b5jtcnmkHmJ9aWYbpr20wxQCN4xtL_pCd5Vvzhv/s640/persona.JPG" width="640" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="MsoNormal">
Bikoiztasun eta pertsonaien “fusio”
hori forma grafikoan ere islatuta ikusten dugu pelikularen klimaxean.
Pelikularen argazki zuri beltza nahiko esanguratsua da, eta aurreko ideia
indartzen du: aurpegi erdia izkutatzen duten itzalak, argitasun handiko uneak
eszenari ukitu onirikoa gaineratzen diotenak… Hasieran modu argi batean
bananduta zegoen hori, pixkanaka batzen doa, bi pertsonaien arteko muga gero
eta lausoagoa da. Bi pertsona, ala pertsona bakarraren bi aurpegi?<br />
<br />
Bergmanek Liv Ullmann eta Bibi Andersson aukeratu zituen
antzekotasun fisikoa dela eta.</div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU">Klimaxean gertaeren denboraz
eta tokiaz ez gara kontziente. Alma bere identitatea zein den argi duenean,
indartsu sentitzen da. Erizain trajeak aurrera jarraitzeko behar duen
segurtasun nahikoa ematen dio.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU">Mina partekatzen dute.
Iraganean “zuzena” den horretaz baldintzatuta hartu zituzten erabakiak. Denbora
asko daramate antzezten. Bizitza antzerkia/zinema da. Ideia
hori, errealitate eta fikzioaren arteko nahasketa, pelikularen aspektu
metafilmikoan antzeman dezakegu ere. Zuzendariaren eskua nabaria da. Plano
batean ageri da ere. Publikoak pelikula bat ikusten ari dela badaki, gezur bat.
Baina ikusle gisa, gezur hori sinesten dugu guztiz.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU">Zinema, antzerkia, pantaila
bat begiratzen duen umea… Zineman aritu aurretik, Ingmar Bergman antzerkian
aritu zen. Bere lanetan antzerkiaren influentzia nabari da, adibidez: plano
ugari ikuslearen ikuspuntutik hartuta daude, eta nahiko luzeak dira. Bestetik,
Bergmanek prozesu filmikoa erakusten du. Pelikula proiektore batekin hasten da,
bere “linterna magikoarekin”, eta proiektorearekin amaituko da.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU">Ullmann eta Anderssonen lana oso ona da.
Muturrekoak diren bi paper: Liv Ullmann emakume mutu bat da, eta Bibi Andersson
etengabe hitz egiten dagoen beste bat. Biak amaieran aurrez aurre dauden momentua itzela iruditzen
zait. Kontraplanoa erabili ordez, bi aldiz ikusten dugu eszena bera: monologo
berdina, aurpegi desberdina. Testu baten bi interpretazio. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU">Bere konplexutasunagatik,
garapenagatik, argazki lanagatik, zuzendaritza, aktoreak… Izan eta iruditzearen
arteko gatazka, kontzientzia eta kontzientzia eza, norbanakoak bere identitatea
galtzearen beldurra… <b>‘Pertsona’</b>
ikustaldi bat baino gehiago merezi duen pelikula da, ikusitakoaren aurrean
zalantzak eta eztabaida piztu dezakeen pelikula horietako bat… Baina, ez al zen
hori zuzendariak islatu nahi zuen sentsazioa?<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4542778324223356331.post-85298492878868229922013-11-18T17:09:00.001+01:002013-11-18T17:09:04.751+01:00'Blue Jasmine' (2013)<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmpExJ_0Mbr0bkmQJ3eVMhsvBX8xAInb-KKKqX5XMN6nOEX2OMsV0Lbbvd6B-PbdcztnRZy3_n8MFb-KvJW19eBQaja9YlCKiveCuEiJB9Vx71tVeMiNA_AMP5XFD0fRaZ1Nf6Rqgi1Lg0/s1600/blue+jasmine+1.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="322" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmpExJ_0Mbr0bkmQJ3eVMhsvBX8xAInb-KKKqX5XMN6nOEX2OMsV0Lbbvd6B-PbdcztnRZy3_n8MFb-KvJW19eBQaja9YlCKiveCuEiJB9Vx71tVeMiNA_AMP5XFD0fRaZ1Nf6Rqgi1Lg0/s640/blue+jasmine+1.JPG" width="640" /></a></div>
<br />
<div style="background: #099BDD; border: solid #099BDD 3.0pt; mso-background-themecolor: text2; mso-border-themecolor: text2; mso-element: para-border-div; padding: 0cm 0cm 0cm 0cm;">
<h1 style="text-align: center;">
<span lang="EN-US" style="color: white; mso-ansi-language: EN-US; mso-ascii-font-family: Corbel; mso-hansi-font-family: Corbel; mso-no-proof: yes;">Jasminen krisia</span><span lang="EN-US"><o:p></o:p></span></h1>
</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<b>Erlazionatutako edukia:</b><a href="http://bit.ly/wOqxea" target="_blank"> 'Midnight in Paris'</a></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<b>* Kritikak spoilerrak izan ditzake</b></div>
<div>
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU">Ia urtero bezala, <b>Woody Allen</b></span><span lang="EU"> zuzendari eta gidoigileak pelikula berri bat eskaintzen digu. Egile
honen produkzio lana benetan harritzekoa da. Hori bai, beti ez du arrakasta edo
kalitate bera lortzen bere istorioetan. Zuzendariak egindako azken lanei
dagokionez, <b>‘Midnight in Paris’ </b>filma
ikaragarri gustatu zitzaidan, bere argazki lanaz eta istorio magikoaz. Orain, ‘<b>Blue Jasmine’ </b>pelikulan, zuzendariak
maitasun kontuak eta nostalgiak alde batera uzten ditu eta <b>antsietatea, errua, korrupzioa eta gezurra </b>bezalako gaiak lantzen
ditu, komedia eta drama nahastuz.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span lang="EU">Jasmine </span></b><span lang="EU">(Cate Blanchett) gizarte-maila altuko newyorktar bat da. Ikasketak utzi
zituen <b>Hal</b>ekin (Alec Baldwin)
ezkontzeko, enpresari arrakastatsu bat. Senarrak nahi beste kapritxo ematen
zizkion emazteari, pozik egon zedin. Jasmine, hala ere, itsututa bizi da (ala
errealitatea ez du ikusi nahi?), eta ez die senarrak egiten dituen akordio eta
negozio zalantzagarriei kasurik egiten. Bere bizitza ospean, aberastasunean,
harrotasunean eta materialismoan oinarritzen da. Egun batetik bestera, Jasminen
bizitzak 180 graduko bira emango du eta dituen ondasun guztiak galduko ditu.
Zerotik hasi beharko da, baina akatsetatik ikasiko ote du? Ala oraindik ez du
hondoa jo?<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"></span></div>
<a name='more'></a><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigsdys9UQM6g7a09zxs-lkLd5R496vz_4NHCLJJYt1PKzNE4kcPsUrKDm9JKfo6SYwIyJX-tGL9j9azWlzZSIcYCvdUvyKOW5n3knpLAMM5aYbx4q6yHghV78u47lHCPcmjPkkod5EwkpA/s1600/blue+jasmine+2.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="306" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigsdys9UQM6g7a09zxs-lkLd5R496vz_4NHCLJJYt1PKzNE4kcPsUrKDm9JKfo6SYwIyJX-tGL9j9azWlzZSIcYCvdUvyKOW5n3knpLAMM5aYbx4q6yHghV78u47lHCPcmjPkkod5EwkpA/s640/blue+jasmine+2.JPG" width="640" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU">Etxerik gabe,
lanik gabe, dirurik gabe… Jasmine San Frantziskora mugituko da, ahizparen
etxera. <b>Ginger </b>(Sally Hawkins),
Jasminen kontrakoa da. Langilea da, bere bizitzan ez dago aberastasun ez
glamourrik, duenarekin konformatzen da, eta nahiko pozik bizi da. <b>Chili </b>bere mutilaguna da (Bobby
Cannavale), erraz haserretzen den gizon nahiko bipolarra. Jasminek beti ahizpa
baino hobeagoa dela pentsatu du, arrakasta lortu baitu. Beti gutxietsi du, eta
beraren ustez, <b>Gingerrek </b>ez ditu
indar nahikoak jartzen arrakasta ala bizitza hobeago bat lortzeko (“gltzaileak
aukeratzen dituzu, hori baino ez duzula merezi sinesten duzulako” esaten dio
Gingerri). Erlazio eta planteamendu honek ‘A streetcar named desire’ pelikulan
pentsarazi dit. Gingerrek ez du estatus soziala bilatzen, zoriontsu izan nahi
du besterik ez. Behin ahizparen etxean instalatuta, <b>Jasminen iragana ezagutuko dugu, </b>eta bere egoera latzaren arrazoia
zein izan den.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span lang="EU">‘Blue Jasmine’</span></b><span lang="EU">n pelikulan gezurrak, korrupzioa, berekoikeria,
materialismoa eta errudun sentimendua aurkitzen ditugu. Flashback-etan
oinarritutako egitura bikain funtzionatzen du, guzti hori protagonistaren nondik
norakoak hobeto ezagutzeko: Jasmine, bakarrik hitz egiten hasi den eta
antsietatea kontrolatzeko pilulak hartzen dituen emakumea (“ez du soilik porrot
egin, guztiz zoratuta dago” dio Gingerrek).<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span lang="EU"><span style="font-size: large;">Jasmine, pertsonaia</span></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span lang="EU"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvd1BKLGegA87fT5plpd-hgPRvWFAy9ComrpCyiMTZt5TdeBv1qe9tJD8rsVRe3zgC4aY31KCeBP_bsERJY9SFuM5bBTlosiV8Wsmd52aJA_oHJWKh3ayk_06idpnJRPioxfZZHgfxbogZ/s1600/blue+jasmine.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="344" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvd1BKLGegA87fT5plpd-hgPRvWFAy9ComrpCyiMTZt5TdeBv1qe9tJD8rsVRe3zgC4aY31KCeBP_bsERJY9SFuM5bBTlosiV8Wsmd52aJA_oHJWKh3ayk_06idpnJRPioxfZZHgfxbogZ/s640/blue+jasmine.JPG" width="640" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Jasmine
pertsonaia konplexua da. Bere bizitza gezurretan oinarritzen da, bere izenean
topatzen dugu lehen gezurra. Tontakeria bat izan daiteke, baina bere benetako
izena Janet da, ez Jasmine. Bere gizarte klasea duen pertsona batentzat Jasmine
bezalako izena interesgarriagoa zela pentsatu zuen, eta horregatik aldatu zuen.
Besteen gainetik nabarmentzeko jaio zen Jasmine, bere pertsonaia guztiz <b>sinesten </b>du. Senarrak emandako edozein
paper sinatzen du lasai-lasai, galderarik egin gabe. Noski, ustezko
ezjakintasun hori garesti ordainduko du
gero.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU">Bere bizitza “hondoratzen”
hasten denean, Jasmine errudun sentitzen da, guztiz galduta dago, bakarrik.
Guztia galduko du, baina ez soilik aspektu materialean. Bere lagunek ez diote
kasurik egingo. Ingurukoentzat Jasmine ez da senarraren negozioek eragindako
arazoen <b>biktima</b>, ingurukoen
porrotaren errudun bakarra dela pentsatzen dute.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU">Bera zoriontsu
zen. Guztia galtzen duenean, <b>bizitza
osoa eraikitzen daraman “pertsonaia” galduko du ere, </b>nolabait bere
identitatea galduko du. Orain zerotik hasteko unea da. Bere harropuzkeria
izango da gainditu behar duen lehen oztopoa. Emakume independente bat izaten
saiatuko da. Bere aurreko estatusera bueltatzeko aukera duenean akats berdina
egingo du: <b>bere bizitza gezur baten
gainean eraikiko du. </b><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><b><br /></b></span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span lang="EU">‘Blue Jasmine’ </span></b><span lang="EU">gaur egungo gizartearen isla da: korrupzioa,
materialismoa, irudiaren garrantzia, gezurra, berekoikeria… Pelikularen gidoiak
egitura ona du: kritikoa da, flashbackak ongi sartuta daude eta protagonista
bikaina da. <b>Cate Blanchett</b>en lana
pelikularen gauza aipagarrienetako bat da: urduria, izerditsua, begirada
galduta du… Aurrera egin baino, pixkanaka hondoratzen doa. Tragikomedia oso
bat, entretenigarria, elkarrizketa onekin eta aktore lan nabarmenekin. Allen on
bat.</span></div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4542778324223356331.post-90311415091747178822013-11-14T17:14:00.000+01:002013-11-14T17:17:30.240+01:00'Take Shelter' (2011) <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBrRiA24-RgZMpAMy2oRG3bxIwm5FkdXZi3CNG_f0Jfx9QpULDe1lPxR-HjMbLm5J0OQMkGBbW1CdnkaJFbk_CwVjGxr_78pKRpxkF07j_JpiuDLFAEEIiZP0ycvM23_7T5H5zw-PyyNo-/s1600/take+shelter+2.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="328" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBrRiA24-RgZMpAMy2oRG3bxIwm5FkdXZi3CNG_f0Jfx9QpULDe1lPxR-HjMbLm5J0OQMkGBbW1CdnkaJFbk_CwVjGxr_78pKRpxkF07j_JpiuDLFAEEIiZP0ycvM23_7T5H5zw-PyyNo-/s640/take+shelter+2.JPG" width="640" /></a></div>
<br />
<div style="background: #099BDD; border: solid #099BDD 3.0pt; mso-background-themecolor: text2; mso-border-themecolor: text2; mso-element: para-border-div; padding: 0cm 0cm 0cm 0cm;">
<h1 style="text-align: center;">
<span lang="EN-US" style="color: white; mso-ansi-language: EN-US; mso-ascii-font-family: Corbel; mso-hansi-font-family: Corbel; mso-no-proof: yes;">Beldurra</span><span lang="EN-US"><o:p></o:p></span></h1>
</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b>Erlazionatutako edukia:</b> '<a href="http://wilderrekegingolukeenbezala.blogspot.com.es/2013/09/mud-2012-ellis-neckbone-eta-mud.html" target="_blank">Mud</a>' </div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<b style="font-family: inherit;"><span lang="EU">‘Mud’
</span></b><span lang="EU" style="font-family: inherit;">pelikula zineman ikusi nuenean istorioarekin, formarekin
eta <b>Jeff Nicholsen </b>zuzendaritza
lanarekin harrituta geratu nintzen. Nire interesa piztu zuen zuzendariak, eta
bere (gaur arte) filmografia eskasa ikustea erabaki nuen. <b>‘Take Shelter’ </b>zuzendari estatubatuarrak egindako bigarren pelikula
da. Kritikaren laudorioak jaso zituen pelikulak.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU" style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><b><span lang="EU">Michael
Shannon, </span></b><span lang="EU">zuzendariaren aktore fetitxea, <b>Curtis LaForche</b> da: estatubatuar langile arrunt bat. <b>Curtis </b>Ohioko herrixka batean bizi da
emaztea (Jessica Chastain) eta alabarekin batera. <b>Curtis</b>ek amets gaiztoak izan ditu ia gauero, amets horietan ekaitz
beldurgarri baten mehatxua sentitzen du. Hasieran amets bat baino ez dena,
amaieran ezinegon sentsazio konstante bat izango da, ezin izango du lorik egin.
Curtisentzat ametsak errealak izango balira bezala bizi ditu, mina sentitzen
du. Pixkanaka ametsa eta errealitatea nahasten hasiko da. Protagonistak naturan
jokabide arraroak ikusiko ditu, <b>beldurra
</b>sentituko du. Bere familia babestea lehentasuna duen helburua izango da.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><span lang="EU"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<br />
<a name='more'></a><br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><b><span lang="EU">Curtis</span></b><span lang="EU">ek iragan mingarri bat du. Gaztea zenean bere amak arazo psikologikoak izan
zituen, eta hori karga pisutsua da berarentzat. Curtisek bere “bisioak” amaren
gaixotasunarekin lotura izango ote duten beldur da, iragan horren beldur. Baina
amak ez bezala, <b>Curtis</b>ek ez du bere
familia bakarrik utziko, borrokatuko du. <b>Curtis</b>ek
zoratuta ez dagoela sinistu behar eta nahi du, hori lortuz gero, iragana atzean
uzteko gai izango da</span></span><span style="font-family: inherit;">.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">Bere familia babesteko, <b>Curtis</b>ek babestoki bat eraikiko du, emazteari azalpenik eman gabe.
Etxeko lorategian eraikiko duen babeslekuari esker bere ametsetan azaltzen den “ekaitz
erraldoitik” babestuko da. Ekintza fisiko hori <b>Curtis</b>ek bizi duen egoera pertsonal eta ekonomikoarekin lotuta
dagoela uste dut, eta protagonista jasaten ari den barne gatazka horren isla ere
dela.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="MsoNormal">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRu2FH-nHw-kvfjtFaVeCBoIGSbfklhfnHSPiGT7lVPRpRgdEEhvOeWEZHiZcFJ0bPvzCOXH4ef026DcWT3vucNDZzlXK51lNFQu339FQ3nYBqnb0CVDEZfff-hoj-mZOkT8M8Dmd8NqLf/s1600/take+shelter+6.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="268" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRu2FH-nHw-kvfjtFaVeCBoIGSbfklhfnHSPiGT7lVPRpRgdEEhvOeWEZHiZcFJ0bPvzCOXH4ef026DcWT3vucNDZzlXK51lNFQu339FQ3nYBqnb0CVDEZfff-hoj-mZOkT8M8Dmd8NqLf/s640/take+shelter+6.JPG" width="640" /></a></div>
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><b><span lang="EU">‘Take
Shelter’</span></b><span lang="EU"> pelikulan drama eta apokalipsia ditugu. Baina guzti
horren gainetik, <b>beldurra </b>dago.
Ezezaguna zaigun horri diogun beldurra, kontrolaezina den natura horri; baita
iraganari diogun beldurra… Gainera beste beldur batzuk ageri dira, adibidez,
lana eta esfortzuarekin lortu dugun guztia galtzearen beldurra, egonkortasun
ekonomikoa desagertzearen beldurra… Horregatik, <b>Curtis </b>apurka-apurka bere zuloan hondoratzen joan da (baita
ekonomikoki ere). Bertatik ateratzea, ez da erraza izango.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><span lang="EU"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">Jeff Nicholsen pelikula geldoa da, atmosfera kezkagarri
bat eraikitzen du. Ikusleak <b>Curtis</b>ek
jasotako informazio bera jasoko du ez gehiago, ez gutxiago. Horregatik, zenbait
uneetan galdu gaitezke, zer gertatzen ari den ez dakigulako. Pelikulan natura
etengabeko mehatxua da, baina <b>Curtis</b>ek
beste mehatxu bati egin beharko dio aurre: bere buruari.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">Pelikularen gehiengo partean nabaria den erritmo motel
hori amaierako gidoi biraketarekin talka egiten du. Amaiera nahasia iruditu
zait, bat-batekoa, ez nau guztiz konbentzitu. Esplikaziorik gabekoa, <b>Curtis</b>en ametsak bezala.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><b><span lang="EU">Michael
Shannon </span></b><span lang="EU">pelikularen protagonista absolutua da, aktorearen lana
benetan ona iruditu zait. Modu berekoi batean jokatzen du, inguruan dituenak
babesteko aitzakiarekin. Bigarren maila batean <b>Jessica Chastain </b>dugu: emakume sendoa, senarraren jokabide arraro
eta “zoroa” ikusten du, baina ezin dezake ezer egin senarra laguntzeko, zer
gertatzen zaion ez dakielako. Orokorrean, <b>‘Take
Shelter’ </b>pelikula interesgarria iruditu zait, zuzendariaren hurrengo lana
gogotsu itxarongo dut.</span></span></div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4542778324223356331.post-21196911425999744792013-11-11T14:11:00.002+01:002013-11-11T14:11:18.946+01:00'Kiss me, stupid' (1964)<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEji7GcT9l40lJQtlgO1uG5MZMjOD2zyL3lKVLMtGWwTKNvaVoe20L_l_5qeIectjBiPWmtUmWB81LT84qRZmeXc7XGxBU92SmxEwPLDM1MGmYNlcMXPJ8vCCMFnn69t16g4F83P00BBRdTh/s1600/besame+tonto.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="412" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEji7GcT9l40lJQtlgO1uG5MZMjOD2zyL3lKVLMtGWwTKNvaVoe20L_l_5qeIectjBiPWmtUmWB81LT84qRZmeXc7XGxBU92SmxEwPLDM1MGmYNlcMXPJ8vCCMFnn69t16g4F83P00BBRdTh/s640/besame+tonto.JPG" width="640" /></a></div>
<br />
<div style="background: #099BDD; border: solid #099BDD 3.0pt; mso-background-themecolor: text2; mso-border-themecolor: text2; mso-element: para-border-div; padding: 0cm 0cm 0cm 0cm;">
<h1 style="text-align: center;">
<span lang="EN-US" style="color: white; mso-ansi-language: EN-US; mso-ascii-font-family: Corbel; mso-hansi-font-family: Corbel; mso-no-proof: yes;">Rol aldaketa</span></h1>
</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><b>Erlazionatutako edukia:</b> <a href="http://wilderrekegingolukeenbezala.blogspot.com.es/p/billy-wilderren-monografikoa.html" target="_blank">Billy Wilder - monografikoa</a></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;">Billy Wilderren filmografiarekin jarraituz, zuzendariaren
beste komedietako bat aztertuko dugu: </span><b style="font-family: inherit;">‘Kiss
me, stupid’</b><span style="font-family: inherit;">, baliteke komedia oso ezaguna ez izatea, baina ikustaldi bat
merezi du. Erritmo bikaina duen pelikula da, entretenigarria da. Gag komikoak
bata bestearen atzetik azaltzen dira, atsedenik eman gabe. Pelikularen
protagonistak muturrekoak dira, </span><b style="font-family: inherit;">karikaturatik
</b><span style="font-family: inherit;">gertu daudela esan dezakegu arazorik gabe. </span><b style="font-family: inherit;">‘Kiss me, stupid’ </b><span style="font-family: inherit;">Billy Wilder eta I.A.L Diamond gidoilariaren
arteko kolaborazio bat da, eta hori komedia egiteko eran antzeman dezakegu:
landutako gidoia eta </span><b style="font-family: inherit;">erritmoa </b><span style="font-family: inherit;">izango
dira elementu garrantzitsuenak.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><b><span lang="EU">Orville </span></b><span lang="EU">(Ray
Walston) piano irakasle bat da, <b>arrakastarik
gabeko </b>gizona. Emaztea, Zelda (Felicia Farr), Climax herriko emakumeen
artean ederrena da. Orville eguna ematen du piano klaseak eta bere adiskide <b>Barney</b>rekin (Cliff Osmond) batera
abestiak konposatzen. Barney herriko gasolindegiaren arduraduna da. Amets
berbera dute biek: <b>eurek konposatutako
abesti bat saltzea</b>, eta horri esker arrakasta itzela lortzea. Hamarnaka
gutun bidali dizkiete abeslari ospetsuei, baina ez dute inoiz erantzunik jaso.
Egun batean, kasualitatez, <b>Dean Martin </b>bera
gasolindegian geldituko da autoaren depositua betetzera.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><span lang="EU"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><span lang="EU"></span></span></div>
<a name='more'></a><br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><b><span lang="EU">Barney </span></b><span lang="EU">eta
<b>Orvillek </b>ezin dezakete aukera galdu,
errepikaezina delako. Horregatik, <b><i>crooner</i></b>raren autoa nahita apurtuko
dute. Dean Martinek Climaxen igaroko du gaua, <b>Orville</b>n etxean konkretuki. Une horretan negoziaketa “eztabaidagarri”
bat hasiko da. <b>Orville</b>k eta <b>Barney</b>k, Dean Martinen ahulezia zein
den badakite: emakumeak. Beraz, abeslariaren arreta deitzeko emakumeak “eskainiko”
dizkiote.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><b><span lang="EU">Orville </span></b><span lang="EU">ez
da gizon atsegina, neurotikoa da eta oso, oso jeloskorra. Emazteak edonoiz
etxetik alde egingo duen beldur da, edozein begirada edo keinu inozo
iraingarria da berarentzat. Arrazoi horregatik, Zelda Dean Martinen
jarraitzaile sutsua dela eta abeslariak emaztea konkistatzen saiatuko dela
aurreikusita, Zelda etxetik “botako” du. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><span lang="EU"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">Irakasleak <b>Polly</b>ren
(Kim Novak) zerbitzuak kontratatuko ditu, egun batez, Polly Orvilleren emaztea
izango da. Modu horretan, rol aldaketa horrekin, Orvillek “emaztea” eskainiko
dio abeslariari, eta trukean Dean Martinek piano irakasleak konposatutako
abesti pare bat entzungo ditu. Baina, zenbateraino inplikatuko da irakaslea rol
aldaketa honetan?<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYXMmnSQukve-kZakYLgWrU1Ok2E6nWtPB1kw3gdIze_aYzSrVQGoPo1sqMZDeypbdUN1OznZbSRw5EFzCSIBZDVKznGaS7uOvyUdvtZVmIoe3uqp2kj6HAspFkHkmcVC5fYk5fpOoRlGl/s1600/besame+tonto+1.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="314" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYXMmnSQukve-kZakYLgWrU1Ok2E6nWtPB1kw3gdIze_aYzSrVQGoPo1sqMZDeypbdUN1OznZbSRw5EFzCSIBZDVKznGaS7uOvyUdvtZVmIoe3uqp2kj6HAspFkHkmcVC5fYk5fpOoRlGl/s640/besame+tonto+1.JPG" width="640" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">Rol aldaketa hori pelikularen puntu interesgarriena
izango da, eta komediaren oinarria. <b>‘Kiss
me, stupid’ </b>lizunagoa da bere lehengo atalean eta sentimentalagoa bigarrenean.
Billy Wilderrek “amets estatubatuarra” eta moralitate faltsua kritikatzen ditu
zeharka, amets bat lortzeko dena onargarria ote da? Pertsonaiek pixkanaka euren
rol berriak onartuko dituzte, eta eroso sentituko dira jokoaren parte izanez.
Egun batez, beste pertsona batzuk izango dira, eta konplexurik gabe euren
instintu primitiboenak askatuko dituzte.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><b><span lang="EU">‘Kiss me,
stupid’ </span></b><span lang="EU">pelikula ausarta da, baina denboraren igarotzea guztiz
ongi jasan ez duela pentsatzen dut. Estreinatu zutenean kritika puritanoak
pelikularen kontra gogor egin zuen. Pelikulak fideltasuna eta prostituzioa
bezalako gaiak tonu komikoan lantzen ditu. Pelikulak jasotako kalifikazio
txarra hobetzeko helbruarekin Wilderrek eszena bat ezabatzea erabaki zuen
(DVD-an ageri da eszena hori). Baina Wilder traizionatuta sentitu zen. Eszena
hori kendu arren, kritikek hobera egin ez zutelako. Hala ere, gauza bitxia
gertatu zen… <b>Hays zentsura kode </b>zorrotza
arazorik gabe igaro zuen (zentsoreen ustez ikuslea bera izan behar zen
pelikulak erakutsitako moraltasun ezaren epaile).<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><span lang="EU"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><b><span lang="EU">‘Kiss me,
stupid’ </span></b><span lang="EU">pelikulan dena muturrera eramaten da. 1964an
estreinatutako pelikula bat zen, baina zuri beltzean egindakoa. Wilderrek
aukera zuenean, beti zuri beltzaren alde egiten zuen. Aktoreen lana ona den
arren, ez da erraza protagonistarekin bat egitea, pertsonaia <b>gorrotagarria
</b>delako (nire ustez). Kim Novak eder azaltzen da, eta Dean Martinek bere
buruaren parodia bat egiten du. Joan etorrien komedia bat da, arina eta entretenigarria.
Hori bai, pertsonaiek hartutako zenbait erabaki zalantzan jarri dezakegu, baita
Zeldak senarrarengatik sentitzen duen miresmena ere.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><span lang="EU"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">Beti bezala, amaiera ongi dago. Ez dago zer azaldu behar,
biek dakite zer gertatu den. Klimaxera ailegatuko dira, baina nor norekin… hori
beste gauza bat da.</span></span></div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4542778324223356331.post-9067142774499677072013-11-06T12:19:00.002+01:002013-11-06T12:19:19.569+01:00'Incendies' (2010)<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCRbb33S-PH1b8BDlAejeMBsSYpaykSJoqB8KOnkIGJNAeamwAWgQKEHtDRvK0kelcVRhc-7y8lQHrJ7CXnK7ZA0mH7XdBgiiUm4rL8AFynXoBZhAaSkKJcmspo-wJ1u0ehq3lsEdzYJtB/s1600/incendies.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="354" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCRbb33S-PH1b8BDlAejeMBsSYpaykSJoqB8KOnkIGJNAeamwAWgQKEHtDRvK0kelcVRhc-7y8lQHrJ7CXnK7ZA0mH7XdBgiiUm4rL8AFynXoBZhAaSkKJcmspo-wJ1u0ehq3lsEdzYJtB/s640/incendies.JPG" width="640" /></a></div>
<div class="MsoTitle">
<br /></div>
<div style="background: #099BDD; border: solid #099BDD 3.0pt; mso-background-themecolor: text2; mso-border-themecolor: text2; mso-element: para-border-div; padding: 0cm 0cm 0cm 0cm;">
<h1 style="text-align: center;">
<span lang="EN-US" style="color: white; mso-ansi-language: EN-US; mso-ascii-font-family: Corbel; mso-hansi-font-family: Corbel; mso-no-proof: yes;">Bat gehi bat... bi?</span></h1>
</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b>Erlazionatutako edukia:</b> <a href="http://wilderrekegingolukeenbezala.blogspot.com.es/2013/10/prisoners-2013.html" target="_blank">'Priosioners' (2013)</a>, <a href="http://azpitituluak.com/euskaraz/1320691485" target="_blank">Azpitituluak euskaraz </a></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"><b>‘Incendies’</b> kolpatzen
zaituen pelikula horietako bat da, bertan ikusitako irudiak eta kontatzen
diguten istorio tragikoa ahaztea zaila da. Denis Villeneuve dugu ‘Incendies’
pelikularen zuzendaria. Drama eta intriga nahasten ditu pelikula bikain
honetan. Protagonisten bizitzak guztiz aldatuko dituen bidai bat egiten dugu ‘Incendies’en,
memorian txertatuta geratuko zaigun bidai bat. Pelikula gogorra, pertsonaia
interesgarriekin, eta zuzendaritza lana eta gidoi ona dituena. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><b><span lang="EU">Jeanne </span></b><span lang="EU">eta <b>Simon </b>bikiak dira, notario baten eskutik bi gutun jasoko dituzte.
Amak azken arnasa gutun horietako testua diktatzen gastatu zuen. Gazteen
sorpresarako, hilda zegoela pentsatzen zuten aita eta bere existentziaren berri
ez zuten anaia dira gutunen hartzaileak. Beraz, azken desira gisa, gutun horien
hartzaileak aurkitzea eskatuko die Jeanne eta Simoni.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><span lang="EU"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><span lang="EU"></span></span></div>
<a name='more'></a><br />
<div class="MsoNormal">
<b style="font-family: inherit;"><span lang="EU">Jeanne </span></b><span lang="EU" style="font-family: inherit;">eta <b>Simonek </b>amak eskatutako azken desiraren aurrean ez dute erantzun
berbera izango. Jeanne amaren desira betetzeko prest dago, Simonek aldiz,
aldentzea erabakitzen du. Amarekin zuten harremana ez zen guztiz ona. Bi
gazteek bidai bati ekingo diote, erantzunak aurkituko dituzte, eta errealitatea
onartzea izango da euren aukera bakarra. Bidaia horretan amaren istorioa
ezagutuko dute, eta bere izaera hotzaren zergatia ulertuko dute.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU" style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg05ghRdC4C35imNfI7zSFJZYvMvy7YPHtStsycwtQew76QR8tvQlEMtPS0oP376MOUmgoWamLoeqVyXeajJC_zGXAC1G6rMEla944m8YXHMckCq-9NEUTVLMa1YelkNqQPwme_iCMZVwj9/s1600/incendies+2.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg05ghRdC4C35imNfI7zSFJZYvMvy7YPHtStsycwtQew76QR8tvQlEMtPS0oP376MOUmgoWamLoeqVyXeajJC_zGXAC1G6rMEla944m8YXHMckCq-9NEUTVLMa1YelkNqQPwme_iCMZVwj9/s640/incendies+2.JPG" width="640" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU" style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<b style="font-family: inherit;"><span lang="EU">Denis Villeneuve</span></b><span lang="EU" style="font-family: inherit;">n pelikula tragedia bat da,
amaierako biraketan ikusle gisa izan dezakegun erreakzio bakarra protagonistaren
alabak duena izango da. Biraketa efektibo eta harrigarria, eta ikusle gisa
susmatzen genuena. <b>Villeneuvek </b>gutxirekin
asko egiten du: istorioarekin harrapatzen zaitu, arnasa mantentzen duzu datu
berri bat jasotzen dugun bakoitzean. Erraza da istorioan inplikatzea, eta
puzzlearen piezak elkartzen hasten diren unetik draman guztiz sartzea.
Informazioa modu zatikatuan jasotzen dugu flashbacken bitartez; modu horretan
modu zuzenean oraina eta iraganeko gertakari latzak batuz. Pelikularen egitura
gustatu zait.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU" style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">Duela gutxi Villeneuvek <b>‘Prisioners’ </b>pelikula estreinatu zuen,
eta laster <b>‘Enemy</b>’ estreinatuko du,
bere azken lana. Kontuan hartu behar dugun zuzendari bat dela pentsatzen dut.
Bere zuzendaritza lana ikusezina da, plano luzeak dira nagusi, erritmo motela…
Bere istorioetan gatazka familiarrak, drama eta intriga topatuko ditugu, baita
pertsonaien barne gatazkak ere. Pertsonaiek errealitateari aurre egin beharko
diote, norbera da bakoitzaren arerio nagusia. Villeneuvek, gainera, atmosfera
itzelak eraikitzen daki, hori dela eta, bere istorioetan inplikatzea erraza da.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">Bortizkeria modu hotzean
lantzen du. Zuzendariak biolentziatik urruntzen da zenbaitetan plano oso
irekiak erakutsiz; beste batzuetan elipsiak erabiltzen ditu eta planotik kanpo kokatzen
ditu zenbait ekintza. Baita, lehen plano batekin noiz hunkitu eta “jipoitu”. Mota horretako erabakiekin, intentsitatez
betetzen du pelikula. Batzuetan, elipsi batek plano esplizitu bat baino inpaktu
gehiago izan dezake. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">Izenburuak aditzera ematen
duen bezala, <b>‘Incendies’-</b>en bi <b>su </b>izango ditugu, eta sute horiek
pertsonaien garapenean eta euren erabakietan eragin zuzena izango dute. Lehena,
autobusean gertatutako istiluak, Nawalentzat inflexio puntu bat izango da.
Bigarrena, umezurztegiarena. Azken horrek istorioan giltzarri izango den
pertsonaia baten patuarekin zerikusia du. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="150" src="//www.youtube.com/embed/gAUMgureA6o" width="650"></iframe>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="font-family: inherit;">Bilaketa bat, bere istorioa
kontatzeko indarrik ez duen ama baten azken desira. Radioheaden musika entzuten
dugun bitartean gertatutako hasierako eszena, klabea. Nawal emakume
borrokatzaile eta indartsua da. Bere bilaketari amaiera emango dion
erantzunarekin kasualitatez topo egingo du. Erantzun benetan gogorra.</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">Esan bezala, <b>‘Incendies’ </b>drama itzel bat da, gauzak
txarrera ezin dutela egin pentsatzen duzun bakoitzean, txarrera egiten dute. Bi
gutun, istorio berri bat sortzeko elkartuko diren bi patu. Guztiz harrapatu
nauen pelikula ia borobila.</span></span></div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4542778324223356331.post-91167034849523656272013-11-04T17:49:00.001+01:002013-11-04T17:52:53.667+01:00'Thor: the dark world' (2013)<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLcnby7YiQqo9icWMCX-toOvZoDmvbQqbnmYTuhD5VudDO9aY1sSWd_5e98Wizc1xREwIb5q7CrdE0VegCm-EvV5-gtonm6Pg8KTXk6qnd4whCpO-sJi7mf6DgNF2mYVbpR3bOuwXbCUX1/s1600/thor+2+1.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="354" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLcnby7YiQqo9icWMCX-toOvZoDmvbQqbnmYTuhD5VudDO9aY1sSWd_5e98Wizc1xREwIb5q7CrdE0VegCm-EvV5-gtonm6Pg8KTXk6qnd4whCpO-sJi7mf6DgNF2mYVbpR3bOuwXbCUX1/s640/thor+2+1.JPG" width="640" /></a></div>
<br />
<div style="background: #099BDD; border: solid #099BDD 3.0pt; mso-background-themecolor: text2; mso-border-themecolor: text2; mso-element: para-border-div; padding: 0cm 0cm 0cm 0cm;">
<h1 style="text-align: center;">
<span lang="EN-US"><span style="color: white;">Iluntasunaren
kontrako borroka</span><o:p></o:p></span></h1>
</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">Marvelen unibertsoa, edo <a href="http://goo.gl/d2YMM" target="_blank">‘The Avengers’</a>-en frankiziak,
zinema aretoko pantailak akzioz, abenturaz, entretenimenduz eta komediaz
betetzen jarraitzen du. Denontzat ezagunak diren superheroi talde bat: Hulk,
Captain America, Iron Man… Batzuk besteak baino erakargarri eta
interesgarriagoak, baina batera blockbuster familia handi bat osatzen dutenak.
Baliteke kontatzen dituzten abenturetarako superheroi gehiegi izatea; euren
abenturek, ia beti, patroi eskema bera jarraitzen dutelako. Hori bai, pelikula
hauek lortzen dituzten irabaziak ikusita, hurrengo urteetara begira superheroi
pelikula mordo bat izango ditugu ikusgai. Gainera, kasu honetan, ‘The avengers’
pelikularen bigarren atalaren estreinuari begira (2015eko maiatzean), pertsonaiekiko
interesa mantentzeko modu on bat da. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">Superheroi bakoitzak bere berezitasunak ditu, izaeran
zein estetikan; eta hori, pelikulen artean egindako keinu zein erreferentziekin
batera, arrakasta izatearen gakoetako bat izan daiteke. Orain, <b>Thor</b>en (Chris Hemsworth) txanda da
berriz ere; tximistaren jainkoa ipar mitologian. Ez da gustukoen dudan
superheroia, baina ez dago gaizki.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"></span></span></div>
<a name='more'></a><b style="font-family: inherit;"><span lang="EU">Thor</span></b><span lang="EU" style="font-family: inherit;">en lehengo atala 2011ean estreinatu zuten. Pelikula horren betekizun
nagusia pertsonaien aurkezpena egitea zen: Thor eta Asgardeko unibertsoa, Jane
Foster (Natalie Portman), gero bere neska izango dena; eta <b>Loki </b>(Tom Hiddleston), Thor-en anaia karismaduna, eta sagaren “plano-lapur”
handiena. Kuriosoa da, baina orokorrean, Thor baino, Lokik irabazten du
ikuslearen sinpatia.</span><br />
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU" style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><b><span lang="EU">‘Thor:
the dark world’ </span></b><span lang="EU">pelikulan, Thor “helduago” bat ikusten dugu, ez da hain
gutiziatsua; baina lehenengoan bezain oldartsua izaten jarraitzen du. Aita Odínek
(Anthony Hopkins) nahiko argi du, Thor izango da Asgardeko hurrengo erregea.
Thor, aldiz, ez du nahi behatzera mugatzen den errege bat izan nahi, Thorrek
akzioa nahi du. <b>Malekith </b>dugu
pelikularen maltzurra; antzinako arraza baten liderra. Horren helburua unibertso
guztietan zehar iluntasuna zabaltzea da. <b>Thorrek
</b>Malekith planak zapuztu beharko ditu. Horretarako, Jane-en eta Loki-ren
laguntza izango du. <b>Loki </b>preso dago
orain, New Yorken izandako gertakari tragikoak direla eta (modu horretan ‘The
Avengers’-ekin konexioa eginez, nolabait). <o:p></o:p></span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span lang="EU"><br /></span></span>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjjUI8N8Nv_Uz8EWdasmjL8-mtHWwW0kw3CP6_BU5o2vEXMFRbHZaDa08yirJbkphMehyphenhyphen9IMxP4bRcI8O1i6RpATOF0wdNyC6FWbXWw4imZrjpCgcUpypNL286-VUF2gY7sT3V0AJa0Fh8l/s1600/thor+2+3.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="366" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjjUI8N8Nv_Uz8EWdasmjL8-mtHWwW0kw3CP6_BU5o2vEXMFRbHZaDa08yirJbkphMehyphenhyphen9IMxP4bRcI8O1i6RpATOF0wdNyC6FWbXWw4imZrjpCgcUpypNL286-VUF2gY7sT3V0AJa0Fh8l/s640/thor+2+3.JPG" width="640" /></a></div>
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="font-family: inherit;">Aurreko atala baino gatazka interesgarriago bat aurkezten
du </span><b style="font-family: inherit;">‘Thor: the dark world’ </b><span style="font-family: inherit;">pelikulak</span><span style="font-family: inherit;">.
Orokorrean, pelikula dibertigarri eta entretenigarria iruditu zait, baina nahiko
irregularra bere garapenean. Pelikularen hasieran “konbergentzia” zer den eta
nola ematen den azaltzen digute, unibertso guztiak batzen dituen fenomeno bat
da; eta ez ohiko fenomeno hori dela eta, momentu batez unibertso batetik
bestera mugitzea posiblea izango litzateke. Behin baino gehiagotan azalduko
digute fenomeno hori, horregatik hasiera errepikakorra iruditu zait, eta pixka
bat aspergarria. Gero, hobera doa.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">Akzio eszenak, amaierako borroka salbu, ez dira oso
berritzaileak. Familiarra egiten zaigun estetika bat dute gainera (adibidez, ‘<a href="http://wilderrekegingolukeenbezala.blogspot.com.es/2013/06/man-of-steel-2013-identitate-baten-bila.html" target="_blank">Manof steel</a>’, edo ‘<a href="http://wilderrekegingolukeenbezala.blogspot.com.es/2013/07/star-trek-into-darkness-2013-kirk-spock.html" target="_blank">Star Trek: into the darkness</a>’ pelikuletan pentsatu dut horiek
ikustean). Amaierako batailak erritmo ona du, bizkor pasatzen da eta Marvelen
pelikulen ohiko abentura-komedia nahasketa antzeman dezakegu bertan.
Pelikularen une onenetako bat da. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjFyW5Jd9XCcFN-krLyBofrylhHoOxXgON-6-PaI4Qb22Esb-tawujEjy1nLgZRYZWLFylrmUdfDppS2uPjXK1x_JVQjyr_G3P4rP_yQjm8m8UwrMGcm09YYumOFFSvkVRcRvty9mTOwoE_/s1600/thor+2.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="350" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjFyW5Jd9XCcFN-krLyBofrylhHoOxXgON-6-PaI4Qb22Esb-tawujEjy1nLgZRYZWLFylrmUdfDppS2uPjXK1x_JVQjyr_G3P4rP_yQjm8m8UwrMGcm09YYumOFFSvkVRcRvty9mTOwoE_/s640/thor+2.JPG" width="640" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"> </span></span><span style="font-family: inherit;">Lehenago esan dudan bezala, </span><b style="font-family: inherit;">Loki </b><span style="font-family: inherit;">Marveleko unibertsoaren pertsonaia interesgarrienetako bat
dela pentsatzen dut, azken pelikulak direla eta, Thor bera baino jarraitzaile
gehiago dituela esan daiteke, arazorik gabe. Kasu honetan, Loki bigarren plano
batean geratzen da, eta pelikularen bigarren erdira arte bere presentzia ez da
esanguratsua. Loki barkatzeko gai izango ote da Thor? Lokiren izaera ezin
dezakegu aurreikusi, mendekatzailea, gorrototsua… Beti “ilusio” batekin
mozorrotuta dabil.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><b><span lang="EU">‘Thor:
tbe dark world’ </span></b><span lang="EU">pelikularen zuzendaria Alan Taylor da, zineman baino
telesail garrantzitsuetan aritu den zuzendaria. Zenbait uneetan eta akzio
eszenetan, zuzendaritza lana kaotikoa eta gutxi landutakoa iruditu zait.
Zuzendariak ez du arriskatzen, ez dio pelikulari ukitu pertsonala ematen, ezta
batailei ere.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><span lang="EU"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">Noski, ohikoa den bezala, pelikulak “kameoak” ditu,
lehena Stan Leerena, eta bada itzela iruditu zaidan bigarren bat. Baita
kredituen osteko eszenak ditugu, kasu honetan bi. Aktoreei dagokionez, Chris
Hemsworthek ongi betetzen du Thoren rola; baina Natalie Portmanekin kimika
gehiegi ez duela pentsatzen dut; agian era egokiago batean garatu beharko zuten
euren erlazioa. Ildo horretatik, Thor eta Lokiren arteko ego-liskarrak
interesgarriagoak iruditzen zaizkit. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiAHZa32q5IXyAca9WMr8pmxuyAAIF5dC9qTG4J-wJ1_9M3Ftv0bE2id_a17Cle-MuWtqGIxVB0-mbyHi2D0MX3xqCO5Kqytfi12_oOrodS_B4kkO7BagPNm1A1gpzYzgKIZ1JVSEt3z4gm/s1600/thor+2+2.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiAHZa32q5IXyAca9WMr8pmxuyAAIF5dC9qTG4J-wJ1_9M3Ftv0bE2id_a17Cle-MuWtqGIxVB0-mbyHi2D0MX3xqCO5Kqytfi12_oOrodS_B4kkO7BagPNm1A1gpzYzgKIZ1JVSEt3z4gm/s640/thor+2+2.JPG" width="640" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;">Pelikularen gauzarik onena bere une komikoak izan dira,
espezialki Stellan Skarsgard aktoreanak (nahiz eta “gag” hori gehiegi luzatu)
eta Loki eta Thor eszena partekatzen duten uneak (nahiko berandu ailegatzen
direnak, zoritxarrez). Txarrena? Pelikulak eskaintzen duen berrikuntza eskasa,
azalpenetan galtzen den lehenengo atala eta pertsonaien garapena ilunago
batengatik apustu ez egitea.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">‘Thor:
the dark world’ </span></span></b><span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">pelikularen helburua argia da: entretenitzea, eta saltzen
digun hori da eskaintzen diguna: akzioa eta komedia. Soilik entretenimendua bilatzen baduzu, pelikularekin primeran pasatuko duzu. Kontran, tituluak
iradoki dezakeen gatazka “ilunago” bat bilatzen baduzu, baliteke zure pelikula
ez izatea (heroi guztiak ez dira Bruce Wayne). Beste pelikula bat Marvel
unibertsoaren baitan, besterik ez. </span><span style="font-family: HP Simplified Light, sans-serif;"><o:p></o:p></span></span></div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4542778324223356331.post-71548816857928685822013-10-30T16:44:00.000+01:002013-10-30T16:44:02.375+01:00'Grand Piano' (2013)<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3hHn2HE1xy1NUfmyKVvnc7AX50Pi2l6NTCUp-xvsbSAaKuHtDN-z4rmPXemHSVZmSUlFprRxhUxb6KG-8lW6KaWOiFRxkfhzDH0mcYCckvttb3cupM-ZJK0bFfer1W-HrEzm3T0TJiXe6/s1600/grand+piano+1.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="328" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3hHn2HE1xy1NUfmyKVvnc7AX50Pi2l6NTCUp-xvsbSAaKuHtDN-z4rmPXemHSVZmSUlFprRxhUxb6KG-8lW6KaWOiFRxkfhzDH0mcYCckvttb3cupM-ZJK0bFfer1W-HrEzm3T0TJiXe6/s640/grand+piano+1.JPG" width="640" /></a></div>
<br />
<div style="background: #099BDD; border: solid #099BDD 3.0pt; mso-background-themecolor: text2; mso-border-themecolor: text2; mso-element: para-border-div; padding: 0cm 0cm 0cm 0cm;">
<h1 style="text-align: center;">
<span style="color: white; mso-ascii-font-family: Corbel; mso-hansi-font-family: Corbel; mso-no-proof: yes;">Huts egindako nota</span><o:p></o:p></h1>
</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU" style="line-height: 110%;"><span style="font-family: inherit;">Jendez
gainezka dagoen antzerki bat. Berriz ere hanka sartzeko beldurrez ihes egitear
dagoen pianista. Beldur eszenikoa. Mehatxu konstante bat. Nota bakar bat gaizki jotzen badu, bera eta emaztea hilko
ditu. Sekretu bat.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU" style="line-height: 110%;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU" style="line-height: 110%;"><span style="font-family: inherit;">Eugenio
Mirak zuzendutako <b>‘Grand Piano’ </b>pelikularen
trama dugu hori, sinplea. Egoera mehatxagarri horretatik abiatuta, gatazka hori
oinarri gisa hartuz; zuzendariak tentsioa nagusi den atmosfera bat eraikitzen
saiatzen da, baina nire ustez arrakasta gutxirekin. Horregatik, <b>‘Grand Piano’</b> pelikulak eskaintzen duen “intrigak” edo istorioak, ez nau gehiegi
konbentzitu.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU" style="line-height: 110%;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU" style="line-height: 110%;"><span style="font-family: inherit;">Pelikula
etxe handi eta zahar batean hasten da, objektu erraldoiez beteta dago, hautsez betetakoak,
“macguffinaren” aurkezpena da, gatazka pizteko aitzakiaren aurkezteko unea. Pianoa <b>Tom Selznick </b>(Elijah Wood) pianistaren
maisu izandakoarena da. Lehenengo eszena horrek <b>hasierako kredituen osagarri
da.</b> Pelikularen kredituak gustatu zaizkidala esan behar dut: pianoaren
xehetasun planoak, partehartzaileen izenak figura musikalekin “apainduta” ageri
dira; landutako kredituak dira eta nahiko esanguratsuak gainera.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU" style="line-height: 110%;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU" style="line-height: 110%;"><span style="font-family: inherit;"></span></span></div>
<a name='more'></a><br />
<div class="MsoNormal">
<b style="font-family: inherit;"><span lang="EU" style="line-height: 110%;">‘Grand Piano’ </span></b><span lang="EU" style="font-family: inherit; line-height: 110%;">pelikulan plano konposaketa nahiko onak ikus ditzakegu,
eta zatikatutako pantailaren erabilpen kuriosoa ere. Hala ere, <b>gehiegizko kamera mugimenduen </b>ondorioz,
mota honetako proiektu batetik espero dugun tentsioa islatzea baino, “zorabio”
sentsazio bat sortzen du zuzendariak. Hori dela eta, zuzendariak egindako
erabaki formalak pertsonaia protagonistaren istorioaren garapenarekin baino
pertsonaiaren<b> barne gatazkarekin </b>zerikusi gehiago dutela pentsatzen dut. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU" style="font-family: inherit; line-height: 110%;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkv9eot-N-hgrq831o6OpT67RzOeRturH-9tK62bqugbzmfucYfXmZDkqQp7cbuxUWvxsZYFkaLG-ipWJFh2KzeBamS3LWKyU0D5bIWRUnTyNj_FeIFccxITyk-m3UR26DFGhkj1YKxW_h/s1600/grand+piano+3.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="344" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkv9eot-N-hgrq831o6OpT67RzOeRturH-9tK62bqugbzmfucYfXmZDkqQp7cbuxUWvxsZYFkaLG-ipWJFh2KzeBamS3LWKyU0D5bIWRUnTyNj_FeIFccxITyk-m3UR26DFGhkj1YKxW_h/s640/grand+piano+3.JPG" width="640" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU" style="font-family: inherit; line-height: 110%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit; line-height: 110%;">Gatazkak ia
denbora errealean egiten du aurrera. Hasieratik aipatutako atmosfera
beldurgarri eta mehatxagarria sortzen saiatzen da zuzendaria; adibidez,
estatuei egindako lehen planoak erakutsiz. Pelikularen parte gehiena<b> espazio
berean</b> kokatzen da, kolore gorri, zuri eta beltza nagusi diren antzoki dotore
batean; baina ikusle gisa, ez naiz sortu nahi den tentsioarekin identifikatu. Pieza musikal berri bakoitzarekin, musikaren erritmoak gora
egiten du, baina lehen aipatu dudan bezala, suspenseak ez du ez gora ez behera
egiten. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit; line-height: 110%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU" style="line-height: 110%;"><span style="font-family: inherit;">Pelikula
baten promozioa egiterako orduan, “produktua” saltzerakoan, konparazioak kontu
handiz egin behar dira. <b>‘Grand Piano’ </b>pelikularen
trama kutsu “hitchcockianoa” duela esan dute askok, eta kasu honetan, definizio
horrek pelikularen kontra egiten duela pentsatzen dut. Badira suspensearen
maisuaren lana egindako hainbat ikusizko erreferentzia (‘Vertigo’, ‘Rear Window’…),
baina besterik ez.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU" style="line-height: 110%;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjc1QhEmct0i14QQcRgn77Q76uLne9HtAkSEruAjjcw0Lsarcn1bFX1UZhK7a5NgJg9A7GDzZEhiwyiX6dvOHxf3x1hFdGCEOpFeKtfODkSlC4SXVdVQAjsF5yJV7gZPIzFE9p7BN2C7ay4/s1600/grand+piano+2.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="334" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjc1QhEmct0i14QQcRgn77Q76uLne9HtAkSEruAjjcw0Lsarcn1bFX1UZhK7a5NgJg9A7GDzZEhiwyiX6dvOHxf3x1hFdGCEOpFeKtfODkSlC4SXVdVQAjsF5yJV7gZPIzFE9p7BN2C7ay4/s640/grand+piano+2.JPG" width="640" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU" style="line-height: 110%;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU" style="line-height: 110%;"><span style="font-family: inherit;">Orokorrean,
erraz ikus daitekeen pelikula dela iruditu zait, baina indarrik gabekoa.
Istorio bat ongi funtzionatzeko eta “barregarria” ez suertatzeko, funtsezkoa da
zuzendariak proposatzen digun jokoan guztiz sartzea; eta nire kasuan, istorioan
“sartzea” pentsatzen nuen baino denbora gehiago kostatu zait (pelikularen
erdiko partea interesgarriena da). <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU" style="line-height: 110%;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU" style="line-height: 110%;"><span style="font-family: inherit;">Zuzendariaren
lana nahiko ona iruditu zait, baita Elijah Wood aktorearena ere. <b>Gidoia da
pelikularen elementu ahulena</b>. Pelikularen protagonistak dioen bezala, nahiz
eta nota batean okertu, ikuslea ez da akats horretaz jabetzen. Beraz, gidoiak
dituen “tranpa” edo “akatsak” alde batera usten baditugu, <b>‘Grand Piano’ </b>entretenimendu interesgarria izan daiteke.</span></span></div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4542778324223356331.post-27876780276292210262013-10-28T15:31:00.004+01:002013-10-28T15:33:59.731+01:00'About time' (2013)<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7AWFbJJD_Sy_v7hyphenhyphentWbW9j8K6PsPWvi6fLbOb4TlxgZDbWvCnsackR1MCXgLuhVT4lWe062oWv2kBhy_c9e-whFahRabmj1LJ8ObShzH-EmlpFel0Ihic6iLrbZXJXR8-6WZXZT6ppKVK/s1600/about+time.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="396" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7AWFbJJD_Sy_v7hyphenhyphentWbW9j8K6PsPWvi6fLbOb4TlxgZDbWvCnsackR1MCXgLuhVT4lWe062oWv2kBhy_c9e-whFahRabmj1LJ8ObShzH-EmlpFel0Ihic6iLrbZXJXR8-6WZXZT6ppKVK/s640/about+time.JPG" width="640" /></a></div>
<div class="MsoTitle">
<br /></div>
<div style="background: #099BDD; border: solid #099BDD 3.0pt; mso-background-themecolor: text2; mso-border-themecolor: text2; mso-element: para-border-div; padding: 0cm 0cm 0cm 0cm;">
<h1 style="text-align: center;">
<span lang="EN-US" style="color: white; mso-ansi-language: EN-US; mso-ascii-font-family: Corbel; mso-hansi-font-family: Corbel; mso-no-proof: yes;">Tim Laken bizitza
bitxia</span><span lang="EN-US"><o:p></o:p></span></h1>
</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">Dena asmatuta dagoen genero bat baldin badago, hori komedia
erromantikoaren generoa da. Askotan istorioen amaiera aurreikus dezakegu,
horregatik zerbait ezberdina eskaintzea ez da batere erraza. Zaila da betiko “mutiko
batek neska bat ezagutzen du, maitemintzen dira eta betirako pozik bizi dira”
premisa jarraitzen duten istorioei beste bira bat ematea. Horregatik, <b>‘About time’ </b>bezalako proposamen
batekin topo egitean, egin dezakegun gauza onena istorioaren xarmagatik
harrapatzen uztea da, eta bai, ikusitakoarekin harritzea. Irribarre batekin
atera nintzen zinema aretotik, eta zentzazio horrek ez du parekorik.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><b><span lang="EU">Tim Lake </span></b><span lang="EU">(Domhanall
Gleeson) istorioaren protagonista eta narratzailea da. 21 urte bete dituenez,
aitak (Bill Nighy) sekretu garrantzitsu bat kontatuko dio: bere familiaren
gizonezko guztiek denboran bidaiatzeko gaitasuna dute. Tim sinesgaitz ageri da
jasotako informazioaren aurrean, baina probatzea erabakitzen du. Jarraitu
beharreko pausuak errazak dira: armairu batean sartu, eta berriro bizi nahi
duen une batean pentsatu. Hori bai, <b>mugak
</b>dituen dohaina da. Soilik iraganera bidaia dezake. </span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><span lang="EU"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><span lang="EU"></span></span></div>
<a name='more'></a><span style="font-family: inherit;">Oroitzapenak berpizteko
modu originala izateaz aparte, </span><b style="font-family: inherit;">zoriontasuna
lortzeko </b><span style="font-family: inherit;">egin behar diren aldaketak egiteko aukera izango du </span><b style="font-family: inherit;">Tim</b><span style="font-family: inherit;">ek. </span><span style="font-family: inherit;">Aitaren gomendioa jarraituz, </span><b style="font-family: inherit;">Tim</b><span style="font-family: inherit;">ek ez du bere dohaina aberastasun materiala lortzean erabiliko;
horrek soilik arazoak sortarazten dituelako. Ideia hori alde batera utzita, </span><b style="font-family: inherit;">Tim</b><span style="font-family: inherit;">en helburua argia izango da: bere
ametsetako neska aurkitzea eta konkistatzea.</span><br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg08rO6aDGiMq-ZuoffVBp2DcDp1Y4bVrLunxmxpr9pZRtQBCfnmbhphZRpHl_BImYfnz_jsxZ9lsUc6M2XaWWqUYFSeycuJnOxLJRGWXFbgvfNVPVOTg0Xc6JmM83Uw9fIwNvqhk2vGMB5/s1600/about+time+1.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="350" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg08rO6aDGiMq-ZuoffVBp2DcDp1Y4bVrLunxmxpr9pZRtQBCfnmbhphZRpHl_BImYfnz_jsxZ9lsUc6M2XaWWqUYFSeycuJnOxLJRGWXFbgvfNVPVOTg0Xc6JmM83Uw9fIwNvqhk2vGMB5/s640/about+time+1.JPG" width="640" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><b><span lang="EU">‘About
time’ </span></b><span lang="EU">xarma berezia duen pelikula da. Drama apur bat duen
komedia. <b>Tim </b>zorioneko mutila da,
zorionekoen artean zorionekoena. Baliteke mutila pixka bat traketsa izatea,
edota gauzak lehenengoan ez lortzea, baina berak abantailarekin jokatuko du. <b>Mary</b>rekin (Rachel McAdams) guztiz ilun
dagoen jatetxe batean topo egingo du (“maitasuna itsua da”). Bien arteko
erakarpena bat-batekoa da, eta “tonteo” hori beti egongo da pelikulan presente.
Iluntasunean hasten den hori, iluntasunean amaituko da. Adiskide bat
laguntzeagatik egindako bidaietako baten ondorioz <b>Mary </b>bere bizitzatik desagertuko da. Esan ohi den bezala, zerbait
lortu nahi duen horrek, borrokatu beharko du; eta horrela egingo du pelikularen
protagonistak. <b>Tim</b> bigarren,
hirugarren, laugarren… nahibeste aukera izango ditu zuzena den hori egiteko eta
Maryren arreta deitzeko. Pelikularen abestietako bat dioen bezala: <b>“I don’t get many things right the first
time. In fact, I am told that a lot”. <o:p></o:p></b></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;"><span lang="EU"><b><br /></b></span></span></div>
</div>
<div style="text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="150" src="//www.youtube.com/embed/_latgzoqoSE" width="650"></iframe>
</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><span lang="EU"><b><br /></b></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;">Zorionez, pelikula ez da ohiko komedia erromantiko bat,
espero duzun baino zerbait gehiago eskaintzen duelako. </span><b style="font-family: inherit;">‘About time’ </b><span style="font-family: inherit;">pelikulan maitasuna, familia, denboraren igarotzea eta
zoriontasunaren topaketa bezalako gaiak topa ditzakegu. Horregatik, </span><b style="font-family: inherit;">Tim</b><span style="font-family: inherit;">ek ez du bere dohaina soilik </span><b style="font-family: inherit;">Mary </b><span style="font-family: inherit;">konkistatzeko erabiliko; baita
inguruan dituen horiek ere laguntzeko erabiliko du. Noski, gauzak beti ongi
ateratzea ezinezkoa dela onartu beharko du; baita erabaki gogorrak hartu
beharko ditu noizbait. Iraganean egindako aldaketa batek etorkizunean ondorioak
izan ditzake. Hori dela eta, bere “boterea” maneiatzen ikasi beharko du.</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">Zentsu horretan, zuzendariak aita-seme harreman polit bat
erakusten digu. Harreman hori partekatutako oroitzapen batekin amaitzen da. Une
aproposenean emandako erloju bat (noiz ematen dion ez dugu ikusten, baina bai
Tim erlojua ipintzen). Objektu eta keinu hori denboraren igarotzearen
ideiarekin lotuta dago. Iragana beti egongo da hor, baina ezin daiteke gure
ibilbidearen oztopo bihurtu.<o:p></o:p></span></span><br />
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgelpuH39vyAxQcT2-M3vKtmgRse8Hfg0smbyXTSKzd_AYg_WttsMple9hCfQM76OkvUpRrd4jTnGtQGCkWW9D-c-RtHnrWmCJHlzNrRiU2miG4t5gaUSXU371xh1Dlqtdc5Yr-yPe36kKK/s1600/about+time+3.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="359" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgelpuH39vyAxQcT2-M3vKtmgRse8Hfg0smbyXTSKzd_AYg_WttsMple9hCfQM76OkvUpRrd4jTnGtQGCkWW9D-c-RtHnrWmCJHlzNrRiU2miG4t5gaUSXU371xh1Dlqtdc5Yr-yPe36kKK/s640/about+time+3.JPG" width="640" /></a></div>
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">Pelikularen argazkia, aktoreen xarma eta kimika, istorio
atsegina da, orokorrean. Baliteke pelikularen mezua behin baino gehiagotan
entzunda izatea, baina proposamen desberdin bat dugu hau. Amélie pelikularen
poster bat logelan eskegita, denboraren igarotzea errutinaren bidez erakustea
(metro geltokian), Londreseko kaleetatik ‘The Apartment’ bezalako lasterketa
bat ikustea; Richard Curtisen “zigilua” daraman ezkontza eszena bat… Horiek
dira gustatu zaizkidan gauzetako batzuk. <o:p></o:p></span></span><br />
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">Bestetik, Richard Curtisek abestiak hautatzerako orduan
duen gustu ona aipatu beharra dago. Abesti nahiko ezagunak dira pelikulan ageri
diren gehienak, genero eta garai guztietakoak. Abesti bakoitzak unearekin bat
egiten du, letrak badirudi pertsonaientzat espreski idatzita daudela.
Pertsonaiaren edota eszenaren osagarri dira, eta hala izan behar du beti.<o:p></o:p></span></span><br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="150" src="//www.youtube.com/embed/_tyzDmq8UeY" width="650"></iframe> </div>
<br />
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">Richard Curtis komedia bitalista honen gidoilari eta
zuzendaria da. ‘</span><b style="font-family: inherit;">Notting Hill’ </b><span style="font-family: inherit;">eta ‘</span><b style="font-family: inherit;">Four weddings and a funeral’ </b><span style="font-family: inherit;">pelikularen
gidoilaria da, eta </span><b style="font-family: inherit;">‘The boat that rocked’
</b><span style="font-family: inherit;">eta </span><b style="font-family: inherit;">‘Love actually’ </b><span style="font-family: inherit;">pelikulen
zuzendari, besteak beste. Pelikula guztiek komunean dituzten elementuen artean:
pertsonaia traketsak, ikuslearen memorian txertatuta geratzen diren eszena pare
bat, soinu banda bikainak… Bere pelikulen amaiera aurreikus dezakegu?
Seguruenik bai. Xarma duten komediak dira? Dudarik gabe. </span><b style="font-family: inherit;">‘About time’ </b><span style="font-family: inherit;">zoriontasuna gauza txikietan dagoela defendatzen du, minutu
oro aprobetxatuz. Nahiz eta denboran bidaiatzeko abilezia izan, denboraren
igarotzearen aurrean ez dago zer egiterik. Gomendagarria. </span></span></div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4542778324223356331.post-44098302074684856252013-10-24T18:49:00.002+02:002013-10-24T18:49:34.378+02:00'Las brujas de Zugarramurdi' (2013)<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1E0EUou_h8ER_qie0xVZJqYLhOoZdPO5qvJ66si5JLHAAubmP5i146ydIFJBknQrDJjlb7sN_71n2qRNQ2Ww3RBI9jAtHM_ZX7OIo8XDbdJsUS8YLNLc9KeqyRhcRMeYaoZoewXTFwV7q/s1600/las+brujas+de+zugarramurdi+1.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="330" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1E0EUou_h8ER_qie0xVZJqYLhOoZdPO5qvJ66si5JLHAAubmP5i146ydIFJBknQrDJjlb7sN_71n2qRNQ2Ww3RBI9jAtHM_ZX7OIo8XDbdJsUS8YLNLc9KeqyRhcRMeYaoZoewXTFwV7q/s640/las+brujas+de+zugarramurdi+1.JPG" width="640" /></a></div>
<br />
<div style="background: #099BDD; border: solid #099BDD 3.0pt; mso-background-themecolor: text2; mso-border-themecolor: text2; mso-element: para-border-div; padding: 0cm 0cm 0cm 0cm;">
<h1 style="text-align: center;">
<span lang="EU" style="color: white; mso-ansi-language: EU; mso-ascii-font-family: Corbel; mso-hansi-font-family: Corbel; mso-no-proof: yes;">Zoramenezko akelarrea</span></h1>
</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">Apurtutako promesak, gizonekiko ezinikusia, emakumeekiko
gorrotoa, lapurretak, amodio apur bat, beldurra eta zoramena.. Horiek dira Alex
de la Iglesia bilbotarraren azken pelikulak eskaintzen dizkigun zenbait
elementu. Zuzendariak Zugarramurdiraino eramaten gaitu, denok ezagutzen dugun
inguru magiko eta ilun horretaraino. Bertan, gose diren sorgin batzuk bizi omen
dira.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">Josek (Hugo Silva) eta Tonyk (Mario Casas) urrea erosten
den denda horietako bat lapurtzea erabakitzen dutenean hasten da. Jose
bananduta dago, eta semeari ahalik eta bizitza erosoena eskaini nahi dio, baina
ez du dirurik. Antzeko zerbait gertatzen zaio Tonyri. Tonyk ez du semerik baina
langabezian dago, neskalagunaren itzalpean bizi da, beldur dio. Nahiko
traketsak direnez, ez dute hasieran zuten plana guztiz jarraituko, hori dela
eta, presaka ihes egin beharko dute. Taxi batean igota, Josek, horren semeak,
Tonyk eta Badajozera joan nahi zuen ezusteko bidaiari batek Frantziarako bidea
hartuko dute. Baina bidean ez dira bakarrik egongo, Joseren emazte ohia
(Macarena Gómez) eta polizia segika dutelako. Iheslariak Zugarramurdiraino
ailegatuko dira. Esperientzia ahaztezina biziko dute berton. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"></span></span></div>
<a name='more'></a><br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><b><span lang="EU">‘Las
brujas de Zugarramurdi’ </span></b><span lang="EU">ipuin maltzur bat da. Pelikula entretenigarria iruditu
zait, interesgarria, baina garapenean irregularra. Pelikularen lehenengo erdiak
erritmoa du, pertsonaiak interesa pizten dute, Dena azkar gertatzen da, baina
ikusitakoarekin ongi pasatzen dugu. Bigarren erdiak, kontran, astunagoa iruditu
zait (nahiz eta zenbait une bikain eduki).<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><span lang="EU"><br /></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjSfB-QQisxlrhNfTJgfPOPW1cgESlh57K9f5Cw-UEHiSVX3uUMQg74vyx0s61XrbzErtTEWfFKVv15SOtEAmxbDMwX87Xag3LgjNQXuplUKeJy2FZ9wGz_XED2-ZCIdLwtQ9MgvkBDIr2n/s1600/brujas+de+zugarramurdi.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="268" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjSfB-QQisxlrhNfTJgfPOPW1cgESlh57K9f5Cw-UEHiSVX3uUMQg74vyx0s61XrbzErtTEWfFKVv15SOtEAmxbDMwX87Xag3LgjNQXuplUKeJy2FZ9wGz_XED2-ZCIdLwtQ9MgvkBDIr2n/s640/brujas+de+zugarramurdi.JPG" width="640" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><span lang="EU"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">Sorginak ageri direnean, orduan hasten da benetako zoramena.
Gizonak gorroto dituzten emakumeak dira, Eva “tentagarria” salbu (Carolina Bang),
oraindik maitasunean sinesten duen bakarra da bera. Sorginen artean, Graxiana
da aipagarriena (Carmen Maura). Sorginek, azkenik, “ama gorena” berpizteko
behar duten “hautatuarekin” topo egin dutela pentsatzen dute.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">Akelarre bat prestatzen hasiko dira zeremoniarekin
hasteko, eta hori da nire ustez huts egiten duen atala, erritmoak behera egiten
du, gag komikoak luzeegiak dira, baita borrokak ere, istorioak ez du aurrera
egiten. Badira luzeegiak egin zaizkidan zenbait eszena (zenbat denbora ematen
du Carmen Maura sabaitik paseatzen?). Beraz, badira ongi funtzionatzen duten
uneak, eta grazia gutxi duten beste zenbait.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">Mario Casasek, Hugo Silvak eta Javier Ordoñezek osatutako
hirukote protagonista, konbentzitu egin nahi, nire sorpresarako.
Dibertigarriak, traketsak, ikaratuak… Egiten duten lana ez dago gaizki.
Kameoekin, gauza bera, konkretuki Carlos Areces eta Santiago Seguraren kasuan, “plano
lapurrak’ dira. Beste muturrean, Pepón Nieto eta Secun de la Rosak osatutako
bikotea dugu, hauen trama ez nau gehiegi gustatu, erraz aurreikus daiteke eta
nahiko estereotipatuta dago. Gargantuaren ideia gustatu egin zait, elementu
klabea istorioaren garapenari begira, ongi lotutakoa (txikitan beldur nien). <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">Lehenago komentatu dut, bigarren atala ahulena iruditu
zait, baina atal horretan, klimaxean, bada une zirraragarri bat: Mikel Laboaren
“Baga biga higa” entzuten den unea. Akelarrearen hasiera. Itzela.</span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="//www.youtube.com/embed/9JyNfyriAk0" width="650"></iframe>
</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;">Besterik gabe, </span><b style="font-family: inherit;">‘Las
brujas de Zugarramurdi’ </b><span style="font-family: inherit;">pelikula entretenigarria da, baina irregularra.
Ongi pasatzeko, nahikoa. Une komiko onak ditu, baina baita klitxez betetako
beste zenbait. Amaiera ez nau konbentzitu, sinpleegia.</span></div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4542778324223356331.post-15024128208515994372013-10-22T16:22:00.005+02:002013-10-22T16:22:57.231+02:00'Happythankyoumoreplease' (2010)<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzwJZp8AgTCmXSz4JKYlgaslCLC0IvqzsmKZF3DBojI0pJePJiuzQieJ2xMrLsPMKBJpoj2dtAsJ89e57nrS5AJLUHf6MXwHTIzjpe33RgAe2yDOjx6EhbzCus2vf8ssfWkyRC7Sm3lAqx/s1600/happythankyoumoreplease+1.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzwJZp8AgTCmXSz4JKYlgaslCLC0IvqzsmKZF3DBojI0pJePJiuzQieJ2xMrLsPMKBJpoj2dtAsJ89e57nrS5AJLUHf6MXwHTIzjpe33RgAe2yDOjx6EhbzCus2vf8ssfWkyRC7Sm3lAqx/s640/happythankyoumoreplease+1.JPG" width="640" /></a></div>
<br />
<div style="background: #099BDD; border: solid #099BDD 3.0pt; mso-background-themecolor: text2; mso-border-themecolor: text2; mso-element: para-border-div; padding: 0cm 0cm 0cm 0cm;">
<h1 style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;"><span lang="EU" style="color: white; mso-ansi-language: EU; mso-ascii-font-family: Corbel; mso-hansi-font-family: Corbel; mso-no-proof: yes;">Ez gara perfektuak</span><span lang="EU"><o:p></o:p></span></span></h1>
</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><b><span lang="EU">‘Happythankyoumoreplease’ </span></b><span lang="EU">Josh Radnor aktoreak
zuzendutako lehen pelikula da. Izenburu bitxia, ezta? <b>Josh Radnor </b>Ted Mosbyren pertsonaiagatik ezaguna da batez ere (‘How
I met your mother’). Kasu honetan pertsonaia hori alde batera uzten saiatzen
da, nahiz eta zaila izan. <b>‘Happythankyoumoreplease’</b>
pelikula nahiko sinplea da, atsegina. Hiru istorio gurutzatzen dira, batzuk
besteak baino interesgarriagoak. Modu apur bat behartuan gurutzatuko dira euren
istorioak, baina beno. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><span lang="EU"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">Radnor pelikularen protagonista da. <b>Sam
Wexler</b> da bere pertsonaia. Eleberri bat publikatu nahi duen idazlea da,
baina momentuz berak idatzitako istorioek ez dute editorialen interesa pizten.
Jasotzen duen kritika zorrotzena bere eleberriaren pertsonaiekin zerikusia du.
Dirudienez, Wexlerrek idatzitako pertsonaiak ez daude ongi garatuta eta
definituta; hau da, irakurlea pertsonaien alde ala kontra egon behar da?<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"></span></span></div>
<a name='more'></a><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgapPrti8vngWmtMTOYQ_viZSbR3jONWl0JXf9pRcZAbmiqOA6Yh0s2WElPMEq2VLBFcgUjyi-fL53mIH4tq54ap5sbxrvsiJCky5H1_GkPlyfMff-9I7z6QJnazFnOMNzmi7Hbltk20aey/s1600/happythankyoumoreplease.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="384" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgapPrti8vngWmtMTOYQ_viZSbR3jONWl0JXf9pRcZAbmiqOA6Yh0s2WElPMEq2VLBFcgUjyi-fL53mIH4tq54ap5sbxrvsiJCky5H1_GkPlyfMff-9I7z6QJnazFnOMNzmi7Hbltk20aey/s640/happythankyoumoreplease.JPG" width="640" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">Antzeko zerbait gertatzen da pelikularen pertsonaiekin: galduta daude,
dudatsuak dira eta etorkizunak kezkatzen die. Batere errazak ez diren erabakiak
hartu behar dituzte, eta erabaki horiek eztabaidagarriak izango dira
zenbaitetan. Bidean sakrifizioak egin behar dituzte, esker onekoak izaten
ikasi, beldurrak gainditu, arriskatu… eta guzti horren gainetik, <b>perfektuak ez direla onartu beharko dute. <o:p></o:p></b></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"><b><br /></b></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><b><span lang="EU">Sam Wexler</span></b><span lang="EU">rek inspirazioa
galdu du. Egun batean, metroan galdu den ume batekin topo egingo du. Umea
poliziarengana eraman ordez, zaintzea erabakiko du, etxera eramango du. Umeak
ongi marrazten duela ikusiko du, potentzial handiko artista da. Baina, <b>zuzen jokatzen ari da? </b>Idazleak badaki
modu berekoian jokatzen dagoela, hau da, bere istorioa aurkitu egin duela uste
du, eta ez dago hori “askatzeko” prest. Arlo sentimentalari dagokionez, maldan
behera dabil, frenorik gabe. Wexlerrek <b>Mississippi
</b>(Kate Mara) ezagutuko du, bere bizitzari baikortasuna gaineratuko dion
emakumea. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><span lang="EU"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">Bestetik <b>Annie </b>dugu (Malin
Akerman), Samen lagun minena eta konfidente nagusia. Anniek alopezia du, baina
bizitzaren aurrean jarrera baikorra du: arropa koloretsuak janzten ditu eta
sendo ageri da jendearen aurrera. Baina gero, apur bat hipokrita dela
pentsatzen dut. Hau da, Anniek amodioari dagokionez jendearen itxura fisikoa
bigarren mailako elementua dela defendatzen du; baina gero berak
mutil-katxarroetan fijatzen den lehena da. Begiak itxita dituen eszena batean
entzundako hitz goxo batzuei esker, bere akatsaz jabetuko da.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">Azkenik, eta amaitzeko, erabaki garrantzitsu bat hartu behar duen
bikotekide bat dugu: <b>Charlie </b>eta <b>Mary Catherine. </b>Bikotekideak hainbeste
miresten duten New Yorken geratzea ala Los Angelesera lan arrazoiengatik joatea
erabaki beharko dute. Bikote ederra osatzen dute, baina euren atala pelikularen
atal estereotipatuena da. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span lang="EU"><span style="font-family: inherit;">Protagonistek hogeita hamar urte inguru dituzte eta konpromisoari beldur
diote. Euren bizitza arrunta bizitzen dute New York magiko, zoragarri eta
zinematografikoan. Josh Radnorek zuzendutako lehen pelikula lan interesgarria
da, sinplea, baikorra, baina irregularra. <b>‘Happythankyoumore’
</b>pelikulak proposatzen duen istorioan sartzea erraza da, edota pertsonaiekin
noizbait identifikatuta sentitzea. Pelikula atsegina. </span><span style="font-family: MV Boli;"><o:p></o:p></span></span></div>
Unknownnoreply@blogger.com0