Bederatzi urte luze igaro dira ‘The Lord of The Rings: The Return of the King’ estreinatu zutenetik, eta orain ‘The Hobbit’ pelikularen eskutik J.R.R. Tolkienen unibertsora bueltatzeko unea heldu da. Peter Jacksonek zuzendutako The Lord of The Rings trilogia benetan bikaina dela pentsatzen dut, beraz gogo handiak nituen ‘The Hobbit’ liburuaren moldaketa zinematografikoa ikusteko. Moldaketak hiru atal izango ditu, gehiegi nire ustez, baina beno. Ongi etorriak izan daitezela hiru pelikulak!
Bilbo Baggins lasai
eta eroso bizi da bere etxe dotorean, espero ez duen bisita batek bere errutina
hankaz gora jartzen duen arte. Ia konturatu gabe, Bilbo bizitzan izandako
abentura eta bidaia zirraragarrienaren parte bilakatuko da. Gandalf, Thorin eta beste hamabi nanoekin batera
(Dori, Nori, Ori, Gloin, Kili, Fili, Bofur, Bifun, Balin, Dwalin, Bombur) Bilbo “misio” berezi baten parte bihurtuko da: Erebor berreskuratu beharko dute. Smaug
dragoiak Erebor bereganatu zuen eta bertan bizi ziren nanoak bertatik bota
zituen. Orain, Thorinek, tokiaren lider eta oinordeko bezala, legitimoki berea
dena berreskuratzeko ordua dela erabaki du.
Lehenengo entrega
honek helburu bat du: pertsonaia nagusiak aurkeztea eta bidaiaren helburua zein
den azaltzea. Detailez betetako pelikula dela uste dut, nire interesa erraz
irabazi du istorioak, agian Tolkienen mundura bueltatzeko gogoak nituelako. The
Lord of The Rings trilogiarekin konparatzeak ez du merezi, berez, The Hobbiten estiloa
edo tonua berbera ez delako. Oraingoan istorioaren oinarria ipuinetik hurbilago
dago, eta umore kutsua nabarmenagoa da.
Pelikularen
hasieran Thorin pertsonaiaren istorioa azaltzen digute, Erebor zergatik galdu
zuen konkretuki. Une horren formak hala ere zorabiatu egin nau kamera mugimenduak
arinegi doazelako eta erakusten dizkiguten eremu eta paisaia berriak ongi ikusi
ezin daitezkeelako. Horren harira,
pelikulan badira zenbait une non Peter Jacksonek presa duela dirudien, eta
beste batzuk aldiz, motelegiak direnak. Hori dela eta, pelikularen erritmoa
irregularra iruditu zait. Hala eta guztiz ere, horrek ez du nire interesa
galaraztea eragin inoiz.
Gandalf, Bilbo,
Thorin eta gainontzekoek orkoen, trollen eta huargoen aurka gogotsu borrokatuko
dute. Rivendelen, elfoen babestokian, laguntza bilatuko dute (tokiak Bilbo
txundituko du). Horretaz aparte, nano eta elfoen arteko tirabiren zergatia zein
den ezagutuko dugu, Gollumekin asmakizunetara jolastuko du Bilbok, eta azken
horrek “eraztun bakarra” nola eskuratzen duen ikusiko dugu. Nostalgiaz betetako
emozio desberdinak.
48fps-k salbu,
forman edo estiloan ez ditu berrikuntza gehiegi egiten Peter Jacksonek.
Zeelanda Berriko paraje ederrak ez naute aurrekotan bezain beste liluratu. Izan
ere, behin baino gehiagotan ikusitako zerbait ikusten ari zarela pentsatu
dudalako. Esan bezala, nahiz eta konparatzeak zentsu handirik ez
izan, narrazioaren tonuan dago diferentzia nagusiena, umore kutsuan.
Pertsonaiei drama apur bat gaineratzeak istorioari mesede egin dio.
Badira bereziki
gustatu zaizkidan zenbait elementu, “harrapatu” nautenak. Adibidez, Galadriel
eta Gandalfen arteko keinu bat, Frodoren presentzia, Bilboren komikotasuna
(Martin Freeman bikain), Thorinen seriotasuna eta nanoen umorea, eta inoiz
baino ikaratuago dagoen Gollum berriro ikustea.
Bilbo abenturaren
hasieran “pasiboa” da, Thorin eta besteekin bat egiten du baina oraindik ez du
oso ondo ulertzen zein den bete behar duen papera. Istorioak aurrera egin
ahala, Bilbok bere burua babesten ikasiko du eta Gandalfek eman dion aholkuari
kasu egingo dio: pertsona ausartena ez da gizon gehien hiltzen dituen hori,
baizik eta barkatzen dakien hori. Bide luze baten lehenengo pausuak ematen
ditugu ‘The Hobbit’ pelikularekin.
Orokorrean, ‘The
Hobbit’ filma oso entretenigarria iruditu zait, pertsonai berri
interesgarriekin eta faltan botatzen genituen beste batzuekin. Pelikulak estilo
propio bat definitzen saiatzen da. Gomendagarria.
2013ko abenduan bigarren
atala estreinatuko dute, ‘The Hobbit: The desolation of Smaug’, eta 2014ko uztailan trilogiaren
azkena: ‘The Hobbit: There and Back Again’. Gogotsu itxaron beharko.
No hay comentarios:
Publicar un comentario