'The Impossible' (2012) - Biziraupena

(!) Oscar sariak 2013: Izendapen bat lortu du 'The Impossible' pelikulak: Emakumezko aktore onena (Naomi Watts)

Pelikula estreinatu zutenean sare sozial nagusietan tendentzia bihurtu zen; egunero pelikularen kritika onak irakurtzeko aukera genuen Twitterren, publikoaren iritziak, publikoaren zorabioak, pelikula hasi eta ordu erdira zine-aretoa utzi zuen jendearen iruzkinak…

Kritikaren eta publikoaren harrera ona ikusi ondoren, pelikula itzela izateko aukera handiak zirela pentsatu nuen, eta hori, beti arazo bat izan ohi da. ‘The Impossible’k izan duen marketin kanpaina itzela izan da, eta ekoizle askok desiratzen duten gauza bat lortu du pelikulak: ahoz ahozko publizitatea.

Ez da horrenbesterako

Juan Antonio Bayonak zuzendutako pelikula hondamendi eta biziraupen istorio ona da, kalitatezko produkzio handia. Kontrolaezina den naturak ikusleak beldurtzen ditu. Benetako gertaeretan oinarritutako istorioa da, hori dela eta, ikuslearen inplikazioa ez da berdina izango istorioaren amaiera ezagutzen badu (pelikulak eraginkortasuna gal dezake benetako istorioa ezagutuz gero).

Maria eta Henry, hiru semeekin batera, Tailandiara joan dira Gabonak igarotzera. Hotel dotore batean daude, lasai;  tsunami batek dena suntsitzen duen arte. Familia bi taldeetan banatuko da. Batetik, Maria eta Lucas ditugu, bestetik Henry eta bi seme txikiak. Hondamendi horretatik bizirik ateratzeko borrokatu egingo du familiak. Familia protagonistak bizitzen ari den agonia sentituko du ikusleak.

Hasierako partean, Bayonak era txukunean erabiltzen ditu suspense elementuak. Itsasoa da arerioa, eta pelikulan zehar ideia hori indartu egiten du soinu eta isiluneen bitartez.

Pelikula desatsegina, agonikoa, hunkigarria… Pertsonaiak elkar ikusi gabe gurutzatzen direnean sortzen den tentsioa ikaragarria da. Beldurra era desberdinean sentituko du pertsonai bakoitzak. Hala ere, ez nago oso ziur zergatik, pelikulan, nire iritziz, zerbaitek huts egiten du.

Hunkitu nau, bai, baina badira pelikula asko “tramankulu” gutxiagorekin gehiago hunkitu nautena. Soinu banda une askotan soberan dagoela uste dut, hau da, egoera nahiko tragikoa da eta horri biolinak gehitzea gehiegizkoa iruditu zait. Soinu bandak ez dio pelikularen sinesgarritasunari mesede egiten.

Aktorei dagokienez, Tom Holland gaztea pelikularen jaun ta jabea dela esan behar dut. Hollanden pertsonaiak, Lucas, garapen handiena duena da, gertakizunak direla eta, bat-batean heldu bihurtzen da. Gainera, determinazio gehien duen pertsonaia dela uste dut. Ausartena. Pelikularen protagonista.

Esan bezala, pelikula ona da teknikoki, baina  zerbait gehiago espero nuen.