(!) Oscar sariak 2013: 5 izendapen lortu ditu 'Skyfall' pelikulak: Argazkigintza onena, Soinu banda onena, Abesti onena, Soinu onena eta Soinu efektu onenak.
Erlazionatutako edukia: Azpitituluak euskaraz
Ondorengo kritikak spoilerrak izan ditzake
James Bonden pelikulek 50 urte betetzen dituzte aurten,
eta urteurrena ospatzeko, Ian Flemingek idatzitako istorioetan oinarritutako
espioiaren inguruko pelikula berria estreinatu dute: Skyfall. Bond agentearen hogeita hirugarren pelikula zuzentzeko
ardura Sam Mendesek hartu du. Protagonista Daniel Craig aktore ingelesa dugu berriro
ere (James Bond agentea gorpuzten duen hirugarren pelikula da hau).
Skyfall
pelikulan zauritutako heroiaren definizio berriarekin topo egiten dugu,
Christopher Nolanek zuzendutako Batmanen trilogiaren influentzia agerian utziz. ‘Skyfall’en
James Bond, eraldatu eta berpiztu batekin topo egiten dugu. 'Skyfall' espioiari buruzko pelikulen artean zirraragarrienetako bat da, baita
hunkigarrienetako bat ere. ‘Bond, James Bond’ jaunaren arerio nagusiena bera izango da.
Ondo zuzendutako pelikula da, aktoreen lana ona da eta generoaren zaleentzat
gomendagarria da oso.
Skyfallek
planteatzen duen istorioa aurreko ataletan ikusitakoak baino ilun eta
gizatiarragoa dela esan daiteke. Bonden iragana eta jatorriaren berri dugu
oraingoan. Bestetik, M (Judi Dench) MI6ren kontrola galtzeko zorian egongo da. Skyfallen M eta Bonden arteko
maitasun-gorroto erlazioa hobeto ulertuko dugu.
Bulldog
ingelesa
Nolabait, bere izaera berriro eraiki beharko du James Bondek. Skyfalleko Bondek zalantzak ditu,
fokatu gabe dago, distortsionatuta ikusten dugu hasieran, estralurtar bat
bailitzan. Ez-ohiko James Bond batekin topo egiten dugu. Oraingoan, erabakiak
hartzerako orduan maila emozionalean duen inplikazioa edozeren gainetik egongo
da, hau da, inplikazio emozionalak emango dizkio aurrera egiteko behar dituen
indarrak, min fisikoa alde batera utziz. Bond bulldog ingeles bat da, azkarra
da, baina burugogorra ere. Gutxitan egiten die aginduei kasu, baina nahi duen
horren eta horiengatik borrokatuko du. Kasu honetan, bere noizbehinkako “maitasun-abenturak”
bigarren maila batean geratzen dira.
Arerioa,
etxean
Harrapatzeko gaizkile zailena, egingo dituzun ekintza
guztiak aurreikusteko gai den hori da, “Jainkoa” izatera jokatzen duena eta
gizartearen hariak maneiatzen dituena, “klik” bakar batekin kaosa inposatzeko
kapazitatea eta baliabideak dituena: hori da Silva (Javier Bardem). MI6
zerbitzuaren agente ohia. Silva M-ek traizionatu zuela pentsatzen du. MI6aren
sekretu eta bekatu guztiak ezagutzen ditu Silvak. Mendekua bilatzen du, MI6ko
saguak desagerrarazi nahi ditu eta bere zerrendaren lehen postuan M dago. Bilau
bikaina da, The Jokerren zoramen eta urduritasuna Hannibal Lecterren
zehaztasun eta inteligentziarekin nahastuta. Javier Bardem, bikain.
Pelikulan errealitatea gero eta ilunagoa
dela dio M-ek, eta hala da Skyfall. Borrokak
argi eta itzalen artean kokatzen dira (Shanghain kokatzen dena hipnotikoa
iruditu zait). Iluntasun horren ondorioz, Bond galtzen dugu, hau da, ez dakigu
bera den kolpea eman ala kolpea jasotzen duena, bere identitatea oraindik "galduta" dagoelako.
Skyfall
pelikula gustatu zait, baliteke ‘Casino Royale’ baino gutxiago, baina
‘Quantum of Solace’ baino askoz gehiago. Daniel Craig Bonden rolean ikusi nuen
lehen aldian konbentzitu ninduen. Craigen Bond dotorea, ausarta, serioa,
burugogorra, jatorra eta zenbaitetan sentimentala da. Osoa. Sean Connery beti
izango da erreferentea, baina nire ustez, Craig horren segidan doa.
Hasierako
kredituak eta Adele
Burura etortzen zaizkit Bonden azken pelikulen hasierako
kredituak eta benetan bikainak direla pentsatzen dut. Oraingoan berdin gertatzen
da, hasierako kredituak Adelek idatzitako eta abestutako abestiarekin
lagunduta, miresgarriak dira. Pelikularen zenbait nondik norako
aurreikusten dizkigute kredituek, eta estetika eta muntaia oso eraginkorra dela pentsatzen dut.
No hay comentarios:
Publicar un comentario