Kiss of the Spider Woman (1985) - Molina, Arregui eta askatasuna

Urteak igaro dira pelikula hau lehen aldiz gomendatu zidatenetik. William Hurt eta Raul Julia dira ‘Kiss of the spider woman’ dramaren protagonistak. Gomendatu zidatenean, pelikula bilatzen hasi nintzen baina ez nuen emaitzarik lortu, oraindik ez zegoen salmentan. Pelikula ikusteko aukerarik ez nuenez, Manuel Puig idatzitako eta pelikularen oinarri den liburua irakurtzea erabaki nuen. Liburua irakurri eta pare bat urte geroago, kasualitatez, pelikula telebistan eman zuten, kalitatea onena ez zen arren, azkenean, ikusi nuen. 

Orain bilaketa “zinefilo” honekin amaitu dut, pelikula Blu-Rayn aurkitu dudalako. Istoriotxo pertsonal honen ondoren, FilmAffinity orrialdean idatzitako kritika nire gune “zinefilora” mugitzeko unea dela pentsatu dut.

‘Kiss of the spider woman’ moldaketa zinematografikoan kartzela gela partekatzen duten bi presoen erlazioan oinarritzen da: batetik Luis Molina (Oscar saria irabazi zuen William Hurtek), homosexual da eta adingabeko galbideratzea leporatuta atxilotu dute; bestetik Valetin Arregui (Raul Julia) dugu, preso politikoa. Molina eta Arregui dira istorioaren zutabeak. Talka egiten duten pertsonaiak dira, balore desberdinak defendatzen dituzte, hala ere, bestearen baloreak errespetatzen ikasiko dute.

Arreguik norbanakoaren askatasuna aukeratzen du existentziaren motor gisa, Molinak aldiz, maitasuna. Errealitatetik ihes egiteko, Molinak 30.hamarkadko zine naziaren istorioak kontatu eta antzezten dizkio Arreguiri.

 Narratzen dituen istorioen emakumearekin, maitasunagatik inporta zaion guztia bertan behera uzteko gai den emakumearekin, protagonistarekin identifikatzen du Molinak bere burua. Molinaren egoeraren isla izateaz aparte, nolabait, Molinaren patua aurreratzen digu Molinak narratzen duen istorioak. Narratzen duen istorioaren protagonista bi bandoetan murgilduta dago, hau da: ofizial nazi batekin erlazioa duen abeslari frantsesak bere herrialdea traizionatzeko prest dago, naziak laguntzeko prest, dena sentitzen duen maitasunagatik eta traizio horregatik zigortuko dute.

Fikziozko abeslari frantsesarekin gertatzen den bezala, Molinak baita bi bandoen alde egiten du, beti ere, bere interesei begira: Arreguiren alderdiaren inguruko informazioa lortzeko manipulatzen du kartzelaren zuzendariak, horren truke, Molinak Arreguirentzako janaria lortuko du, eta baldintzapeko askatasunaren aurrerapen posible bat. Nolabait, Molina ez da errealitatean bizi, makillajearekin eta bere pelikulekin ezkutatzen baitu bere errealitatea.

Molina bere sarean harrapatuta dagoen eta ihes egin nahi duen “emakume armiarma” da. Guztiaren gainetik maitasuna defendatzen du Molinak; Arreguik, aldiz, askatasuna. Batera igarotzen dituzten egunetan bestearengatik ikasi egingo dute, adibidez, duena baloratzera eta errepresioa nagusi den munduan ontasunerako tokia egon daitekeela ikasiko du Arreguik, eta egin behar duenaren eta egin nahi duenaren artean aukeratzen ikasiko du Molinak.

Errepresio politiko eta soziala kritikatzen ditu, eta aldi berean, askatasunaren garrantzia, maitasuna eta adiskidetasuna defendatzen ditu pelikulak.