'Big Fish' (2003) - Edward Bloomen bizitza

Baliteke, ‘Big Fish’ Tim Burtonek zuzendutako azken pelikulen artean gehien gustatu zaidana izatea, benetan hunkitu nauen bakarra (eta 2003koa da!!).  Esan beharra dago: azken urteotan nahiko irregularra izan da zuzendariaren filmografia. ‘Big Fish’en istorio eder batekin topo egiten dugu, narrazio magikoa, pertsonai atseginak, maitasuna, drama… Pelikularen gakoa errealitatea eta fikzioaren arteko muga etengabe zeharkatzean dago. Gainera, istoriotxoak eta narratzaileak nahastuta, narrazioaren artea aldarrikatzen du Burtonek pelikula eder honekin.

‘Big Fish’ pelikula Burtonen estetikaren ikusizko elementu identifikagarri batetik urruntzen da apurtxo bat: iluntasuna. Baina, ez guztiz. ‘Big Fish’ argiz, bizitzaz, maitasunaz, oro har, magiaz betetako pelikula da. Kontran, pelikularen gaia ilunagoa da: Edward Bloomen helburuetako bat heriotzarekin lotuta dagoelako (hilezkortasuna).

Indibiduo batek bizitzan zehar egiten dituen ekintzengatik gogoratua izango bada… Zergatik ez “errealitate” arrunt hori apaindu eta liluragarria bihurtu? Esan bezala, pelikularen oinarrietako bat fikzioa eta errealitatearen arteko nahasketa da. Alde batetik errealitatetik fikziora dotoretasun handiz jauzi egiten du Edward Bloomek. Ikusle bezala hoberena Bloomek narratzen digun istorioan sinestea da, bere jokoan parte hartzea. Errealitatean, heriotza da Edward Bloomek kontrolatu ezin dezakeen elementu bakarra, hori dela eta, fikzioan bere “salbazioa” aurkituko du, hilezkorra bihurtuko da. Horretarako, bere semeak bere narrazioa sinestea, jokoan parte hartzea, lortu behar du. Modu horretan, Edward Bloomen bizitzaren kondaira belaunaldiz belaunaldi transmititzeko. Gainera, munduan berarentzat toki bat dagoela sentitu nahi du Bloomek, nahiz eta toki hori narrazio baten barruan egon (pelikulan zehar alboan dituen horiei munduan duten tokia aurkitzen laguntzen die Bloomek).

Edward Bloomen filosofia, norbanakoak sinesten duen hori lortzeko esperantza inoiz ez galtzean datza. Bloom bere patua onartu nahi ez duen pertsonai bakarra da. Narrazio zinematografikoa oro har nahiko arrunta da, flashback egitura ez lineala du pelikulak, geldoa, dotorea, koloretsua eta aldi berean tristea. ‘Big Fish’ bizitzari buruz egiten duen pelikula da, baina baita heriotzaz eta errealizazio sentimenduaren inguruan hitz egiten du pelikulak.  Borobila da.

“Ibai bateko arrain handiena, arrantzatzen uzten ez den hori da”. Edward Bloomen anbizioa definitzen du esaldi horrek. Edward ez da inoiz aldatuko, beti kontatuko ditu bere istorioak, bere errealitatearen bertsioa.  Urteak igaroko dira, gero eta pertsona gehiagok ezagutzen dute bere bizitzaren bertsioa, Bloomen “mitoa” gero eta handiagoa da. Bloomek sortutako fikzioa errealitateak suntsi ezin dezakeen “errealitatea” bihurtu da. Edward Bloom da arrantzatzen utziko ez den arrain hori (etengabe ura edaten dago, bizitzaren amaierak itotzen du).  Pelikula oso gomendagarria.

Erlazionatutako edukia: 'Dark Shadows' (2012)